لطفا نسبت به سینما و دوستداران آن مسئولانه رفتار کنید!

خبر اصلی:

در مراسم رسمی افتتاحیه‌ی جشنواره فیلم فجر ۱۴۰۳؛ درحالی‌که سید عباس صالحی وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی نیز حضور داشت، مرضیه برومند در حین تقدیر از رضا بابک به او دست داد. این رفتار واکنش مجری برنامه «فرزاد حسنی» را نیز ‌به دنبال داشت.

تحلیل خبر:

جشنواره‌ی فجر، بزرگترین جشنواره‌ی تخصصی فیلم سینمایی در ایران است که در ایام‌الله دهه فجر بسیاری از سینماگران حرفه‌ای تولیدات خود را به آن می‌رسانند و مردم نیز با شرکت در این جشنواره به تماشای آثار اکران شده در این جشنواره می‌روند.

نام جشنواره فیلم فجر و ایام برگزاری و اختتامیه‌ی آن برگرفته از ارزش‌های انقلاب اسلامی است. اما مدت‌هاست آنچه در این جشنواره مشاهده می‌شود بسیار دور از ارزش‌های انقلاب اسلامی است. متاسفانه مدت‌هاست که در این جشنواره حواشی، پررنگ‌تر از اصل آن شده است و حواشی که غالبا غیر حرفه‌ای و رقم خورده توسط سینماگران حرفه‌ای سینمای ایران است، دیده می‌شود.

در دوره‌ای پوشش باز و کاملا بی‌حجاب بازیگران زن، در دوره‌ای نیز دست دادن زن و مرد نامحرم با یکدیگر روی صحنه و مقابل وزیر ارشاد اتفاق می‌افتد که واکنش‌های منفی مجریان جلسه و مردم را در پی دارد.

این حواشی و فاصله‌گرفتن سینماگران حتی با سابقه چون آقای بابک و خانم مرضیه برومند از رفتار حرفه‌ای رقم زننده‌ی سینمای ابتر، فارغ از رشد حرفه‌ای و خلاقیت است.

این موضوع به گواه سینماگران پرسابقه و حرفه‌ای چون؛ امیر سمواتی است. ایشان در ۱۹ شهریور ۱۴۰۲ به مناسبت روز سینما انتقادات بسیاری به خانه‌ی سینما و سینمای ایران وارد کرد که نقطه‌ی ثقل این انتقادات بر «بی‌برنامگی سینمای ایران» بود. اگرچه بسیاری از بازیگران علت ضعف سینما را در محدودیت‌های شرعی و قانونی اسلامی می‌دانند و به طور مداوم این امر را سبب ضعف فرم‌های ارائه شده عنوان می‌کنند، اما آنچه محل تامل بر این ادعاست قیاس تولیدات سینمایی در دهه شصت و هفتاد و حتی هشتاد شمسی با تولیدات سینمایی دهه نود و دهه‌ی حاضر از قرن جدید شمسی است.

علیرغم آنکه سینماگران در آن ایام بیشتر به رعایت ارزش‌ها و قوانین اسلامی حاکم بر جامعه قائل بودند تا امروز؛ شاهد صف کشیدن در گیشه‌های فروش فیلم‌های سینمایی بیشتری بودیم.

به اذعان بسیاری از سینماگران؛ استقبال مردم از سینما بسیار کاهش یافته است. صف‌کشیدن برای خرید بلیط فیلم سینمایی در گیشه‌های فروش اینترنتی و حضوری جزء عجایب شده است. علت این امر علیرغم آزادی بیشتر نسبت به گذشته چیست؟

باید به خود جرئت داد و این مطلبی  را که آقای سمواتی خاطر‌نشان کرده بود؛ اذعان کرد: «اتفاق اساسی که در این ۴۰ سال انجام نشده این است که مدیران سینمای ما و تهیه کنندگان ما که شاخص‌ترین افرادی هستند که سینما در ید اختیار آن‌ها است باید به صورت جدی به سینما نگاه می‌کردند و اقدام به برنامه‌ریزی می‌کردند تا سینما نظم پیدا کند».

علت استقبال کم مردم از سینمای ایران و ترجیح سینما و فیلم‌های سینمایی غیر ایرانی، نشات گرفته از بی‌‌برنامه‌بودن است. علت افزایش فیلم‌های سینمایی سیاه‌نمایی شده از ایران و فرهنگ اسلامی به دلیل عدم وجود برنامه‌ی منسجم و جدی مطابق ارزش‌های اسلامی است.

علت فاصله‌داشتن جشنواره فیلم فجر با نامی که همراه خود یدک می‌کشد عدم برنامه‌ریزی مدون و دقیق برای سینمای ایران است.

سینمای ایران هیچ نسبتی با جبهه مقاومت ندارد!

سینمای ایران هیچ نسبتی با همدلی مومنانه ملت و حاکمیت در بحران‌هایی چون؛ کرونا، زلزله رودبار، زلزله بم، سیل گلستان و شیراز ندارد! سینمای ایران هیچ نسبتی با تولیدکننده ایرانی و مرارت‌هایی که برای خودکفایی ملی می‌کشد ندارد! سینمای ایران هیچ نسبتی حتی با قهرمانان ملت ایران چه آنانی که فردوسی در شاهنامه خلق کرد و چه آنان که در کنارمان نفس می‌کشیدند مثل شهید صیادشیرازی، شهید قاسم سلیمانی، شهید جهان‌آرا و… ندارد!

باید درخواستی جدی از سینماگران حرفه‌ای داشت، اگرچه این درخواست به بهای این تمام شود که برای مصاحبه‌های آتی خبرگزاری‌مان سینماگرانی که انتقاداتمان به مزاق‌شان خوش نیامده درخواست مصاحبه و ملاقت‌مان را نپذیرند! اما ما نیز از مردمی هستیم که آنان حین دریافت جوایزهایشان روی صحنه تا کمر برایشان خم می‌شوند و می‌گویند از مردم متشکریم.

به سینما و علاقمندان به سینما احترام بگذارید و بساط حواشی‌هایی چون پوشش‌های زننده، کشف حجاب، دست‌دادن و بغل‌کردن همکار مرد/زن نامحرم را جمع کرده و حرفه‌ای رفتار کنید! این حق مردم ایران است که سینمای حرفه‌ای، سینماگران حرفه‌ای و فیلم‌های سینمایی حرفه‌ای داشته باشند.

صغری عاشوری