ترویج فرهنگ ضیافت الله؛ ظرفیت مضاعف زن

زن معجزه بزرگ آفرینش است و خلقت او مظهر خلاقیت الهی است تا گوهری ارزشمند بر جبین دنیا باشد و سهل‌الوصول‌ ترین مسیر برای انتقال فرهنگ غنی معرفت به حق در راستای تمدن انسان‌ساز به شمار می‌رود.

رمضان، نمادی از برگزاری مناسک دینی است که فرصت تمرین اراده‌ها را در عالی‌ترین سطوح به انسان بخشیده و او را برای رسیدن به مقام والای عبد شدن آماده و مهیا می‌سازد.

اسلام به‌عنوان فصلی مشترک، خانواده را مظهر انس و الفت و آرامش افراد می‌داند تا در بستر انسان‌سازی، زن را برای مربّی بودن در مکتب تربیتی ماه رمضان مروّج ارزش‌های معنوی ماه مهمانی خداوند قرار دهد.

هر چه باور فردی و اعتقاد درونی زن به ظرفیت مضاعف برای انس با خداوند در این ماه از جایگاه بالاتری برخوردار باشد ارتباط معنادار و متقن باورهای بنیادین و ارزش‌های اصیل اسلامی محکم‌تر شده و ساختارهای معنوی عمیق با عادت‌واره‌هایی از جنس تعبد را در خانواده شکل می‌دهد.

زن در قالب نقش ارزشمند مادر در آموزه‌های دینی، یکی از ارکان کارآمد و اصلی شکل‌دهی هویت اجتماعی فرزندان است تا آیین‌های مقارن ماه رمضان را ارج نهاده و محمل گسترش فرهنگ‌های گوناگون نهفته در مناسک گران‌بهای این ماه عظیم باشد.

تغییر رویکرد معرفتی افراد خانواده در زمانی که زمام عبادت خالصانه و تعهد به معنویت بر دوش مسلمانان نهاده شده، با الگوی رفتاری زن در ارائه دین به شکل صحیح تحقق‌یافته و خدامحوری و نفی اومانیسم را در مدرسه معنوی آموزش اخلاق معنوی در زیباترین شکل ممکن به آنان می‌آموزد.

ظرفیت و پتانسیل بانوان در فرصت مغتنم تقویت باورهای دینی با تقویت تقوای نفس به‌واسطه دوری از خوردن و آشامیدن و کنترل خواسته‌های حلال، صبوری و خویشتن‌داری را به افراد خانواده آموزش داده و با برگزاری مراسم روح‌بخش تلاوت آیات نورانی قرآن، برکاتی در سایه معنویت تدبّر و دقت در کتاب آسمانی را برای آنان به ارمغان می‌آورد.

همچنین با ایجاد روحیه همدلی نسبت به افراد دیگر در شمایلی همچون کمک به نیازمندان، تعامل مناسب با دین‌داران را به آنان آموخته و با بازسازی روابط افراد، موجب تقویت هنجارهای اجتماعی می‌شوند.

توان‌افزایی معنوی خانواده با بیان قصص قرآنی و فرصت طلایی تقرب الهی در سایه‌سار دعا، حال و هوای ایمانی خانواده را بهبود بخشیده و با ایجاد فضای معنوی، حاکمیت دین در رفتار را به بهای نفی منیّت در نهاد اثرگذار فرهنگی خانواده با فضایی عجین با نیایش متجلی می‌سازد تا بذر امید به مغفرت الهی را در خانواده به‌عنوان مهم‌ترین عامل تعیین‌کننده نظام اجتماعی بکارد.

ظرفیت وجودی زن به لحاظ تکوینی و تشریعی وظیفه تربیت و پرورش نفوس صالح برای تعظیم شعائر الهی و تمکین در برابر حدود الهی در ماه ترویج فرهنگ اجتماعی است تا با حضور دسته‌جمعی خانواده در نماز مسجد به‌مثابه نهاد مردمی در ترویج سبک زندگی ایرانی _ اسلامی هویت نوین فرهنگی در خانواده ایجاد نمایند.

قطعه محوری پازل خلقت با بکار بستن سازوکارهای زیر بنایی تقویت ارتباطات افراد و مقیدشدن خانواده بر حضور سر یک سفره در جهت تجربه مشترک معنوی بین اعضا، تمرین همراهی را به آنان مشق می‌کنند تا در فرصت ارزشمند جهت اصلاح و تعالی ارزش‌ها اهمیت تربیتی روزه در خانواده را متذکر شوند.

ترویج فرهنگ روزه‌داری توسط زنان، شروع جهاد تبیین از خانواده و مقدمه عملیاتی‌کردن قوانین حیات‌بخش بشری است که موجب اشاعه فرهنگ اثرگذار امربه‌معروف و نهی‌ازمنکر در اجتماع گردیده و در راستای تضمین زیربنای ساخت یک تمدن نوین در عصر ظهور و عینیت‌بخشیدن مدل حضور اجتماعی زن از ثمرات اتمسفر معنوی ماه رمضان بهره‌مند می‌شود.