نوبل صلح یا نوبل تخریب!

جایزه نوبل؛ معروف‌ترین و جهانی‌ترین جایزه‌ای است که درحوزه‌های علمی به دانشمندان و نخبگان تعلق می‌گیرد. جوایز پنجگانه؛ فیزیک، شیمی، فیزیولوژی و پزشکی، ادبیات، اقتصاد و صلح، هرساله نصیب کسانی می‌شود که بیشترین خدمت را به مردم کرده باشند.

درواقع جایزه صلح نوبل یکی از پنج جوایزی است که براساس وصیت آلفرد نوبل صنعت گر و مخترع سوئدی تعیین شده است، لذا واژه نوبل از نام این شخصیت برگرفته شده است. اولین بار این جایزه درسال ۱۹۰۱ اهدا شد. جایزه صلح نوبل برخلاف چهار جایزه دیگر در کشور همسایه سوئد یعنی نروژ اهدا می‌شود.

اکنون نیم‌نگاهی، به زنان و جایگاه آنان در این جایزه جهانی خواهیم داشت. گرچه تعداد بانوان دریافت کننده نوبل از مردان بسیار کمتر است اما ورود و موفقیت زنان قابل تحسین است.

ماری کوری؛ زاده لهستان نخستین زنی که موفق شد دو جایزه نوبل در دو زمینه متفاوت دریافت کند. باتوجه به اینکه زنان نیمی از جمعیت جهان را تشکیل می دهند، پس قطعا درحوزه‌های مختلف جهانی می‌توانند تاثیرگذار واقع شوند.

مریم میرزا خانی بانوی ریاضیدان ایرانی که اولین زن برنده جایز فیلدز و موفق به کسب جایزه نوبل شده است، فارغ التحصیل رشته ریاضی از دانشگاه صنعتی شریف تهران است که سازمان ملل متحد میرزاخانی را در فهرست هفت دانشمند زن تاثیرگذار خود درسال ۲۰۱۹ قرار داد. زادروز او نیز در ۱۲ می توسط شورای بین‌المللی علوم به روز جهانی زنان در ریاضیات نام‌گذاری شده است.

براساس وصیت پایه‌گذار نوبل که پیش‌تر نیز به آن اشاره شد، این جوایز هر ساله به افرادی که بیشترین یا بهترین کار را برای خدمت به مردم انجام داده‌اند اهدا می‌شود.

اما برخلاف این دیدگاه و با نگاهی به رفتارها و عملکرد برخی از نامزدها و دریافت‌کنندگانِ جایزه صلح نوبل می‌بینیم که در سال‌های اخیر این جوایز وسیله‌ای تبلیغاتی علیه کشورهای مستقل تبدیل شده است.

برای مثال اهدای جایزه صلح ۲۰۰۳ به یکی از شخصیت‌های منفور ایرانی، یعنی شیرین عبادی که از چهره‌های فتنه‌انگیز و فعالان فتنه سال ۱۳۸۸ است نام برد. او یکی از چهره‌های زن ایرانی است که کمیته صلح نوبل جایزه سال ۲۰۰۳ را به او دادند. این فرد پس از ناآرامی‌های سال ۱۳۸۸ از کشور خارج شد و چندسالی است که از یک وکیل و حقوقدان به یک دلال حقوق بشری تبدیل شده است.

درحالی‌که پیشرفت‌های عبادی به خاطر حمایت اشرف پهلوی بوده است و علت دادن جایز صلح نوبل به وی برای ایجاد کردن نوعی مصونیت جانی برای او در مقابل جمهوری اسلامی و جهت فعالیت بیشتر برعلیه ایران است.

پس از عبادی، نوبت به نرگس محمدی می‌رسد. در ادامه سیاست‌های تبلیغاتی و گاهاً خصمانه کمیته نروژی صلح نوبل، جایزه ۲۰۲۳ را به نرگس محمدی، فردی که خانواده مادری او اکثرا از منافقینی بوده‌اند که اعدام شده‌اند. او هم فردی‌ست که به دلیل نقض مکرر قوانین و ارتکاب اعمال مجرمانه محکوم شده است و همین موضوع هم موجب شد تا دادن جایزه نوبل به وی انتقادات زیادی را به دنبال داشته باشد.

البته باتوجه به رفتار و سیاست‌هایی که کمیته صلح نوبل و تاثیرپذیری که از غرب و دشمنان داشته است این اقدام چندان غیرمنتظره هم نبوده است.

فردی معاند و ضد انقلاب که از خبرها و پیام‌های دریافتی او برای تبریک بابت جایزه صلح نوبل ثابت و روشن می‌شود که پشتوانه این شخص منافقین و اسرائیل است. دشمنان و چهره‌های منفوری مانند؛ وزیر اطلاعات نتانیاهو و مریم رجوی نیز در پیام‌هایی برنده شدن جایزه صلح نوبل را به وی تبریک گفتند. لذا اینگونه پیام‌ها که قطعا ماهیت سیاسی دارد پشت پرده این جایزه را بیش از پیش آشکار می‌کند.

روز جهانی نوبل؛ بهانه‌ای شد تا مروری بر جایگاه زنان در این رویداد را داشته باشیم.

زنانی که می‌توانند با سلاح ایمان صلح را به میدان بیاورند و زنانی که با سلاح خصمانه و دشمنانه برعلیه وطن و ملت خود تلاش کنند، و جایزه صلح نوبل را صرفا با پشتوانه دشمنان و برای فریب افکار عمومی دریافت کنند.

سیده ناهید موسوی