ترجمه اختصاصی؛

صدای هند رجب در اسکار؛ فریادی از غزه که خیانت جهان را افشا می‌کند

همزمان با نمایش فیلم «صدای هند رجب» در بخش مسابقه رسمی هشتاد و دومین جشنواره فیلم ونیز، «کوثر بن هنیه»، کارگردان تونسی، فاش کرد که انگیزه ساخت این اثر، پس از تأثیر عمیق او از درخواست کمک اضطراری «هند رجب»، کودک فلسطینی، پیش از شهادتش با گلوله‌های ارتش اشغالگر اسرائیل، شکل گرفته است.

«بن هنیه» در مصاحبه‌ای با مجله هالیوود ریپورتر توضیح داد که صدای هند همیشه با او همراه بوده است. این موضوع او را واداشت تا با جمعیت هلال احمر فلسطین، که بخشی از مکالمه را منتشر کرده بود، تماس بگیرد تا به ضبط کامل آن دست یابد. او ادامه داد: «وقتی به ضبط گوش دادم، چیزی که مرا رها نمی‌کرد، فقط خشونت حادثه نبود، بلکه سکوت بین صداها بود. من در حال آماده شدن برای ساخت فیلم دیگری بودم، اما باید همه چیز را متوقف می‌کردم تا این داستان را روایت کنم».

به گزاش شبکه خبری الجزیره، کوثر بن هنیه این فیلم را از آخرین تماس‌های تلفنی کودک شش ساله فلسطینی الهام گرفته است. هند در تاریخ ۲۹ ژانویه گذشته، پس از آنکه ارتش اشغالگر اسرائیل با تانک خانواده‌اش را بمباران کرد و بیشتر بستگانش را از دست داد، در داخل خودرویی در غزه گرفتار شد. هند بیش از یک ساعت با تیم‌های هلال احمر فلسطین در تماس بود و التماس می‌کرد که نجات یابد، اما آمبولانسی که به سمت او حرکت کرده بود نیز هدف قرار گرفت و در نتیجه، امدادگران سرنشین آن به شهادت رسیدند.

پس از اینکه «کوثر بن هنیه» از ورود به غزه منع شد، تصمیم گرفت که واکنش خود را از طریق سینما منتقل کند. او اثری را ساخت که ترکیبی از مستند و درام است و بر اساس یک نوار ضبط شده ۷۰ دقیقه‌ای ساخته شده. او با مادر هند تماس گرفت تا از تمایلش برای به اشتراک گذاشتن داستان با جهان اطمینان حاصل کند، پیش از آنکه نقش امدادگران را به بازیگران فلسطینی بسپارد، در حالی که صدای کودک را از ضبط اصلی دست‌نخورده نگه داشت.

کارگردان در مصاحبه خود با هالیوود ریپورتر می‌گوید: «می‌ترسیدم جانب امانتبه صدایش را نتوانم نگه دارم و فیلم نتواند یاد او را گرامی بدارد».

وی ادامه داد: «این اثر حول محور یک درخواست کمک اضطراری است که جهان آن را شنید، اما هیچ کس به آن پاسخ نداد. این فیلم نه تنها با سکوتی که فریاد هند را در بر گرفت، بلکه با همدستی گسترده، از جمله رسانه‌های بین‌المللی که تنها نظاره‌گر بودند و به صداهایی که از غزه فریاد می‌زدند کمکی نکردند، مقابله می‌کند».

با اشاره به سنگینی بار اخلاقی در به تصویر کشیدن لحظات آخر هند، و تأکید بر اهمیت رد سکوت و همدستی، او می‌گوید: «حداقل با این فیلم، من ساکت نشدم». بنابراین، او از زبان هنر برای بیان احساسات شخصی خود استفاده کرد تا همدست نباشد، زیرا او فاقد قدرت سیاسی و فعال اجتماعی نیست.

کوثر بن هنیه معتقد است که مهمترین گام در تماشا «خود فیلم» است. او نقش خود را به ساخت فیلم محدود می‌داند، در حالی که پذیرش آن در دست مخاطبان است. برای او، همین که این اثر تماشاگر پیدا کند، خود یک دستاورد است.

به طور کلی، او معتقد است که نگاه به روایت فلسطینی هنوز با شک و تردید احاطه شده است، و این موضوع فراتر از مرزهای فیلم اوست. او فکر می‌کند که این وضعیت باید تغییر کند، زیرا این مضحک است که جهان هنوز نیاز به یادآوری داشته باشد که فلسطینی‌ها انسان هستند، احساسات و غم دارند وقتی عزیزانشان را از دست می‌دهند. از نظر او، تکرار چنین بدیهیات حجم فاجعه را خلاصه می‌کند.

در پاسخ به امکان آغاز تحقیقات درباره جنایات جنگی علیه افسران نظامی مسئول قتل، او معتقد است که فاجعه عمیق‌تر از مرزهای یک فیلم است؛ در حالی که داستان هند روایت می‌شود، قربانیان در غزه با اعدادی به زمین می‌افتند که حتی تصور مدت زمان لازم برای یک تحقیق جدی در هر مورد دشوار است. او اشاره می‌کند که پرونده خود هند هنوز باز نشده و نبود خبرنگاران در میدان، دستیابی به حقیقت را تقریباً غیرممکن می‌کند. با این حال، امید باقی است که روزی عدالت برقرار شود، زیرا جهان به آن نیاز دارد.

از ونیز تا اسکار

این فیلم در بخش مسابقه رسمی جشنواره فیلم ونیز شرکت می‌کند .

مرکز ملی سینما و تصویر تونس چند روز پیش اعلام کرد که این فیلم برای نمایندگی تونس در بخش بهترین فیلم بین‌المللی در دوره بعدی جوایز اسکار انتخاب شده است.

این اثر نوشته و کارگردانی «کوثر بن هنیه»، کارگردان تونسی است و از حمایت برجسته ستارگان هالیوود از جمله «برد پیت»، «خواکین فینیکس» و «رونی مارا» برخوردار شده است. آنها پیش از اولین نمایش جهانی فیلم در جشنواره‌ای که در ۲۷ اوت آغاز شد، به عنوان تهیه‌کنندگان اجرایی به آن پیوستند.

«سجا الکیلانی»، «معتز ملحیس»، «کلارا خوری» و «عامر حلیحل» در این فیلم ایفای نقش کرده‌اند و موسیقی متن آن ساخته «امین بوحافه» است.