وقتی روزنامه عصر ایران بویی از فرهنگ ایرانی نبرده است

تناقض در قوانین و رفتارها

نویسنده به این نکته اشاره می‌کند که اگر مصرف مشروبات الکلی ممنوع است، پس باید بر اساس همان قانون، ارتکاب به آن نیز عقوبتی داشته باشد. این تناقض در رفتارها و قوانین، سوالاتی را در ذهن مخاطب ایجاد می‌کند. به عنوان مثال، اگر دولت و قوه قضائیه به این ممنوعیت پایبند هستند، پس چه کسانی باید از این رفتارها نهی کنند؟

مرجع نهی‌کننده

نویسنده به طور خاص به مرجع نهی‌کننده اشاره می‌کند و از خود می‌پرسد که آیا دولت، قوه قضائیه یا نیروی انتظامی مسئولیت دارند؟ به نظر می‌رسد که نویسنده در تلاش است تا نشان دهد که دولت از این اتهام مبرا است و به دنبال مشخص کردن مقصر اصلی است.

شوق و شعف نویسنده

نویسنده همچنین به شوق و شعف خود از کشف حجاب عده‌ای از زنان و دختران اشاره می‌کند و به نظر می‌رسد که این موضوع برای او اهمیت ویژه‌ای دارد. این احساسات می‌تواند نشان‌دهنده نگرش‌های فرهنگی و اجتماعی نویسنده باشد.

نقش تغییرات اقلیمی

نویسنده به تغییرات اقلیمی و کاهش نزولات جوی نیز اشاره می‌کند و مقصر اصلی این تغییرات را افرادی می‌داند که به دلیل فضاحت‌های اجتماعی، کافه‌ها را تعطیل می‌کنند. این نکته نشان‌دهنده نگرش نویسنده به مسائل اجتماعی و سیاسی است که به نوعی به هم مرتبط می‌شوند.

سوالات از نویسنده

در انتها، نویسنده سوالاتی را مطرح می‌کند که به دنبال پاسخ‌های مشخصی است. او می‌پرسد که چند کافه به کدام اتهامات پلمپ شده‌اند و آیا برخورد با متخلفان باید چگونه باشد. این سوالات می‌تواند به بحث‌های عمیق‌تری درباره قوانین و رفتارهای اجتماعی منجر شود.

در نهایت، نویسنده به این نتیجه می‌رسد که این نوع آندلسی‌سازی و رفتارها تنها به فروپاشی تاریخی و فرهنگی منجر خواهد شد و پیامدهای آن می‌تواند تجزیه سرزمین باشد. این تحلیل نشان‌دهنده نگرانی‌های عمیق نویسنده از وضعیت اجتماعی و فرهنگی کشور است و به نوعی دعوت به تفکر و بررسی عمیق‌تر این مسائل می‌کند.

خبرگزاری فارس