پرنیا عباسی؛ ستاره‌ای که در آسمان محو شد 

پرنیا دانش‌آموخته ترجمه انگلیسی از دانشگاه بین‌المللی قزوین بود و به تازگی رویای شغلی‌اش در بانک ملی ایران محقق شده بود. دوستانش با چشمانی اشک‌بار به میدل‌ایست‌آی گفتند: چشمانش روز استخدام بیش از همیشه می‌درخشید.

عاشق شعر، طبیعت و کوهنوردی بود، قله دماوند را فتح کرده بود و در دفتر شعرش آرزوهای ناتمامی چون دیدن کنسرت کلدپلی جا مانده بود. یکی از بستگانش با آهی سنگین گفت: همیشه کتاب شعر به دست داشت. شوخی می‌کرد که زندگی‌اش را طوری می‌بیند که بتواند درباره‌اش شعر بگوید. 

فاجعه وقتی ابعاد جهانی یافت که عکس بالش صورتی خونین با رشته‌های موی پرنیا در فضای مجازی منتشر شد. این تصویر دلخراش که از آپارتمان طبقه چهارم بلوک ۴ مجتمع ارکیده بیرون کشیده شد، قلب میلیون‌ها نفر را شکست. او که در خواب آرام بود، قربانی حمله‌ای شد که اسرائیل آن را هدف‌گیری دقیق نظامی می‌خواند. همسایه‌ها می‌گویند تمام ساکنان طبقات سوم تا پنجم نابود شدند و استخراج پیکر خانواده عباسی ساعت‌ها طول کشید.

در پی انتشار این خبر، جنگ روایت‌ها آغاز شد. کاربران طرفدار اسرائیل ادعا کردند پرنیا دختر فریدون عباسی (دانشمند هسته‌ای) است، اما دوستانش مدارک هویتی منتشر کردند: پدرش پرویز، بازنشسته ساده آموزش و پرورش بود.

زهرا رهنورد، چهره اصلاح‌طلب در حبس خانگی، در بیانیه‌ای او را قربانی رژیم زن‌کش اسرائیل خواند و پرسید: اگر موشک‌ها فقط تأسیسات هسته‌ای را نشانه رفته، چرا پرنیا در خواب کشته شد؟ فدراسیون بین‌المللی روزنامه‌نگاران نیز این حمله را نقض کنوانسیون‌های ژنو دانست و یادآوری کرد اسرائیل تنها در غزه ۱۷۳ خبرنگار کشته است.

اسرائیل هدف حمله را حذف عبدالحمید مینوچهر، استاد فیزیک هسته‌ای اعلام کرد، اما ارتش این کشور (IDF) هرگونه مسئولیت درباره کشته‌شدن پرنیا را رد کرد. آمار وزارت بهداشت ایران از ۲۲۴ کشته غیرنظامی در آن شب خونین حکایت دارد. مرگ پرنیا عباسی گواهی است زنده بر این واقعیت تلخ که در جنگ‌های مدرن، رویاهای غیرنظامیان نخستین قربانیان‌اند.

پایگاه خبری میدل‌ایست‌آی