ترجمه اختصاصی؛

پیامدهای ممنوعیت تحصیل و کار زنان در افغانستان؛ افزایش مرگ و میر مادران

گروه طالبان از زمان به دست گرفتن دوباره کنترل افغانستان در سال ۲۰۲۱، دختران را از تحصیل پس از کلاس ششم ابتدایی منع کرده و درهای دانشگاه‌ها را به روی دختران بسته است. حتی به آن‌ها اجازه تحصیل در رشته‌های خاص زنان مانند مامایی و پرستاری را نیز نداده است.

در پی این ممنوعیت، حدود ۳ میلیون دختر در افغانستان از تحصیل محروم شده‌اند و نتوانسته‌اند به آن ادامه دهند.

به گزارش پایگاه خبری شفقنا، مقامات طالبان می‌گویند که تعدادی از مسائل فرهنگی و سنت‌های محلی پشتون، مانع تحصیل دختران شده و باید این موانع برطرف شوند.

اما گزارش جدید منتشر شده توسط سازمان ملل متحد نشان می‌دهد که ۹۲ درصد از مردم افغانستان با دیدگاه طالبان در مورد تحصیل دختران مخالف هستند.

بر اساس این گزارش، زنان و مردان در جوامع شهری و روستایی افغانستان از تحصیل دختران حمایت می‌کنند و آن را با اهمیت می‌دانند.

طالبان همچنین زنان را از کار در ادارات دولتی، سازمان‌های بین‌المللی و موسسات غیردولتی داخلی و بین‌المللی منع کرده و کسب و کارهایی را که توسط زنان اداره می‌شوند، تعطیل کرده است.

کمیسیون زنان سازمان ملل متحد در گزارش جدید خود نسبت به ادامه ممنوعیت تحصیل و کار زنان در افغانستان و پیامدهای مضر آن هشدار داده است.

بیش از ۹۰۰ میلیون دلار خسارت

کمیسیون زنان سازمان ملل متحد در گزارش جدید خود به پیامدهای ممنوعیت کار و تحصیل زنان بر اقتصاد افغانستان اشاره کرده است.

در این گزارش آمده است که ممنوعیت کار و تحصیل زنان، تأثیرات منفی گسترده‌ای بر اقتصاد افغانستان و درآمد خانواده‌ها گذاشته است.

بر اساس این گزارش، پیش‌بینی می‌شود که ممنوعیت کار و تحصیل زنان در دوره ۲۰۲۴ تا ۲۰۲۶، خسارات مالی بیش از ۹۲۰ میلیون دلار به اقتصاد افغانستان وارد کند.

این گزارش افزود که این ممنوعیت، به تشدید بحران انسانی کمک کرده و منجر به ایجاد مشکلات مالی بسیاری از خانواده‌های تحت سرپرستی زنان در زمینه تأمین درآمد شده است.

در پی بیش از چهار دهه جنگ در افغانستان، تعداد زیادی از خانواده‌ها مردان سرپرست خود را از دست داده‌اند و امروزه زنان هستند که درآمد این خانواده‌ها را تأمین کرده و معیشت آن‌ها را تضمین می‌کنند.

اما طالبان پس از به دست گرفتن دوباره کنترل کشور، بدون در نظر گرفتن شرایط این زنان، آن‌ها را از کار منع کرده است. در نتیجه، این خانواده‌ها با مشکلات اقتصادی جدی روبرو شده‌اند.

به عنوان مثال، یکی از مقامات محلی طالبان در ولایت غور، به این زنان گفته است که “بهتر است بمیرند” تا اینکه برای کار به خارج از خانه بروند.

افزایش نرخ مرگ و میر زنان

با وجود اینکه افغانستان با کمبود شدید پزشکان و کادر درمانی زن مواجه است، طالبان تحصیل زنان در این بخش‌های پزشکی را ممنوع کرده است.

بخش زنان سازمان ملل متحد در گزارش خود به پیامدهای این ممنوعیت بر سلامت زنان اشاره کرده است. پیش‌بینی می‌شود که نرخ مرگ و میر مادران با ادامه این ممنوعیت، تا سال ۲۰۲۶ بیش از ۵۰ درصد افزایش یابد.

همچنین پیش‌بینی می‌شود که نرخ ازدواج کودکان ۲۵ درصد و زایمان زودرس دختران جوان حدود ۴۵ درصد افزایش یابد.

کمیسیون امور زنان سازمان ملل متحد تأکید کرد که این محدودیت‌ها، فراتر از مسائل اقتصادی و روال روزمره، به طور سازمان‌یافته توانایی زنان را برای تصور آینده‌ای که بتوانند در آن کار کنند، رهبری کنند و مشارکت داشته باشند، از بین خواهد برد.

سوفیا کالتروپ، مسئول امور بشردوستانه در کمیسیون زنان سازمان ملل متحد، گفت که با وجود این، زنان افغان امید خود را از دست نداده‌اند و آن را به یک استراتژی و واکنش آگاهانه در برابر ظلم طالبان تبدیل کرده‌اند.

وی خواستار پاسخگویی واقعی به خواسته‌های زنان و دختران افغان در برابر ظلم طالبان شد و آن را یکی از بزرگترین «آزمون‌ها» در جهان در زمینه برابری جنسیتی دانست.