زنان عراقی، مهمان‌نوازی و صحنه‌گردانی مسیر میلیونی اربعین

به گزارش بانوخبرنگار جهان‌بانو، آیین پیاده‌روی اربعین، بزرگ‌ترین اجتماع مذهبی جهان، سابقه‌ای بیش از یک قرن و نیم دارد و هر ساله میلیون‌ها زائر از نقاط مختلف عراق و جهان را به سوی کربلا می‌کشاند. این آیین که در دوران حکومت بعث با محدودیت‌ها و تهدیدهای شدید مواجه بود، با سقوط رژیم صدام دوباره رونق گرفت و امروز جلوه‌ای جهانی پیدا کرده است.

در این میان، نقش زنان عراقی برجسته‌تر از همیشه دیده می‌شود. این بانوان نه تنها در قالب زائر، بلکه به عنوان موکب‌دار و خدمتگزار، بار اصلی مهمانوازی را بر دوش دارند. آنان در شرایط سخت اقلیمی، گرمای بیش از ۵۰ درجه و با وجود کودکان خردسال، با پختن نان، توزیع آب و غذا و فراهم‌کردن مکان استراحت، به استقبال زائران می‌روند.

زهرا الربیعی، دانشجوی ترم آخر داروسازی که همراه مادر سالخورده‌اش در مسیر حله موکب کوچکی برپا کرده است، می‌گوید: «برای خدمت به زائر امام حسین(ع) گرما که هیچ، همه مشکلات را تحمل می‌کنیم. مگر می‌توان فراموش کرد که حضرت زینب(س) در سال ۶۱ هجری همه رنج اسارت را به جان خرید؟»

ام علی، مادر زهرا، نیز با چشمانی اشکبار بیان می‌کند: «خدمت به زائر امام حسین(ع) افتخار ماست. کاری که ما می‌کنیم، ذره‌ای از دلاوری‌های حضرت زینب(س) نیست.»

کمی دورتر، در موکبی که همه خادمان آن زن هستند، ام عباس، پیرزن اهل بصره که در جریان جنگ داعش دو فرزند خود را از دست داده، فلسفه حضورش را این‌گونه شرح می‌دهد: «برای یک زن عراقی، مهمان نور چشم است. حال اگر مهمان سیدالشهدا باشد، عزیزترین است. مهمانوازی هویت ملی و دینی ماست.» او با اشاره به روابط دو ملت ایران و عراق می‌افزاید: «ایران مایه افتخار ماست. اینجا وطن دوم شماست.»

این تصاویر و روایت‌ها نشان می‌دهد که اربعین تنها یک آیین مذهبی نیست، بلکه صحنه‌ای است که در آن، زنان عراقی با صبر، ایثار و مهمانوازی، پیام وفاداری به اهل‌بیت(ع) را زنده نگه می‌دارند.

گزارشگر: هیفاء پردل