مانور قدرت زن با افزایش مشارکت انتخابات؛ارتقای حقوق شهروندی

اندیشه متعالی اسلام که بر پایه قرآن می‌باشد همواره مومنان را مسئول پیامدهای زندگی سیاسی و اجتماعی خویش دانسته و در آیه ۱۱سوره رعد هرگونه تغییرات بیرونی در تعاملات بشری را متکّی به تغییرات درونی ملتها و اقوام بیان نموده است.

با مشاهده به سیره پیامبر اکرم (ص) مشارکت جمعی ملموس و قابل درک، و در سرنوشت جامعه از اهمیت والایی برخوردار می‌باشد. تا پیش از اسلام از مردم به واژه «رعیت» تعبیر میشد اما اسلام ادبیات جدیدی را برای مردم به ارمغان آورد که به واژه «شهروند» تغییر پیدا کرد.

اسلام؛ شالوده حقوق شهروندی را بنیان نهاد تا حقوق و تکالیف دولت و شهروند بر مبنای آموزه های اسلام و ربوبیت الهی و کرامت انسانی و توجه ویژه بر «عدالت اجتماعی» پایه گذاری شود.

ابعاد اجتماعی و سیاسی دین اسلام انسان را به منزله کنشگر و کارگزار اجتماعی نگریسته و زن را یکی از مولفه های مهم این گزاره معرفی می‌کند. زنان که خانواده را به مثابه یک حکومت کوچک تر و تربیت فرزند را به عنوان یک سیاستمدار و تاثیر گذار اجتماع و جهان اسلام بر دوش دارد، نقش آفرینی بسزایی در عرصه سیاسی کشور داشته و میتواند طلایه دار ایجاد یک تمدن قرار بگیرد.

موضوع حقوق شهروندی در وهله نخست ترسیم یک جایگاه متعالی برای انسان و در ابعاد بالاتر برای جامعه و در مرحله بعدی بازخوانی رابطه فرد و اجتماع در سیطره حقوق و مسئولیتهای متقابل «شهروند و دولت» می باشد.

شهروندی مفهوم چند بعدی است که هویت جنسیتی افراد جامعه را تحت‌الشعاع خود قرارداده و با به رسمیت شناختن حق مشارکت زنان،دایره شمول حقوق زنان را گسترش بخشیده تا به دور از ابهامات مفهومی مستتر در مطالبات زنان به چارچوب سازی و فصل بندی حقوقی مرتبط با حقوق شهروندی آنان بپردازد.

مجموع آراء و اندیشه‌های بنیانگذار انقلاب اسلامی و سبک سیاسی ایشان به حضور حداکثری زنان در تعیبن سرنوشت سیاسی خود تاکید نموده و سبک و سیاق ایشان در اندیشه و رفتار نسبت به قشر نسوان جامعه، بهترین مصداق حقوق شهروندی در اسلام به شمارآمده و توجه متفکران و سیاستمداران دنیا را با توجه به جهان شمولی حقوق بشر و شهروندی به خود جلب نموده است!

منظومه فکری رهبری با رویکرد ارزشی به حقوق شهروندی زنان برای آنان تکلیفی قائل شده مشارکت سیاسی در انتخابات را به «پایه نظام»، «مهمترین شاخه آزادی» و «حق الناس» تعبیر نموده و با لحاظ نمودن اولویت «اصل‌حضور در انتخابات» تحقق «مردم سالاری دینی »را از کارکردهای اصلی انتخابات بیان نموده‌ است.

اصل ۵۶ قانون اساسی با الهام از آموزه‌های دینی “حق تعیین سرنوشت” را عنوان کرده و بواسطه جدایی ناپذیر بودن حقوق شهروندی از جامعه مدنی با وجود برداشتهای فقهی متفاوت در حقوق زنان، با اختصاص ۱۲ اصل به حقوق سیاسی شهروندی به تلقی امر غیر ممکن تمدن سازی بدون آزادی فکر و بیان و در محدوده وسیع تر، مشارکت سیاسی زنان به مثابه مظهر نمادین وحدت ملی مهر تایید زده و عنوان میکند که بدون وجود این عوامل تمدن سازی ناممکن است.

اهمیت افزایش آگاهی از حقوق سیاسی

در آذرماه ۱۳۹۵ه.ش به ارائه “منشور حقوق شهروندی” مبتنی بر صلح و دموکراسی انجامید و تئوری حقوق شهروندی بعنوان حلقه مفقوده بیان خواسته های اساسی زنان با شناخت آنان از هویت شهروندی متجلی گردید و با بسط مفهوم شهروندی به فراسوی دولت و ملت و نگاهی گذرا به تاریخچه حضور زنان در عرصه سیاسی،نظام شهروند محور را به دموکراسی گره زد.

توسعه چشمگیر حقوق بشر زنان ویژگی مدرن حقوقی معاصر بوده و افزایش مشارکت سیاسی زنان در انتخابات نشان دهنده کاهش بی تفاوتی آنان به سرنوشت خود و نسل آینده می باشد.

مفهوم سازی که رسانه انجام می‌دهد در این حوزه موجب افزایش آگاهی از حقوق شهروندی و افزایش سواد رسانه ای شده که منجر به بالا رفتن آگاهی مردم و نشان دادن نقش زنان در امر حکومت و دولت که در قالب جدیدی از گفتمان سازی ها صورت میگیرد انجام میشود. ابقای مشروعیت حکومت در رضایت شهروندان و عدالت جنسیتی می باشد که عدالت جنسیتی از مولفه های اسلامی بوده و به توانمند سازی هرچه بیشتر زنان منجر می‌شود‌. توانمند سازی زنان و آشنا کردن آنها با حقوق شهروندی خود و حق رای، به دوام و مشروعیت حکومت کمک کرده و تجلی مشارکت یک حکومت کوچیکتر «خانواده» در یک حکومت بزرگتر است.

حکومت در راستای دستیابی به توسعه پایدار، افزون بر ایجاد بسترهای قانونی،نیاز به اهتمام و التزام کارگزاران رسمی برای حفظ حقوق شهروندی و احترام به آزادیهای مشروع زنان در جامعه داشته تا تصمیم گیری اکثریت در انتخابات نمود واقعی پیدا کند. و مردم سالاری و جمهوری از نوع دینی و الهی آن با مشارکت زنان به وقوع پیوندد.