عشق کور یا عشق ابدی؟ هیچ کدام

اما این ادعا از همان ابتدا با یک دروغ بزرگ روبرو می‌شود، چرا که تمامی این شرکت‌کنندگان، بلااستثنا مطابق استانداردهای زیبایی غربی و بسیار خاص گزینش شده‌اند. سپس برنامه با قرار دادن این افراد در محیطی مصنوعی، تحت فشار دائمی دوربین‌ها و محدودیت زمانی مضحک، عواطف و احساسات انسانی را له کرده و آن را به عنوان یک فرآیند طبیعی و خودجوش عاشقانه جا می‌زند. پشت این پرده، اصول روانشناسی مانند نقش هورمون‌ها و ایجاد صمیمیت اجباری از طریق خودافشایی در بازه‌های زمانی مشخص، به شکلی تحریف‌شده و غیرطبیعی به کار گرفته می‌شوند تا صرفاً یک فرمت سرگرمی پرفروش و جنجالی را توجیه کنند.

این برنامه در مقابل رئالیتی شو «عشق ابدی» ساخته شده است که یک تقلید ضعیف و بی‌هویت که باسرمایه‌گذاری ترکیه‌ای، اما با بازی ایرانی‌ها، روانه فضای مجازی شده است. این برنامه با ادعای نمایش عشق، در حال ترویج یک زیست غیرواقعی، روابط سطحی و ارزش‌های مصرفی است که کوچک‌ترین سنخیتی با فرهنگ ایرانی اسلامی ندارد. کیفیت فنی اسف‌بار، تدوین شلخته و صحنه‌های ساختگی آن، به وضوح نشان می‌دهد که تنها هدف، کسب درآمد سریع از طریق جذب بیننده و اسپانسر است.

 حتی برخی منتقدان و شخصیت‌های فرهنگی مانند شهره سلطانی به صراحت اشاره کرده‌اند که این برنامه واژه مقدس عشق را به سخره گرفته و در شأن خانواده و زن ایرانی نیست. این برنامه با نمایش روابطی مصنوعی و چیده شده، نه تنها به عشق واقعی بی‌احترامی می‌کند، بلکه با جذب مخاطبان جوان و نوجوان، سبب بلوغ زودرس و ارائه الگوهای رابطه ناپایدار می‌شود .

عشق ابدی که حتی شایسته نام برنامه نیست، یک نمایش مضحک و ساختگی است که با سرمایه‌های مشکوک تولید می‌شود تا فرهنگ ایرانی را تحقیر کند. این برنامه با نمایش روابط ساختگی، جوانان ما را مسموم می‌کند. «عشق کور است» با ادعای دروغین بی‌اهمیتی ظاهر، بزرگترین فریب قرن را به خورد مخاطبان داده است. همه می‌دانند که شرکت‌کنندگان این برنامه از پیش گزینش شده‌اند تا مطابق استانداردهای سطحی زیبایی باشند.

این دو برنامه هیچ تفاوتی با هم ندارند. هر دو برای سودجویی و کسب درآمد، مقدس‌ترین احساس انسانی را لگدمال کرده‌اند. آنها به جوانان ما دروغ می‌گویند و تصویری مخرب و غیرواقعی از عشق ارائه می‌دهند. عشق واقعی هیچ نسبتی با این نمایش‌های پست ندارد. عشق واقعی در سکوت و صبر و گذشت زمان شکل می‌گیرد. عشق واقعی نیاز به بینایی دارد نه کوری! نیاز به شناخت دارد نه نادانی! نیاز به تعهد دارد نه هیجانات زودگذر!

وقتی این برنامه‌ها را تماشا می‌کنید، به خاطر داشته باشید که شما تنها «یک عدد» برای تولیدکنندگان آنها هستید. عددی که باید به تبلیغ‌کنندگان فروخته شود. احساسات شما، عشق شما، شرافت شما برای آنها هیچ ارزشی ندارد. زمان آن رسیده که به این بی‌حرمتی به عشق پایان دهیم. زمان آن رسیده که دوربین‌ها را از حریم خصوصی‌ترین احساسات انسانی دور کنیم و اجازه دهیم عشق واقعی در سکوت و آرامش رشد کند.

فائزه آقامحمدی