فرانکفورت، صحنه شکاف؛ نویسنده‌ای که با پرچم فلسطین، روایت رسمی را شکست

به گزارش روزنامه هاآرتص، فضای فرهنگی اسرائیل بار دیگر شاهد شکافی عمیق میان صداهای منتقد و جریان حاکم است. ماجرا از آنجا آغاز شد که تمار رافائل Tamar Rafael) )، روزنامه‌نگار و نویسنده اسرائیلی ساکن برلین، در اقدامی نادر و خلاف جریان رسمی، با سنجاق سینه‌ای منقش به پرچم فلسطین در نمایشگاه کتاب فرانکفورت ظاهر شد.

طغیان علیه روایت رسمی در قلب اروپا

به گزارش خبرگزاری الجزیره نکته قابل تأمل اینجاست که رافائل عضوی از هیئت رسمی اسرائیل بود که با بودجه وزارت فرهنگ اسرائیل به این رویداد اعزام شده بود. او نه تنها نماد فلسطین را بر سینه داشت، بلکه در سخنانی بی‌پرده اعلام کرد: «اسرائیل در غزه مرتکب نسل‌کشی شده است.»

این اظهارات بلافاصله به تیتر رسانه‌ها تبدیل شد و واکنش‌های گسترده‌ای را در فضای مجازی و محافل سیاسی اسرائیل به دنبال داشت.

سیل تهدیدها؛ از فضای مجازی تا چهره‌های افراطی

گزارش‌ها حاکی از آن است که پس از این رویداد، رافائل هدف حملات سازمان‌دهی شده‌ای قرار گرفته است. چهره‌های مشهور جریان راست افراطی اسرائیل، آتش این خشم را شعله‌ورتر کردند:

یوآف الیاسی (معروف به سایه): رپر و فعال سیاسی تندرو.

ینون مگال: مجری شبکه ۱۴ تلویزیون اسرائیل.

تحریک هواداران توسط این افراد باعث شد تا حدود ۲۰۰۰ کامنت تهدیدآمیز علیه این نویسنده ثبت شود. به گفته هاآرتص، دامنه این تهدیدها به هشدارهای صریح درباره «قتل و تجاوز» رسیده است.

پاسخ نویسنده: «نسل‌کشی را به نامش صدا می‌زنم»

تمار رافائل در واکنش به این هجمه‌ها، در فیس‌بوک خود نوشت که حضورش در هیئت اسرائیلی با وجود انتقاد به سیاست‌های دولت، اقدامی آگاهانه بوده است. او تأکید کرد:

«من یک اسرائیلی هستم که نسل‌کشی را با نام واقعی‌اش صدا می‌زنم. من به لزوم به رسمیت شناختن بین‌المللی کشور فلسطین و برپایی آن در کنار اسرائیل ایمان دارم.»

وی همچنین افزود که رد کردن دعوت وزارت فرهنگ، به معنای بایکوت کردن خودش و فرهنگ اسرائیل بود، اما بیان نظراتش در دل این هیئت، اقدامی «از نظر اخلاقی و سیاسی منسجم» برای رساندن صدایی عقلانی به جهان بوده است.

حمایت‌ها در برابر نفرت‌پراکنی

در حالی که فضای عمومی علیه رافائل ملتهب است، او تنها نماند. شخصیت‌هایی مانند ایمن عوده (نماینده کنست) و چندین مجله ادبی که رافائل با آن‌ها همکاری می‌کند، از حق آزادی بیان او دفاع کرده‌اند.

رافائل کمپین نفرت علیه خود را «مشمئزکننده» و بازتابی از جریان غالب در اسرائیل توصیف کرد، اما تأکید کرد که اولویت اصلی باید «پایان اشغالگری، تشکیل کشور فلسطین و اعتراف به جنایات جنگی» باشد.

تحلیل نهایی

این رویداد بار دیگر تنش شدید میان آزادی بیان و فشارهای سیاسی_اجتماعی در اسرائیل را آشکار کرد. برخوردهای خشن با هرگونه صدای مخالف سیاست‌های جنگ‌طلبانه، نشان‌دهنده تنگ‌تر شدن حلقه محاصره برای روشنفکران و نویسندگانی است که روایتی متفاوت از جنگ غزه ارائه می‌دهند.