«سه روین» پوشش اصیل زن کرد

«سه‌روین» یکی از بخش‌های لباس زنان کرد در منطقه گوران یا لیلاخ است که برای پوشاندن سر و گردن استفاده می‌شود.

پوشش کردی بخشی از اصالت و فرهنگ قوم کرد بوده و اهمیت و قدمت آن به قدری است که یک روز (۱۰ مارس) را در تقویم جهانی به خود اختصاص داده است.

لباس‌های کردی دارای انواع مختلفی بوده و هر منطقه لباس مخصوص به خود را دارد. از لباس‌های زنانه کردی می‌توان به سقزی، سورانی، سنه‌ای و اورامی اشاره کرد.

یکی از بخش‌های لباس کردی بانوان پوشش یا دستاری است که آنان برای پوشاندن سر و گردن خود از آن استفاده می‌کنند و «سه روین» نام دارد. هرچند که امروزه استفاده از این نوع پوشش در میان بانوان کم شده اما همچنان جای خود را در میان برخی از بانوان لیلاخی حفظ کرده است.

آذر دهقان دانش آموخته رشته علوم سیاسی کردستان و کاندیدای دو دوره مجلس شورای اسلامی معتقد است که «سه روین» نماد اصالت بانوان کرد بوده و باید این پوشش محجب ماندگار بماند.

دهقان یکی از بانوان فعال فرهنگی و سیاسی استان کردستان است و بعد از پیروزی انقلاب اسلامی به عنوان نخستین بانوی پیشگام کردستان در عرصه انتخابات حضور داشته است و نخستین مشاور استاندار در امور بانوان در هشت فرمانداری شهرهای کردستان را در کارنامه خود دارد درباره این نوع پوشش می‌گوید: ۳۲ سال پیش برای شرکت در صحنه تبلیغات انتخابات از پوشش «سه روین» منطقه لیلاخ به عنوان یک پوشش محجب در کردستان استفاده کردم که منجر به تأیید شورای نگهبان و تقدیر مسئولان شد.

او در اولین کنگره ملی «بانوان تحول آفرین» پیشران با محوریت مسئولیت اجتماعی بانوان در توسعه پایدار کشور، نقش بانوان در اعتلای فرهنگ و هنر، مادران فرصت سازان و بنیانگذاران نسل‌های آینده، نقش سلامت بانوان و ورزش قهرمانان در رشد و شکوفایی کشور و …حضور پیدا کرد و توانست ایده‌ای خود را با محوریت (زنان کرد و نقش آنها در توسعه) را در این کنگره بیان کند.

پوششی با قدمت هزار سال در میان بانوان لیلاخ به نام «سه روین»

دهقان درباره تاریخچه پوشش «سه روین» گفت: «سه روین» نام پوشش یا دستار بزرگی است که امروزه به نام روسری می‌شناسیم و پوشش سر و گردن زنان منطقه گوران یا لیلاخ است این پوشش در طول هزاران سال در این منطقه در هر بخش و آبادی به نوعی و مدلی بسته می‌شده و متناسب با شرایط آداب و رسوم و آب‌وهوا است.

به گفته او زنان منطقه لیلاخ این پوشش را در طول تاریخ حفظ کرده و دلیل یادآوری اینجانب بخاطر قدمت تاریخی و پوشیده بودن آن هم از لحاظ سنت و آداب رسوم و فرهنگ کردی و هم رعایت شأن دینی آن است.

او این حجاب را که قدمتی هزار ساله دارد نماد اصالت زن کرد دانسته و معتقد است باید پوشش‌هایی که نماد هویت بانوان است حفظ شود و در نمایشگاه‌ها و برنامه‌های ملی و محلی استفاده شود.

کمرنگ شدن پوشش‌های اصیل در میان جوانان

دهقان درباره کمرنگ شدن پوشش‌های اصیل در میان جوانان امروزی گفت: امروز جوانان ما به دلیل گرایش به سمت مد روز و هجمه‌های غربی‌ها نوع پوشش خود را تغییر داده‌اند و پوشش کردی اصیل در میان بانوان جوان کمرنگ شده و باید دختران ما بدانند که حفظ اصالت و هویت با پوشش لباس‌های بومی و محلی امکانپذیر است.

او با اشاره به پیشنهاد خود برای ساخت مجسمه بانوی لیلاخی با «سه روین» در سال ۱۴۰۱ گفت: سال ۱۴۰۱ در همایش «لیلاخ شناسی» طرح «ثبت جهانی لیلاخ» را توسط یونسکو اعلام کردم و در مراسم گرامیداشت بانو مستوره اردلان شاعر و معاصر کرد که در سال ۱۳۸۵ به همت انجمن آثار و مفاخر فرهنگی در تهران برگزار شد، پیشنهاد ساخت مجسمه بانویی لیلاخی با «سه روین» را دادم تا در منطقه لیلاخ نصب شود و این موضوع نیز اخیراً به فرماندار اعلام شده تا پیگیری شود.

منطقه لیلاخ به و انتظار می‌رود دلیل ظرفیت‌ها و توانایی‌هایی که دارد می‌تواند مانند منطقه هورمان در یونسکو ثبت جهانی شده مسئولان و دست اندرکاران کردستان طرح ثبت جهانی لیلاخ را نیز به سازمان یونسکو ارجاع دهند چراکه هنوز جلوه‌های زیبایی از فرهنگ فولکلوریک کردستان را می‌توان در جای جای آن مشاهده کرد.

مهر