ترجمه اختصاصی؛

پروژه‌های کوچک زنان با اثرگذاری بزرگ

امارات شاهد رشد چشمگیر در پروژه‌های خانوادگی تولیدی است؛ پروژه‌هایی که از فعالیت‌های ساده خانگی به ابتکارات اقتصادی تأثیرگذار تبدیل شده‌اند. این پروژه‌ها به رهبری زنانی انجام می‌شوند که هنرهای سنتی را با نوآوری ترکیب کرده‌اند و با حمایت خانواده و نهادهای رسمی توسعه یافته‌اند تا هویت فرهنگی را تأیید کرده و استقلال مالی را در جامعه‌ای که از کارآفرینی، ابتکار و پایداری حمایت می‌کند، تقویت کنند.

به گزارش خبرگزاری العرب در بازار الشندغه سنتی در یکی از حومه‌های دبی، فاطمه الکعبی ، عباهایی با گلدوزی نقره‌ای برای فروش عرضه می‌کند؛ پروژه‌ای که با حمایت خانواده به منبع درآمد و بخشی از هویت شخصی او تبدیل شده است.

پروژه الکعبی یکی از صدها پروژه خانوادگی تولیدی در امارات است که از کارهای ساده خانگی به پروژه‌هایی با اثر واقعی تبدیل شده‌اند و زنان در آن خودباوری و استقلال را دنبال می‌کنند، دور از نگاه سنتی که صرفاً هدفش کسب سود و تأمین درآمد خانواده است.

آمار رسمی جدید نشان می‌دهد که این پروژه‌ها اکنون طبق گزارشی از مرکز رقابت‌پذیری و آمار به یک پدیده اقتصادی تبدیل شده‌اند. تعداد خانواده‌های فعال در این حوزه در سال ۲۰۲۴ به ۳۳۰۷ خانواده رسید که نسبت به سال ۲۰۲۳ افزایش ۴.۵ درصدی داشته است.

این افزایش، معادل ۱۴۱ خانواده جدید در یک سال است و نشان‌دهنده کارآمدی سیاست‌های دولتی حمایت‌کننده از این بخش در امارات است.

الکعبی درباره شروع پروژه‌اش به خبرگزاری «شین‌هوا» گفت: «در ابتدا از رقابت می‌ترسیدم. نمی‌دانستم چگونه با نیازهای بازار کنار بیایم یا محصولم را به شکل درست عرضه کنم، اما دوره‌های آموزشی که گذراندم همه چیز را تغییر داد.»

او با اعتماد به نفس افزود: «یاد گرفتم که طراحی به تنهایی کافی نیست؛ باید نیازهای مشتریان و نحوه بازاریابی در پلتفرم‌های دیجیتال را هم بشناسم. امروز پروژه من منبع اصلی درآمدم است و پیش از آنکه فعالیتی تجاری باشد، بخشی از هویت شخصی من شده است.»

الکعبی تأکید کرد که بدون حمایت خانواده پروژه‌اش موفق نمی‌شد.

او توضیح داد: «برادرم در خرید پارچه‌ها از بازار کمکم می‌کند، خواهرم در دوخت برخی طرح‌ها همراهی می‌کند و یکی دیگر از اعضای خانواده سفارش‌ها را تحویل می‌دهد. اینکه کل خانواده این موفقیت را با من سهیم می‌شوند، کار را پرمعنا و دلگرم‌کننده می‌کند.»

پدر فاطمه نیز از دخترش به دلیل تلاش و کار سختش ابراز افتخار می‌کند، حتی با وجود اینکه زندگی راحت و خوبی برای او از کودکی فراهم کرده است.

پدرش، خلفان الکعبی، گفت: «از دخترم پرسیدم چرا نیاز است این همه تلاش کند و ساعت‌ها بایستد تا محصولاتش را بفروشد، وقتی که ماشین لوکس، خانه مجلل و درآمد عالی دارد؟ و پاسخ او که به آن افتخار می‌کنم این بود که می‌خواهد رویای خود را محقق کند و توانمندی‌اش را به عنوان یک دختر تولیدکننده در کنار خانواده‌اش ثابت کند.»

به همین دلیل، برادرش مروان الکعبی بدون هیچ تردیدی از او حمایت کرده و حتی ماشین لوکس خود را برای تحویل سفارش‌های پروژه در اختیارش قرار داده است.

زنان اکثریت خانواده‌های تولیدی در امارات را هدایت می‌کنند، به‌طوری‌که طبق آمار مرکز  رقابت‌پذیری و آمار تعداد خانواده‌هایی که زنان سرپرستی آن‌ها را بر عهده دارند به ۳۰۴۰ خانواده، یعنی ۹۲ درصد از کل، رسیده است؛ در مقابل ۲۶۷ خانواده تولیدی تحت هدایت مردان قرار دارند.

این خانواده‌های تولیدی در سراسر امارات پراکنده‌اند؛ دبی با ۷۹۶ خانواده در صدر قرار دارد، پس از آن شارجه با ۷۱۹ خانواده، فجیره با ۵۳۱ خانواده، ابوظبی با ۳۱۷ خانواده، عجمان با ۲۴۶ خانواده و ام‌القوین با ۲۰۶ خانواده قرار دارند.

این ارقام نشان می‌دهد که پروژه‌های خانوادگی دیگر محدود به یک منطقه یا گروه خاص نیست و به یک پدیده ملی فراگیر تبدیل شده است.

این پروژه‌ها در حوزه‌های مختلفی فعالیت دارند: لباس و اکسسوری‌ها با ۱۰۳۹ خانواده (۳۱.۵ درصد)، محصولات غذایی با ۷۲۹ خانواده (۲۲ درصد)، عطر و محصولات مراقبت از بدن ۱۶ درصد و چاپ و هنر ۷.۳ درصد.

این تنوع نشان‌دهنده توانایی خانواده‌ها در ترکیب هنرهای سنتی با محصولات مدرن است که تقاضا را پایدار نگه داشته و بازار را توسعه می‌دهد.

هند السویدی، زن جوانی در اواخر دهه بیست زندگی، صنعت شیرینی سنتی امارات را انتخاب کرد و پروژه‌ای را از خانه آغاز کرد تا میراث اجداد را حفظ کند.

او گفت: «شیرینی را در خانه به عنوان سرگرمی برای خانواده و دوستان تهیه می‌کردم. ناگهان متوجه شدم که دستورهای غذایی من در مناسبت‌ها و بازارها مورد توجه قرار گرفت و از دستورهای خانگی به برندی شناخته‌شده تبدیل شد.»

سویدی افزود: «هدف مالی نداشتم؛ بیشترین خوشحالی من وقتی است که کودکان هنگام چشیدن شیرینی لبخند می‌زنند، انگار که در انتقال خاطره اجداد به نسل جدید نقش دارم. سود و زیان برایم اهمیتی ندارد.»

مشابه او، پروژه أمینه المهیری در زمینه عطر و روغن‌های طبیعی نیز تنها منبع درآمد نبود.

المهیری گفت: «این پروژه تبدیل به پلی شد که مرا به خودم بازگرداند»، زیرا پیش از آن نگران ارزش کار خود و نگاه خانواده بود که تصور می‌کردند او نیازی به تلاش ندارد، چرا که همه چیز برای زندگی راحتش فراهم شده است.

امروز محصولات او به پلتفرم‌های آنلاین و بازارهای محلی راه یافته‌اند و او حس می‌کند بخشی از اقتصاد ملی رو به رشد است.

المهیری افزود: «کارم را از گوشه کوچکی در خانه شروع کردم و هرگز تصور نمی‌کردم روزی در بازار رقابت کنم. افتخارم این است که ارزش اتکا به خود را در فرزندانم می‌کارم.»

او ادامه داد: «اگر به گذشته برگردم، باور نمی‌کردم روزی بایستم و درباره برند خودم با مردم صحبت کنم، اما امروز خودم را نمونه‌ای کوچک از این می‌بینم که اراده قادر به خلق معجزه است.»

برخی پروژه‌های خانوادگی تولیدی از حمایت مالی و برنامه‌های آموزشی رایگان نهادهای ملی برخوردارند، از مهم‌ترین آن‌ها می‌توان به صندوق خلیفه برای حمایت از پروژه‌ها در ابوظبی و مؤسسه محمد بن راشد برای کسب‌وکارهای کوچک و متوسط در دبی اشاره کرد.

اتاق‌های بازرگانی در تمام امارات ، علاوه بر فراهم کردن فرصت‌های شرکت رایگان در نمایشگاه‌ها و رویدادهای محلی، و پیگیری مستمر کارشناسان اقتصادی از این خانواده‌ها در محل عرضه محصولاتشان نیز حمایت‌های آموزشی در زمینه بازاریابی محصولات برای خانواده‌های تولیدی ارائه می‌دهند.

مریم الحمادی، مدیر برنامه‌های توانمندسازی خانواده‌های تولیدی در سازمان توسعه اجتماعی دبی، گفت: «ما به این پروژه‌ها به چشم فعالیت‌های کوچک و گذرا نگاه نمی‌کنیم، بلکه آن‌ها را سرمایه‌گذاری بلندمدت در پایداری جامعه می‌دانیم.»

او ادامه داد: «هدف ما این است که این ابتکارات از چارچوب محدود خانگی به پروژه‌هایی تبدیل شوند که توان رقابت در بازارهای محلی و خارجی را داشته باشند. هر خانواده‌ای داستان خود را دارد و ما می‌خواهیم این داستان‌ها به موفقیت‌های ملی بزرگ تبدیل شوند.»

الحمادی به افزایش تعداد خانواده‌های تولیدی طی پنج سال گذشته در کشور اشاره کرد و توضیح داد: «این موفقیت به دو عامل اصلی بازمی‌گردد: اول افزایش آگاهی خانواده‌ها از اهمیت استقلال مالی و کار آزاد، و دوم رشد حمایت دولتی و نهادی، چه از طریق قوانین، چه پلتفرم‌های دیجیتال و فرصت‌های حضور در نمایشگاه‌ها و بازارها. این ساختار اعتماد خانواده‌ها را افزایش داده و آن‌ها را به فعالیت بیشتر تشویق کرده است.»

به گفته الحمادی، این پروژه‌ها صرفاً منبع درآمد نیستند، بلکه وسیله‌ای برای حفظ هویت و انتقال هنرهای سنتی به نسل‌های آینده محسوب می‌شوند و تاکید کرد که کار بر ساخت یک سازوکار حمایتی کامل شامل آموزش، بازاریابی و تأمین مالی ادامه خواهد یافت.