طالبان حق زیبایی را هم از زنان گرفت

به گفته طالبان، سالن های زیبایی فشار مالی غیرضروری بر دامادها و خانواده هایشان وارد می‌کنند. یکی از صاحبان مشاغل آرایشی که به دلایل امنیتی نخواست نامش فاش شود، به الجزیره گفت: این تنها فضای امن و  زنانه ای بود که می توانستیم بیرون از منزل و بدون حضور محرم {ولی مرد} برویم. اما طالبان همین اندک را نیز از ما زنان دریغ کرد.

طی دو دهه اخیر افغانستان شاهد گسترش چشمگیری سالن های زیبایی در سراسر این کشور بود. اما در ۲۵ جولای ۲۰۲۳،  ناگهان تمام آرایشگاه ها برای همیشه درهای خود را بستند.

 کم کم دیوارهای تبعیض بر روی ۲۱ میلیون دختر و زن افغانستان کشیده شد. زنان و دخترانی که در خانه های خود محبوس هستند و قادر به تحصیل، کار، مسافرت و حتی راه رفتن آزادانه نیستند. کسانی هم که با این قوانین تبعیض آمیز مخالفت کنند با جریمه های سنگین روبرو می شوند.

در سال ۲۰۲۲، یکی از مقامات طالبان در مصاحبه با الجزیره گفت که اسلام به زنان حقوق کامل برای ادامه تحصیل، کار و حضور در اجتماع را می‌دهد. این گروه بارها گفته است که برای ایجاد یک محیط به اصطلاح امن برای دختران و زنان در مدارس متوسطه و محل کار تلاش می کنند. و این در حالی است که طالبان حتی اجازه ورود زنان به دانشگاه ها را نمی‌دهد.

 ما زنان، جنگجویان تاریخ هستیم

 یکی از مشتریان در یک سالن زیرزمینی مخفی واقع در کابل به الجزیره می‌گوید: من می خواهم دوباره احساس کنم که یک زن هستم.

فضای اتاق مخفی که با پرده های قرمز سنگین پوشانده و تزئین شده است، گرم و دنج است. امروز سه مشتری در حالی که فرزندانشان آن طرف تر بازی می کنند، خدمات زیبایی انجام می‌دهند.  اینجا فقط صدای خنده و صدای ضربه زدن برس ها روی پالت های آرایش شنیده می‌شود.

حمیده دانشجوی سابق و مشتری مخفیانه این سالن زیبایی است. او هر ماه یک بار به این سالن مخفی سری می‌زند.  حمیده می‌گوید: طالبان نمی داند که ما از آزادی و به دست آوردن حقوق خود به هر شکلی کوتاه نمی‌آییم. یکی دیگر از مشتریان می‌گوید: وقتی سالن زیبایی به یک مکان مخفی منتقل شد، من تمایلی به رفتن نداشتم. در واقع می‌ترسیدم، اما باید به شجاعت کسانی که به کار خود ادامه می دهند، احترام بگذارم. این جنگ علیه زنان است و ما زنان جنگجویان تاریخ هستیم.

آرایشگران مخفی همگی در معرض خطر خبرچینی توسط همسایگان، تامین کنندگان لوازم آرایش یا حتی مشتریان قلابی هستند که برای طالبان جاسوسی می کنند.

اما زنان با وجود ترس و نظارت جمعی از سوی طالبان برای ممانعت از حضور زنان در مکان های عمومی،می‌گویند که مصمم به ادامه کار هستند. ما هیچ انتخاب دیگری نداریم. ما را از دانشگاه محروم کردند. ما به درس خواندن ادامه می دهیم؛ حتی در خانه. سالن های زیبایی را ممنوع کردند؛ ما باز هم به کار خود ادامه خواهیم داد حتی مخفیانه.

الجزیره