عقیم سازی زنان بومی در آمریکا و کانادا

جنبش اصلاح نژاد آمریکایی، ایده عقیم‌سازی را به یک جریان عملی تبدیل کرد.

در رابطه با سابقه این جنایت در آمریکا باید گفت که بسیاری از استاندارد‌ها در بعضی از کشورهای غربی در زمینه اصلاح نژاد از آمریکایی‌ها به‌خصوص دانشمندان کالیفرنیایی که حدود ۶۰ هزار نفر را در اوایل دهه ۱۹۰۰ عقیم کردند، الگوبرداری شده است.

آمریکا در دهه‌های ۱۹۶۰ و ۱۹۷۰ میلادی به شکلی گسترده زنان بومی را عقیم‌ کرد.

باید توجه کرد که سیاست عقیم‌سازی اجباری آمریکا زنان فقیر، لاتین‌تبار‌ها، دارای معلولیت و افراد بومی را با نرخ نامتناسبی هدف قرار داد.

ماری سانچز، فعال سرخپوست از منطقه شمال شاین در آمریکا، در سال ۱۹۷۷ با پیامی روشن برای ارائه به کنوانسیون سازمان ملل درباره حقوق بومیان به ژنو وارد شد. او استدلال کرد که زنان سرخپوست آمریکایی هدف نسل‌کشی مدرن که همان عقیم‌سازی اجباری است، قرار گرفتند.

در طول دوره ۶ ساله بعد از تصویب قانون خدمات برنامه‌ریزی خانواده و تحقیقات جمعیت آمریکا در سال ۱۹۷۰، پزشکان ۲۵ درصد از زنان بومی آمریکا را در سنین باروری عقیم کردند؛ اسنادی وجود دارد که نشان می‌دهد این تعداد در واقع حتی بیشتر بود.

برخی از این روش‌ها تحت اجبار، فشار و یا بدون آگاهی و درک زنان بومی صورت می‌گرفت. این قانون بیمارانی را که مراقبت‌های بهداشتی خود را از طریق سرویس بهداشتی بومیان دریافت می‌کردند، عقیم‌سازی می‌کرد. زنان لاتین‌تبار و سیاه‌پوست نیز هدف عقیم‌سازی اجباری در این سال‌ها قرار گرفتند.

اما سانچز و دیگر زنان بومی فهمیدند که عقیم‌سازی اجباری یکی از بی‌عدالتی‌های پیچیده‌ای است که ریشه در تاریخ بسیار طولانی استعماری آمریکا داشته است.

زمانی که دولت فدرال آمریکا در قرن نوزدهم مردم بومی را به حضور در برنامه‌های مراقبت بهداشتی اجبار کرد، این شرایط باعث ایجاد موجی از مشکلات بهداشت عمومی شد. تا سال ۱۹۰۰، جمعیت سرخپوستان آمریکا به کمتر از ۲۵۰ هزار نفر رسیده بود. کودکان و نوزادان در برابر بیماری و مرگ آسیب‌پذیرتر بودند. یکی از مقامات دولتی در سال ۱۹۱۶ تخمین زد که حدود ۶۰ درصد از نوزادان سرخپوست قبل از سن ۵ سالگی جان خود را از دست می‌دهند.

سیاستمداران آمریکایی تصمیم گرفته بودند که به جای کشتن بومیان از طریق خشونت فیزیکی (مانند سیاست‌های دولت فدرال در دهه ۱۸۷۰)، سعی کردند تا تمام نشانه‌های بومی بودن، یعنی لباس، شیوه‌های فرهنگی و معنوی و زبان را از بین ببرند. در این خصوص، دولت فدرال طبابت بومیان را جرم‌انگاری کرد.

این تاریخ اهمیت دارد، چراکه همچنان بر نتایج سلامت نوزادان و مادران بومی تاثیر می‌گذارد.

در عین حال، بررسی‌ها نشان می‌دهد که اگرچه در برخی از کشور‌ها عقیم سازی اجباری زنان بومی تمام شده است، اما این روند در کانادا همچنان ادامه دارد.

میزان