مرضیه دباغ؛ نماد زن مسلمان یا استثنای تاریخی؟

بررسی پاسخ قاطع رهبری:

ایشان در دیدار با برگزارکنندگان کنگره ملی شهدای همدان،۱۴۰۲/۷/۵، با اشاره به زندگی پرفروغ این بانوی مبارز فرمودند: «این بانو یکی از کسانی است که می‌تواند نمایشگرِ حقیقتِ گرایشِ زن در جامعه‌ی اسلامی باشد… یک زن می‌تواند فرمانده سپاه یک منطقه‌ی مردخیز باشد!… این زنِ اسلامی است.»

از زندان تا پیام‌رسانی به گورباچف!

رهبر انقلاب با برشمردن ابعاد گوناگون مبارزات ایشان، از فعالیت‌های چریکی و ایستادگی در زندان‌های طاغوت گرفته، تا همراهی با امام در پاریس، فرماندهی سپاه همدان و حتی حمل پیام تاریخی امام خمینی(ره) به میخائیل گورباچف و در نهایت فعالیت برای فلسطین و لبنان آن هم در سنین پیری، تأکید کردند که: این طیف عظیم فعالیت‌ها، (نماد) زن اسلامی است.

نتیجه‌گیری: دباغ، نماد است نه استثنا

با این تعابیر آشکار، مرضیه دباغ یک استثناء نیست، بلکه یک نماد است. او تجسم عینیِ ظرفیت و جایگاه رفیع زن در مکتب اسلام است.

اگر او استثنا بود، آیا رهبری از او به عنوان «نمایشگر حقیقت زن در جامعه اسلامی» یاد می‌کردند؟

دو پرسش اساسی:

* آیا نقطه مطلوب برای اثرگذاری اجتماعی زنان این است که فقط به نقاط فرماندهی دست یابند؟
پاسخ: خیر. آنچه بانو دباغ را الگو می‌کند، «جهاد انقلابی خستگی ناپذیر» در تمام زندگی است. این تفکر جهادی است که کنش بانوان را در هر نقطه‌ای اثرگذار می‌کند.

* آیا حضور زنان باید فقط به صورت پشتیبانی غیرملموس باشد؟
پاسخ: نه لزوماً. همان‌طور که رهبری فرمودند، حضور جهادی بانو دباغ اتفاقا «ملموس» بود.

صدالبته که بانو دباغ تنها الگو نیست. مادران و همسران شهدا و دیگر بانوان انقلابی، هرکدام الگویی بی‌نظیر هستند. هرکس به تناسب ظرفیت و شرایط خود، و اقتضائات زمان، می‌تواند الگوی خود را از میان آنها بیابد.

و اما نکته پایانی:
روایت رهبری از بانو دباغ، از زاویۀ «جهاد اجتماعی» بود، اما این به معنای نادیده گرفتن «جهاد خانوادگی» این بانوان بزرگ نیست. بلکه هر دو وجه، الهام‌بخش و راهگشاست و می‌بایست مورد روایت قرارگیرد.

کانال راه سوم