یادداشت؛

نقاب مردانه بر چهره زنانه، مجوز ابتذال؟

هاتف علیمردانی در «کج‌پیله» با نگاهی به ظاهر تابوشکن، اما در باطن جنجالی، تلاش دارد مفاهیمی را به چالش بکشد که ریشه در فرهنگ و اخلاق ایرانی دارد. آیا این تابوشکنی، هنر است یا انحراف از رسالت سینما؟

فیلم «کج‌پیله» ساخته هاتف علیمردانی، با شگردی مبتذل سعی دارد تابوشکنی را با هنرنمایی اشتباه بگیرد. الناز شاکردوست با گریمی مردانه و نقش‌آفرینی در کنار بازیگران زن دیگر مانند نعیمه نظام‌دوست، نه یک دستاورد هنری، بلکه نمایش ملال‌آوری است که مرزهای اخلاقی را به چالش می‌کشد.

این اثر با تظاهر به خلاقیت، در واقع از شوک بصری و ابهام جنسیتی بهره می‌برد تا روابط خصوصی را در قالب بی‌حیایی عادی‌سازی کند. وقتی کارگردان، زنی را در کسوت مرد به تصویر می‌کشد و روابط صمیمانه‌ای را با زنان دیگر نمایش می‌دهد، هدفی جز تحریک حس کنجکاوی و تخطی از هنجارهای اخلاقی جامعه ندارد.

این قبیل اقدامات نه تنها افق تازه‌ای به سینمای ایران نمی‌گشاید، بلکه با زیر پا گذاشتن ارزش‌های فرهنگی و اجتماعی، ریشه به تیشه خانواده ایرانی می زند. سینمایی که به جای روایت عمیق و اصیل، به مرزشکنی‌های سطحی متوسل می‌شود، در نهایت تنها به ابتذال هنری دامن می‌زند.

جهان‌بانو