فرهنگ‌سازی برای فرزندخواندگی در «پایتخت»

«پایتخت» فراتر از یک سریال تلویزیونی است و به بخشی از فرهنگ عمومی و حافظه جمعی مردم ایران تبدیل شده است. به همین خاطر، نمایش موضوع «فرزندخواندگی» که از دیرباز به‌عنوان یکی از روش‌های حمایت از کودکان بی‌سرپرست شناخته می‌شود، می‌تواند به طور مؤثری در فرهنگ‌سازی و نهادینه کردن این پدیده در خانواده‌های ایرانی مؤثر باشد.

تازه‌ترین عضو خانواده نقی معمولی، سالار معمولی، یک پسربچه کوچک و شیرین است که به عنوان فرزندخوانده پذیرفته شده است. داستان با این خط روایت شروع می‌شود که با بزرگ شدن دختران خانواده و مشغول شدن آن‌ها به کار و زندگی، نقی و هما تصمیم می‌گیرند تا برای پر کردن جای خالی دخترها و کاهش حس وابستگی به آن‌ها، فرزند پسری را به فرزندی قبول کنند. آن‌ها معتقدند که این کار هم ثواب دارد و هم زندگی‌شان را رنگ و بوی تازه‌ای می‌بخشد. این پسربچه به خوبی در دل همه اعضای خانواده جا می‌گیرد و اگر کسی از فرزندخوانده بودن او بی‌خبر باشد، از رفتار اعضای خانواده نمی‌تواند متوجه این موضوع شود. این امر به‌علاوه با دوندگی‌ها و رفت‌وآمدهای آن‌ها به بهزیستی محقق شده و حالا به‌شدت قدر او را می‌دانند.

بیان موضوع فرزندخواندگی و نمایش جنبه‌های مثبت آن در این سریال محبوب، واکنش‌های بسیار مثبتی را در میان جامعه به همراه داشته و نقش سالار را به یکی از چهره‌های محبوب فضای مجازی تبدیل کرده است؛ جامعه‌ای که حمایت از کودکان بی‌سرپرست ریشه در فرهنگ و ذات مردمانش دارد.

پذیرش فرزندان بی‌سرپرست، اقدامی پسندیده

مهری موسوی، مشاور خانواده، با تأکید بر اینکه پذیرش فرزندان بی‌سرپرست و پرورش آن‌ها در محیط خانواده، به طور کلی فرهنگ فرزندخواندگی، از اقدامات بسیار پسندیده در جامعه است که می‌تواند به پیشگیری از آسیب‌های بزرگسالی در آینده کمک کند، گفت: این موضوع به زیبایی در سریال «پایتخت» به تصویر کشیده شده است. در کلیت داستان، فرزندی که به هر دلیلی، والدین خود را از دست داده، اکنون در یک خانواده واقعی رشد می‌کند و بدون شک در آینده، با فردی سالم و بدون خلأهای عاطفی روبه‌رو خواهیم بود.

وی ادامه داد: نبود یک خانواده منسجم یا زندگی در یک خانواده نابسامان، مشکلات زیادی را برای افراد به وجود می‌آورد؛ موضوعی که اهمیت فرزندخواندگی را بیش از هر زمان دیگری به وضوح نشان می‌دهد.

شهرآرا