زن بلندپرواز مسلمان؛ از خیمه داری تا خطبه خوانی

کتاب «زنان عاشورایی»، نوشته زهره یزدان پناه قره تپه که از سوی نشر جمکران منتشر شده است، در خود سوانح احوال جمعی از بانوان گرامی، شجاع و متخلق به اخلاق علوی و حسینی را دارد. این پرورش‌یافتگان مکتب کربلا، بنای عهدی را استوار ساختند که تندباد‌های حوادث روزگار و فراز و نشیب‌های تاریخ قادر به رخنه در آن نیست از همین رو، اینان نام خویش را با حضور در خیل عاشوراییان جاودانه کردند و دیگران پس از خود را نیز متذکر این معنا نمودند که برای جاودانگی و نیک‌سرانجامی، راهی جز بودن در خیل عاشوراییان و ماندن در میان آنان تا آخرین لحظه از حیات نیست.

حکیمه سادات نظیری، فعال حوزه کتاب، در یادداشتی به معرفی این اثر پرداخته است. این یادداشت که برای انتشار در اختیار خبرگزاری تسنیم قرار گرفته به این شرح است:

«زن» محور زندگی و برکت در دنیاست. همه اتفاق‌های بزرگ دنیا به وجود یک زن گره‌خورده است. در تاریخ اسلام هم وقتی خوب نگاه کنیم، از حضور حضرت زهرا (س) در پشت جبهه غزوه‌های پیامبر خدا (ص)، تا یادآوری عهد غدیر و در آخر جلوگیری از توطئه امام کشی در سقیفه همه‌وهمه دارد روی محور یک مادر، یک همسر ولایت‌مدار و در نهایت یک «زن» می‌چرخد. اما در واقعه عاشورا، این نقش‌آفرینی عظیم زنان به اوج می‌رسد. اصلاً در کربلا همه چیز در اوج است، از اوج بودن رشادت و ایثار بگیرید تا اوج معنویت اصحاب و حتی نوجوان ۱۳ساله، در چنین عرصه‌ای چطور اثرگذاری بانوان عاشورایی می‌تواند در اوج نباشد؟

«زنان عاشورایی» به قلم زهره یزدان‌پناه، و باهمت انتشارات کتاب جمکران، کتابی است برای ورق‌زدن احوال زنانی که در روز عاشورا و پس از آن زندگی کرده‌اند، اما نه یک زندگی معمولی. بلکه زندگی‌کردنی که حتی نفس کشیدنش با احساس تکلیف و ادای وظیفه باشد. نفس کشیدنی که هر بار زخم قلبشان را به سوزش بیاندازد، اما این زنان هرگز از عهدی که با امامشان، حسین علیه‌السلام بسته‌اند هرگز دست نکشیده‌اند.

کتاب در سه بخش جداگانه احوال بانوان عاشورایی را به مخاطبش نشان داده است. بخش اول به تفکیک شخصیت‌ها، به نقش‌آفرینی آنها در روز عاشورا می‌پردازد؛ از مخدرات سیدالشهداء تا همسران و مادران اصحاب. بخش دوم روز‌های پس از امام است. روز‌هایی که سربریده بر نیزه رفته و خون خدا بر زمین جاری شده است. حالا تاریخ روی شانه‌های نحیف، اما محکم زنان عاشورایی می‌رود که ماندگار شود، شده حتی به خون جگر.

بخش سوم، اما درباره زنانی است که در روز عاشورا، در کربلا نبوده‌اند، اما پس از این واقعه و با رسالتی که زینب کبری (س) به زیباترین وجه ممکن آن را به اتمام رساند، آگاه شده و در پی روشنگری و اثرگذاری در جامعه اموی آن زمان هستند. تا یزید هست و جانشینانش از پای نمی‌نشینند، این زنان وظیفه خود را در حمایت از امام سجاد (ع) و پاسداشت خون سیدالشهداء (ع) می‌بینند.

کتاب به خوبی مجموعه کاملی از معرفی شخصیت‌های زنان عاشورایی فراهم کرده و در هر بخش، اطلاعات جالب توجه و مفیدی را می‌بینیم. در روزگار ما که همه هجمه‌ها به دنبال تغییر نقش زنان و به سطح کشاندن فکر بانوان است، این کتاب مثل لنگه کفش در بیابان غنیمت است. این کتاب دوباره به بانوان یادآور می‌شود جایی فراتر و بلندتر از سقف خانه و محل کارشان را ببینند و خودشان را نه یک موجود دوم، بلکه محور بزرگ‌ترین اتفاقات عالم تصور کنند. فاطمه زهرا (س) با همه حسناتی که فقط و فقط مختص ایشان است، به هرحال یک زن بودند. زینب کبری (س)، دختران امام حسین (ع) و همه کسانی که در تاریخ، قدم‌های بزرگی برای ارتقای اسلام برداشته‌اند، در نهایت کنار اسمشان جنسیت زن مشخص است. اگر این جنس، می‌تواند اینقدر قوی باشد و دنیا را تکان بدهد، چرا به تکان دادن میز آرایش و دغدغه‌های کوچک آنقدر مشغول باشد که یادش برود اصلا چقدر ظرفیت دارد؟

کتاب «زنان عاشورایی» این ظرفیت را به همه خوانندگانش نشان می‌دهد. علی‌الخصوص دختران نوجوان و بانوانی که فکر می‌کنند خانه‌داری، بیکاری است!

خبرگزاری دانشجو