سن زیستی و روانی در فرزندآوری و ازدواج به مراتب مهم تر از سن شناسنامه‌ای است

به گزارش جهان بانو، روانشناس و استاد دانشگاه تهران با بیان اینکه ازدواج یک نیاز فطری و ضرورتی اجتماعی است، گفت: فرزندآوری لازمه حیات پویا و نشاط اجتماعی است. اینکه گفته می‌شود بانوان بالای ۳۵ سال اقدام به فرزندآوری نکنند، واماندگی فرهنگی است. در ازدواج و فرزندآوری سن زیستی و روانی در مقایسه با سن […]

سن زیستی و روانی در فرزندآوری و ازدواج به مراتب مهم تر از سن شناسنامه‌ای است

به گزارش جهان بانو، روانشناس و استاد دانشگاه تهران با بیان اینکه ازدواج یک نیاز فطری و ضرورتی اجتماعی است، گفت: فرزندآوری لازمه حیات پویا و نشاط اجتماعی است. اینکه گفته می‌شود بانوان بالای ۳۵ سال اقدام به فرزندآوری نکنند، واماندگی فرهنگی است. در ازدواج و فرزندآوری سن زیستی و روانی در مقایسه با سن شناسنامه‌ای اهمیت بیشتری دارد.

دکتر غلامعلی افروز، رئیس اندیشکده خانواده مرکز الگوی اسلامی ایرانی پیشرفت بیان کرد: گستره سنی بانوان با توجه به افزایش سن زیستی افراد در جهان دو برابر شده است. در حقیقت بانوان ۴۰ ساله در حال حاضر همچون دختران ۲۰ ساله ۱۰۰ سال پیش هستند و از این رو اگرچه ازدواج به هنگام بسیار مناسب تر است، با این وجود اگر به هر دلیلی ازدواج به تاخیر افتاد نباید برای فرزندآوری نگران بود.

افروز اضافه کرد: بر اساس آمار منتشر شده در کشور انگلستان تنها ۱.۱ درصد از نوزادان،  ۴۸۲۲ خانم باردار در گستره سنی ۴۵ تا ۵۵ سال، سندرم داون داشتند. این موضوع نشان دهنده افزایش سن زیستی بانوان در جهان است.

استاد دانشگاه تهران معتقد است که بنا بر آمار رسمی سازمان ثبت احوال کشور، میانگین سن ازدواج نسبت به ۵۰ سال گذشته تقریبا ۱۰ سال افزایش پیدا کرده است و این مسئله ای است که در اغلب کشورهای جهان شاهد آن هستیم.

وی به پدیده تعیین جنسیت جنین که این روزها رواج یافته است نیز اشاره کرد و افزود: تعیین جنسیت دست خداوند است و لازم است که همسران در ارتباط با این موضوع از تعصبات نادرست دست بردارند و با نیت دختر خواهی یا پسر خواهی اقدام به فرزندآوری نکنند.

افروز با تاکید بر این موضوع که همسرانی که با یکدگیر اختلاف دارند باید از فرزندپروری خودداری کنند، تصریح کرد: زمانی که زن و شوهر مشکلاتی نظیر دعوا و یا اختلافات جدی و پررنگ دارند، هرگز نباید برای حل بحران ها و به توصیه دیگران بچه‌دار شوند. از طرف دیگر اگر زن و شوهری تشکیل خانواده داده اند، باید به خاطر یکدیگر در کنار هم زندگی کنند و نه به دلیل وجود فرزندان. در حقیقت اگر همسران یکدیگر را دوست دارند، می‌توانند فرزنددار شوند.

رئیس اندیشکده خانواده مرکز الگوی اسلامی ایرانی پیشرفت معتقد است زمانی که زوجین بیشترین میزان رضایتمندی را نسبت به یکدیگر به دست آوردند، آمادگی تربیتی، اخلاقی، شناختی و روانی داشته باشند، به باوری مستحکم و استوار نسبت به مؤلفه‌های سن حقیقی رسیده باشند و آمادگی عاطفی و احساس نشاط معنوی را در خود احساس کرده باشند، قادر به فرزندآوری خواهند بود.

استاد دانشگاه تهران با بیان اینکه نظریه‌های ترجمه‌ای درباره سبک‌های فرزند پروری عموما در غرب نیز جوابگو نبوده و تئوری‌های ناقصی محسوب می‌شوند، زوجین را مخاطب قرار داد و توصیه کرد: فرزندانتان را در حال دریابید و برای فردا تربیت کنید. تلاش کنید همیشه محبوب دل فرزند باشید و به این موضوع باور داشته باشید که فرزندان تحقیرگریز و پذیرای محبت هستند. لازم است که به هنگام صحبت با آنها واژه‌های انضباطی را کنار بگذارید و در عوض از واژه‌های عاطفی بهره ببرید. همچنین باید اولویت خود را در ارتباط با فرزندان، به فرزند بزرگتر اختصاص دهید.

منبع: ایسنا