فرزندآوری با اسپرم اهدایی به‌دلیل ناامیدی از ازدواج

تعداد زنان بدون شریک زندگی که از طریق لقاح مصنوعی یا اهدا اسپرم بچه‌دار می‌شوند، در ده سال گذشته سه برابر شده است.

در سیستم بهداشت عمومی بریتانیا (NHS) ارائه خدمات در زمینه بارداری زوجین بسیار متفاوت است و با موانع و محدودیت‌هایی مواجه است که به‌طور آشکار ظالمانه هستند. برخی از بیمارستان‌ها IVF  را برای زنان بالای ۳۵ سال انجام نمی‌دهند، برخی دیگر در صورتی که شریک زندگی زن، فرزندانی از ازدواج قبلی داشته باشد، این خدمات را ارائه نمی‌دهند. در این میان، کلینیک‌های خصوصی  با ارائه درمان‌های اضافی گران‌قیمت و بهره‌برداری از امیدهایی که می‌دانند غیرواقعی هستند، می‌توانند از افراد سوءاستفاده کنند.

 انجماد تخمک‌ها یک فریب مشابه است، با این که این صنعت اغلب متهم به وعده‌های گمراه‌کننده و کتمان خطرات و عوارض آن و قیمت‌های بسیار بالا است، اما هنوز هم بسیاری افراد به دنبال این روش درمانی هستند.

 درمان‌های باروری، کاری ساده نیست. اکنون در انگلستان شاهد زنانی هستیم که مایل هستند بدون همسر و با اسپرم اهدایی باردار شوند و به عنوان یک مادر مجرد تشکیل خانواده دهند. می‌توانیم بگوییم نوع جدیدی از خانواده تک والدی به سرعت در بریتانیا در حال گسترش است. ثمره این نوع خانواده، فارغ از مشکلات اجتماعی و تربیتی آن، فرزندی است که هیچ گاه پدر نخواهد داشت. با این حال، افزایش آمار زنان برای انجام این نوع از بارداری، نشان‌دهنده یک تغییر اساسی در نگرش‌ها به نحوه تشکیل خانواده‌ است و این می‌تواند نتیجه تبعات منفی فمنیسم باشد.

بنابراین، حتی با وجود آمارهای رو به افزایش IVF، و صنعتی که بسیاری از مردم را با ناامیدی و هزینه‌های سنگین رها می‌کند، زنان به‌طور پیوسته و جمعی از جایگاهی که باید منتظر شریک زندگی مناسب بمانند و همزمان می‌بایست شریک مقابل را راضی به فرزندآوری کنند، تغییر مسیر داده و تصمیم گرفته‌اند به طور یک جانبه اقدام به فرزندآوری کنند و مقابل هنجارشکنی و اعتراضات اجتماعی نیز می‌ایستند.

 گاردین