تکریم مهر بانوی رمضان؛ فرصت مغتنم انس و الفت خانواده

نقش بارز زنان در ایجاد فضای معنوی خانه برای مهمانان صائم ضیافت حق در یاری رساندن به افراد خانه برای توان‌افزایی تعهد افراد در برابر ارزش‌های بنیادین اعتقادی در همه لحظات محسوس است.

خداوند در این ضیافت عاشقانه، خوان نعمت بی‌دریغی که حتی خواب روزه‌دار را به‌مثابه ثواب به‌حساب می‌آورد روح خسته و دردمند بندگان را با رزق تلاوت کلام الهی و نور نماز و زدودن مکدّرات روح در حمام استغفار و تنعم فیض سحر و احیای شب های قدر برای بندگان فرمان‌بردارش می‌گستراند.

زنان در نقش مسئولان خدمتگزار مهمان‌خانه الهی با گستراندن سفره جسم، قداست این مناسک را به افراد خانواده آموخته و پشتوانه سفره‌های سحر و افطار آنان به مدد تلاش مجدّانه زن در خانه صورت می‌پذیرد.

زن خانه با زبان روزه به طبخ غذای موردعلاقه روزه‌داران خانواده اقدام نموده و درحالی‌که مراقب تغذیه آنان است محدودیت‌های غذایی مرتبط با سن و مزاج افراد را لحاظ نموده و با بیداری تا سحر، غذاهای رنگین تدارک می‌بیند تا توانایی انجام فرامین الهی در طول روز برایشان مهیا گردد.

اقدام خداپسندانه او با وجود کودکان و افراد ناتوان در روزه‌گرفتن با تهیه صبحانه و وعده ناهار آنان استمرار یافته و در این میان، توجه به استراحت پدر خانه بعد از ساعت‌ها کار در بیرون خانه با سرگرم نمودن بچه‌ها تا زمان افطار، لطف کریمانه‌ای است که وجود بابرکت زن خانه در حق او مبذول می‌دارد.

فرشته بی‌ادعای بهشت خانواده با یاری رساندن همه‌جانبه به فرد روزه اولی خانه، شرایط استراحت او برای جلوگیری از ضعف و بی‌حالی روزه را فراهم ساخته و درحالی‌که معمولاً از کمک سایر افراد برای انجام امورات خانه محروم مانده؛ اما در برابر کم‌طاقتی اعضای خانه صبورانه‌تر برخورد می‌نماید تا محیطی امن و معطر به رایحه آرامش معنوی را  برای همگان به ارمغان آورد.

تراژدی مضاعف چنین زحمتی با شاغل بودن بانوی خانه غم‌بارتر و تأسف‌برانگیزتر خواهد شد و همه این تلاش‌های بی‌منت بسترساز توفیق افراد در روزه‌داری با جمع‌آوری ظروف و شستن آنها بعد از افطار و سحر توسط خادمه مضیف خداوند، وجه دیگری از خدمات مخلصانه اوست.

چه‌بسا نسوان روزه‌دار محروم از فراغ‌بال، با این حجم از حرکت پویای داوطلبانه اغلب از انجام برخی اعمال مستحبی ایام و لیالی ماه خدا دورمانده و ظاهراً از درک فیوضات اعمال توصیه شده شب های قدر نسبت به سایر افراد بی‌دغدغه خانواده باز می‌مانند و حسرتی ناتمام در جانشان تا سال آینده باقی می‌گذارد.

با این تفاسیر، تقدیر شأن و منزلت کانون همگرایی روحی خانواده بنا بر آموزه‌های اصیل قرآنی که روحیه سپاس از نعمت را مورد مداقه پروردگار معرفی نموده به‌عنوان درسی از کتاب تعالی‌بخش رمضان برای افراد خانواده  نسبت به تلاش‌های مجاهدانه بانوی خدوم خانه از اهمیت ویژه‌ای برخوردار می‌گردد.

تقدیر زبانی و عملی افراد خانه به فراخور خدمتی که در این مهمانی انسان‌ساز در حق آنان صورت پذیرفته و بوسیدن دست فرشتگان حامل رحمت واسعه ربّ در فضای خانه کمترین قدرشناسی از دریای لطف بیکران اوست و بذر محبت را در قلب خسته اما امیدوار زن کاشته و با ایجاد صفا و انس در بین همه افراد، موجبات نهادینه نمودن صفت قدرشناسی در کودکان که منتهی به رشد و شکوفایی بالنده در اجتماع است فراهم می‌نمایند تا با بسط‌دادن فضای همدلی، اصلاح سبک زندگی مبتنی بر اخلاق و معنویت از رهگذر اهتمام به سپاس‌مندی در خانواده و اجتماع تحقق یابد.