نقش کم‌رنگ زنان در عرصه‌های اقتصادی و اشتغال

با موشکافی مشکلات اقتصادی، به عوامل تاریخی، جغرافیایی، فرهنگی و سیاسی گوناگونی که باعث شکل‌گیری آنها شده، می‌رسید.

مسئله اشتغال که برخی از اقتصاددانان توسعه، اهمیت علاج آن را از تورم بیشتر دانسته، و به‌عنوان بزرگ‌ترین مشکل اقتصاد ایران، ذکر می‌کنند در زمینه آمار و ارقام، و در مقایسه با وضعیت سایر کشورها، تفاوت معناداری را در وضعیت اشتغال زنان، نشان می‌دهد.

جمعیت زنان شاغل بالای ۱۵ سال در ایران ۱۲ درصد بوده، این میزان در سال ۲۰۲۳، در قطر ۶۴ درصد، ترکیه ۳۱ درصد، بحرین ۴۲درصد، ترکمنستان ۴۸ درصد، مالزی ۵۰ درصد، امارات و اندونزی ۵۲ درصد، اعلام شده است.

میزان مشارکت اقتصادی بانوان بنا بر اعلام مرکز آمار در آبان‌ماه ۱۴۰۲، در سال منتهی به بهار همان سال، به طور میانگین ۱۳.۳در صد بوده که رشد یک‌درصدی مشارکت بانوان در فعالیت‌های حوزه اقتصادی و کسب‌وکار را نشان می‌دهد.

فقط ۶ کشور مانند: سوریه، عراق، افغانستان، یمن و فلسطین، بر اساس داده‌های بانک جهانی، ارقامی پایین‌تر از ایران دارند.

با وجود بیش از ۵ برابر نسبت اشتغال مردان به زنان، و رشد تعداد دانشجویان دختر که به ۶۲ درصد در سال ۱۳۸۱، در برابر ۳۷ درصد سال ۱۳۷۴ رسیده، ایجاد بهبود در چنین شاخصی را در اولویت قرار می‌دهد.

پرداختن به مسئله اشتغال زنان، به‌عنوان یک نقطه ورود مؤثر به مسیر توسعه ایران، به دلیل پایه‌ای و فراگیر بودن آن، اهمیت دارد.

 فقدان شغل برای افراد موجب نداشتن استقلال مالی و پشتوانه شده، و به جهت نبود پشتوانه کافی، صدایی در جامعه ندارد.

جام‌جم آنلاین