سرنوشتی که ما را به امت متحد تبدیل کرده است

سرطانی که این روزها جمعی از عزیزان ما را از زن و مرد، پیر و جوان، کودک و خردسال از ما گرفت. مردمی که با تمام تفاوت هایشان وجه مشترکی اصیل و ریشه دار و پر داستان دارند. همان ایرانی بودن. مردمی تاریخ ساز. مردمی ظلم ستیز. مردمی که هر قومیتی و هر سبک فکری و اعتقادی باشند در ایستادگی در مقابل ظلم هم دلند و امروز البته هم سرنوشت شده اند.
هم سرنوشتی همان عنصری ست که با ما را در سمت درست تاریخ قرار داده و به مشتی محکم در برابر دشمن انسانیت تبدیل کرده است. حال چه فرقی می کند ظاهرهایمان متفاوت باشد. آنچه باید در پس پرده ظاهر متفاوت ما ایرانی ها دیده شود هم دلی و هم فکری مان در مبارزه با ظلم است. همان که باعث شده وطن مان، خانه دوست داشتنی مان، ایران جان مان را رها نکنیم و عاقبت خون مان با خاک وطن مان بیامیزد و در آغوشش منزل کنیم. ما ایرانی ها هر یک پاره تن میهن مان هستیم و با تمام تفاوت هایمان آینه تمام نمای مفهومی هستیم به نام «امت» که در کمتر جایی از این کره خاکی زیست می کند. مفهومی که با ما ایرانی ها جان گرفته، بالیده، زیست کرده و اکنون زمان جولان دادنش رسیده است.
همین «امت شدن» ما را در اوجی قرار داده که دشمن ترین دشمن خدا در مقابل ما بایستد و از مرگ تک تک ما «شهادت» بسازد و نام ما را در تاریخ جاودانه کند.
بنابراین با صدای بلند می گوییم آن که در پس این تفاوت های ظاهری، انسجام و هماهنگی و هم دلی ما را بر محور ایران نبیند، ما را درست نشناخته است و نیاز به چشمی دیگر برای دیدن هویت یک پارچه ساز ما دارد. ما با تمام تفاوت های مان، هم وطن مان را از عمق جان دوست داریم و هم اکنون داغ دار از دست دادن تک تک شان هستیم و انتقام خون شان از این جانی قاتل می گیریم به حول و قوه الهی.