عشق ابدی یا تبلیغ بی‌بندوباری؟

 تناقض آشکار پرستو صالحی: مدافع حقوق زن یا مروج ابتذال؟

 پرستو صالحی، که خود را مدافع زن، زندگی، آزادی و حقوق زنان معرفی می‌کند، چگونه مجری برنامه‌ای می‌شود که زنان را در قاموس کالای جنسی و ابژه‌ی احساسات زودگذر به نمایش می‌گذارد؟

آیا نهایت آزادی که این جنبش ادعا می‌کند، همین بی‌عفتی و رواج بی‌بندباری است؟ آیا زن، زندگی، آزادی به معنای تشویق دختران و پسران به روابط بی‌پایه و اساس و خیانت به حریم خانواده است؟

صالحی و هم‌فکرانش به بهانه‌ی آزادی، در حال نابودی کرامت زن هستند. آنها به جای دفاع از حقوق واقعی زنان (حق تحصیل، امنیت شغلی، حمایت از مادران و…) صرفا به دنبال عادی‌سازی هرزه‌گی و بی‌قیدی به نام آزادی فردی هستند. این همان استعمار فرهنگی است که با نقاب فمینیسم، جامعه را به سمت انحطاط اخلاقی می‌برد.

عشق ابدی؟ یا ابدی کردن ابتذال؟

 عنوان فریبنده‌ی عشق ابدی در حالی برای این برنامه انتخاب شده که محتوای آن هیچ ارتباطی با عشق واقعی، ایثار، تعهد و وفاداری ندارد. این برنامه، احساسات موقت و هیجانات کاذب را به جای عشق جا می‌زند و جوانان را گمراه می‌کند. عشق بدون مسئولیت، بدون تعهد و بدون حریم، چیزی جز شهوت حیوانی نیست.

 تضعیف نهاد خانواده و تشویق به بی‌بندوباری

 یکی از خطرناک‌ترین پیامدهای این برنامه، ترویج هرزه‌نگاری، فرهنگ روابط آزاد و بی‌قیدوشرط است. وقتی برنامه‌های تلویزیونی (که رسانه‌ای عمومی و تأثیرگذار است) به جای ترویج ارزش‌های خانوادگی، به نمایش خیانت، رابطه‌های چندگانه و بی‌وفایی می‌پردازند، طبیعی است که نسل جوان، ازدواج و تشکیل خانواده را پوچ و بی‌معنا بداند.

آزادی یا انحطاط؟

عشق ابدی و مجریان به‌ظاهر روشنفکری مثل پرستو صالحی، در واقع پیشقراولان نابودی اخلاق در جامعه هستند. آنها به نام آزادی، بی‌بندوباری را ترویج می‌کنند و به نام فمینیسم، زن را از جایگاه انسانی‌اش تهی می‌سازند. اگر زن، زندگی، آزادی قرار است به این خرافه‌ها تقلیل یابد، پس این جنبش نه‌تنها پیشرو نیست، بلکه عامل بازتولید فرهنگ منحط غربی است.

آزادی واقعی، نه در بی‌عفتی، که در حفظ کرامت انسانی است. عشق ابدی، نه در رابطه‌های گذرا، که در تعهد، وفاداری و خانواده شکل می‌گیرد.

فائزه آقامحمدی