زنان پزشک افغانستانی در خط مقدم امداد

زلزله‌های ویرانگر در استان‌های شرقی افغانستان، حضور زنان پزشک و پرستار افغان را در خط مقدم امدادرسانی برجسته کرده است؛ بانوانی که با وجود محدودیت‌های طالبان و موانع فرهنگی، جان زنان و کودکان زخمی را در مناطق آسیب‌دیده نجات می‌دهند.

زلزله‌های ویرانگر در استان کنر و سایر مناطق شرقی افغانستان بار دیگر شکنندگی نظام درمانی این کشور را آشکار کرد و بحران انسانی گسترده‌ای را به همراه آورد. هزاران نفر در این حادثه کشته و زخمی شدند و نیاز فوری به امدادرسانی و مراقبت‌های پزشکی ایجاد شد. در این شرایط، زنان پزشک و پرستار افغانستانی، با وجود محدودیت‌های شدید طالبان و موانع فرهنگی، خود را به مناطق آسیب‌دیده رسانده و نقش حیاتی در نجات جان زنان و دختران مجروح ایفا کردند. تصاویر منتشر شده نشان می‌دهد که بانوان پزشک و پرستار با امکانات محدود در کنار روستاییان به مداوای قربانیان پرداخته و برای تأمین دارو و خدمات اولیه تلاش می‌کنند.

با این حال، طالبان به‌طور سیستماتیک از فعالیت زنان در بخش درمان جلوگیری کرده و حتی اعزام تیم‌های امدادی زن به مناطق حادثه‌دیده را با مانع‌تراشی مواجه ساخته است. نخستین گروه‌های امدادی ۳۶ ساعت پس از زلزله به روستاها رسیدند، اما با توجه به اینکه تمام اعضای تیم مرد بودند، بسیاری از زنان و دختران زخمی رها ماندند و تنها مردان و کودکان از زیر آوار بیرون کشیده شدند. منابع محلی گزارش داده‌اند که دست‌کم شش زن باردار به دلیل نبود مراقبت تخصصی جان خود را از دست داده‌اند. محدودیت‌ها و سیاست‌های تبعیض‌آمیز طالبان در کنار فروپاشی زیرساخت‌های درمانی، کمبود دارو و تجهیزات، و محدودیت تحصیل دختران در رشته‌های پزشکی، بحران انسانی را تشدید کرده است.

نهادهای بین‌المللی و سازمان‌های حقوق بشری نسبت به «آپارتاید جنسیتی» طالبان هشدار داده و تأکید کرده‌اند که محرومیت زنان از درمان، نه تنها جان آنان را به خطر می‌اندازد بلکه روند امدادرسانی را نیز به شدت مختل می‌کند. اقدام طالبان که تحت تفسیرهای افراطی از شریعت اعمال می‌شود، بسیاری از زنان را در حالی از نجات محروم کرده که کمک تنها چند قدم با آنان فاصله داشته است. این سیاست غیرانسانی و خطرناک، حتی در داخل افغانستان با انتقادات گسترده مواجه شده و مشروعیت گروهک تروریستی طالبان را زیر سوال برده است.

از منظر عملی، این محدودیت توانایی پاسخگویی به بحران‌های طبیعی و انسانی در افغانستان را فلج کرده است. با توجه به محدودیت‌های اعمال شده بر کار و تحصیل زنان، تعداد کافی امدادگر زن آموزش‌دیده برای پوشش چنین فجایع بزرگی وجود ندارد و این چالش عملیاتی می‌تواند جان هزاران زن و کودک را به خطر بیندازد.

با وجود همه این موانع، پزشکان زن افغان با تعهد و شجاعت در صف نخست امدادرسانی ایستاده‌اند و تلاش می‌کنند صدای خاموش زنان آسیب‌دیده شنیده شود. این رویداد نه تنها تراژدی انسانی محسوب می‌شود بلکه آزمونی برای حاکمیت طالبان است و اهمیت فشار فوری جامعه جهانی برای امدادرسانی بدون قید و شرط و پیگیری حقوقی بین‌المللی این اقدامات را بیش از پیش نمایان می‌سازد.

خبرگزاری بین‌المللی اهل‌بیت (ع) و خبرگزاری آسیانیوز ایران