عوامل و علائم سرطان سینه در زنان

طبق گزارش‌های منتشر شده، سرطان پستان به‌عنوان شایع‌ترین نوع سرطان در میان زنان شناخته می‌شود و به طور متوسط هر سال در استان فارس حدود 1360 مورد جدید از این بیماری شناسایی و ثبت می‌گردد.

برای موفقیت در برنامه‌های پیشگیری و تشخیص زودهنگام سرطان سینه، آگاهی از دو اصل کلیدی ضروری است:

روش‌های پیشگیری از سرطان

علائم هشداردهنده سرطان

شناخت عوامل خطر سرطان سینه

سرطان پستان به ترکیبی از عوامل ژنتیکی، محیطی و شیوه زندگی بستگی دارد. برخی از این عوامل قابل‌اصلاح و برخی دیگر غیرقابل‌تغییر هستند. به همین دلیل، افراد می‌توانند اقداماتی برای کاهش خطر ابتلا به این بیماری انجام دهند. بااین‌حال، مهم است که بدانیم بیشتر عوامل خطری که منجر به سرطان پستان می‌شوند، قابل‌اصلاح هستند.

عوامل خطر غیرقابل‌اصلاح

سن بالا: با افزایش سن، احتمال ابتلا به سرطان پستان بیشتر می‌شود و بیشتر موارد این بیماری در زنان بالای ۵۰ سال دیده می‌شود.

سابقه خانوادگی و جهش‌های ژنی: وجود سابقه خانوادگی مثبت می‌تواند خطر ابتلا به سرطان پستان را افزایش دهد. حدود ۲۰ تا ۳۰ درصد از مبتلایان به سرطان پستان دارای سابقه خانوادگی هستند.

سن قاعدگی زیر ۱۱ سال: شروع قاعدگی در سنین پایین‌تر می‌تواند به‌عنوان یک عامل خطر برای سرطان پستان محسوب شود. در دوران قاعدگی اولیه در سنین نوجوانی، بافت پستان در معرض استروژن‌ها و سایر هورمون‌ها قرار می‌گیرد و این موضوع می‌تواند خطر ابتلا را افزایش دهد. به ازای هر سال قاعدگی زودرس، خطر ابتلا به سرطان پستان ۴ درصد افزایش می‌یابد.

سن یائسگی بالای ۵۴ سال: یائسگی در سن بالاتر با افزایش خطر ابتلا به سرطان پستان مرتبط است. توقف چرخه‌های قاعدگی منجر به کاهش سطوح هورمون‌های مترشحه داخلی و پایان تکثیر سلول‌های پستان می‌شود.

قد: زنان قدبلند به‌طورکلی در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به سرطان پستان هستند. قد در بزرگسالان می‌تواند نشان‌دهنده میزان تغذیه در دوران کودکی و نوجوانی باشد و رشد سریع قد ممکن است با افزایش خطر جهش سلولی مرتبط باشد.

زمینه نژادی و قومی: زنان سفیدپوست بیشتر از زنان آمریکایی آفریقایی‌تبار در معرض خطر سرطان سینه قرار دارند. همچنین، زنان آسیایی‌تبار، اسپانیایی‌تبار و بومی آمریکا به طور قابل‌توجهی خطر کمتری نسبت به دیگر گروه‌های نژادی و قومی دارند.

وضعیت اقتصادی اجتماعی: خطر ابتلا به سرطان پستان با وضعیت اقتصادی اجتماعی بهتر مرتبط است. زنان با وضعیت اقتصادی اجتماعی بالاتر معمولاً بارداری را دیرتر شروع می‌کنند و تعداد فرزندان کمتری دارند که هر دو عامل به افزایش خطر سرطان پستان مرتبط هستند.

سابقه هیپرپلازی در پستان: زنانی که سابقه بافت‌شناسی قطعی بیماری خوش‌خیم پرولیفراتیو پستان دارند، در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به سرطان پستان قرار دارند.

عوامل خطر قابل‌اصلاح

نمایه توده بدنی (BMI) بالای ۳۰: افزایش کالری دریافتی در دوران کودکی و نوجوانی می‌تواند به افزایش وزن منجر شود که خود با خطر ابتلا به سرطان پستان مرتبط است. فعالیت بدنی منظم و تعادل در دریافت کالری می‌تواند به کنترل وزن کمک کند.

سن بالا در زمان تولد نخستین فرزند: زنانی که پس از ۳۵ سالگی زایمان می‌کنند، خطر بیشتری برای ابتلا به سرطان پستان دارند. نخستین حاملگی می‌تواند منجر به تغییرات دائمی در بافت پستان شود.

مواجهه با اشعه: قرارگیری در معرض دز بالای اشعه (مانند درمان لنفوم) به‌ویژه در سنین جوانی می‌تواند خطر ابتلا به سرطان پستان را افزایش دهد.

مصرف قرص‌های ضدبارداری خوراکی: مصرف این قرص‌ها ممکن است خطر سرطان پستان را کمی افزایش دهد، اما این خطر پس از قطع مصرف به‌سرعت کاهش می‌یابد.

هورمون‌درمانی جایگزین (HRT): مصرف طولانی‌مدت هورمون‌های جایگزین می‌تواند خطر ابتلا به سرطان پستان را تا ۵۰ درصد افزایش دهد.

مصرف بالای چربی‌های اشباع شده: بررسی‌های بین‌المللی نشان می‌دهد که در کشورهایی که مصرف چربی‌های اشباع شده بالاست، میزان سرطان پستان نیز بیشتر است.

مصرف الکل: حتی مصرف کم الکل می‌تواند خطر ابتلا به سرطان پستان را افزایش دهد.

عوامل نامرتبط با خطر

تئوری‌های مختلفی درباره علل بروز سرطان سینه وجود دارد که ممکن است نگرانی‌های غیرواقعی را برای بسیاری از زنان ایجاد کند. عوامل خطر زیادی تحت بررسی قرار گرفته‌اند، اما هیچ‌کدام تأثیری بر خطر ابتلا به سرطان پستان نشان نداده‌اند. این موارد شامل استفاده از خوشبوکننده‌ها، قهوه، ایمپلنت‌های پستان، سقط و آلودگی‌های محیطی مانند پلی‌کلرینیتد بی‌فنل‌ها (PCBs) و قرارگیری در معرض میدان‌های الکترومغناطیسی هستند.

این اطلاعات می‌تواند به زنان کمک کند تا با آگاهی بیشتری در مورد سرطان سینه و عوامل خطر آن، اقدامات پیشگیرانه مناسبی را اتخاذ کنند.

صد آنلاین