آلمان مهد تجارت فحشا زنان اروپایی

به گزارش جهان بانو، روسپی گری در آلمان از نظر فرهنگی مورد پذیرش قرار دارد. در دوره های مختلف تاریخ این کشور هیچ سازمان یا کارگزار دولتی برای برچیده شدن روسپی‌ گری اقدام نکرده و حتی در برخی دوره ها، به توسعه آن کمک نیز کرده‌اند. برای مثال در دهه ۱۹۶۰ یکی از بزرگ‌ترین فاحشه‌خانه‌های دنیا در هامبورگ راه‌اندازی شد که همچنان مشغول به کار است.

در حوادث اخیر که توسط جریان رسانه ای کشورهای غربی و ضد انقلاب خارجی جهت دهی می‌شد، کشور آلمان و سفارت این کشور در ایران سهم عمده ای در مدیریت آشوب‌ها داشتند. «بائربوک» روز ۲۹ شهریور در حاشیه مجمع عمومی سازمان ملل در ارتباط با موضوع مهسا امینی گفت حکومت ایران باید به صدای اعتراض زنان توجه کند.

«اولاف شولتس» صدر اعظم آلمان روز اول مهرماه ضمن ابراز ناراحتی از وضعیت زنان ایرانی، در حساب توئیتری خود نوشت: «مهم نیست کجای دنیا: زنان باید بتوانند بدون ترس، آزادانه و مستقل زندگی کنند».

با این وجود پشت پرده اظهارات مقامات آلمان در خصوص حقوق زنان ایرانی موضوعاتی وجود دارد که با بررسی اوضاع زن در آلمان، می‌توان به آن ها پی برد.

با قانونی شدن روسپی‌گری در آلمان در سال ۲۰۰۲، تجارت سکس در این کشور افزایش قابل توجهی داشته است. دولت ائتلاف سبزهای آلمان و سوسیال دموکرات ها تلاش می‌کرد تا با این اقدام، به زعم خود مزایای شغلی و سلامت روسپی‌ها را بهبود بخشد!

از آن زمان به بعد، صنعت و تجارت فحشا یکی از رایج‌ترین کسب و کارها در شهرهای بزرگ آلمان مانند هامبورگ، اشتوتگارت، فرانکفورت و برلین محسوب می‌شود. محله‌های بسیاری با چراغ‌های سرخ و فاحشه‌خانه‌های صورتی رنگ در این شهرها وجود دارند و به بخش جدایی ناپذیر زندگی مردم تبدیل شده‌اند. متاسفانه تقاضا برای دریافت چنین خدماتی بسیار بالاست و برخی از آمارها نشان می‌دهد که روزانه بیش از یک میلیون مرد به منظور دریافت خدمات جنسی در این کشور هزینه پرداخت می‌کنند.

این وضعیت باعث شده تا «مگا فاحشه‌خانه‌ها» ی بسیاری در سراسر آلمان راه اندازی شوند. به عنوان مثال فاحشه‌خانه «پارادایس» در اشتوتگارت یکی از بزرگ‌ترین فاحشه‌خانه‌های اروپا محسوب می‌شود. بیش از شش میلیون یورو صرف ساخت این فاحشه‌خانه شده است و این مرکز روزانه به صدها مشتری مرد خدمات ارائه می‌کند. وجود چنین مراکزی علی رغم هزینه‌های بسیار پایین موجب شده تا شرکت‌های گردشگری در کشورهای مختلف جهان، تورهای «تفریحات جنسی» ارائه کنند و این تورها هر ساله مردان بسیاری را از اروپا، آمریکای شمالی، خاورمیانه و آسیا به آلمان می‌کشاند. این تنها یک روی سکه تجارت جنسی در آلمان است.

روی دیگر سکه، گسترش برده‌داری جنسی و قاچاق انسان در ابعاد وسیع در این کشور است. ارزان و در دسترس بودن تفریحات جنسی در آلمان بی دلیل نیست و عوامل ذیل در این موضوع نقش دارند:

۳- حمایت دولت و قانون از فاحشه‌خانه‌ها و روسپی‌گری و وجود زیرساخت‌های لازم به صورت گسترده و آسان

۲- عدم جلوگیری از فعالیت گسترده قاچاقچیان انسان؛ بیش از ۸۰ درصد افرادی که به آلمان قاچاق می‌شوند زن و دختر هستند و اکثر قریب به اتفاق آن ها به عنوان برده جنسی، به روسپی‌ گری وادار می‌شوند

۳- زیاد بودن تقاضا برای دریافت تفریحات جنسی و خدمات جنسی

آلمان؛ مقصد اصلی قاچاقچیان انسان در اروپا که حداقل استانداردهای مقابله با قاچاق انسان را احراز نکرده است

آلمان بزرگ‌ترین کشور مقصد زنان، مردان و کودکانی است که قاچاق می‌شوند و به طور خاص در بخش روسپی‌گری و کار اجباری، مشغول به کار می‌شوند.

دولت آلمان به حداقل استانداردهای مقابله با قاچاق انسان بی اعتنا است و پیشنهادات اتحادیه اروپا برای کاهش برده‌داری جنسی را اجرایی نمی‌کند. بر اساس آمارهای موجود اکثر افرادی که متهم به برده‌داری مدرن و قاچاق انسان هستند، محکوم و مجازات نمی‌شوند و این مساله موجب شده تا بازدارندگی کافی برای ممانعت از فعالیت قاچاقچیان به وجود نیاید.

بنابر آمار اعلام شده توسط دفتر پلیس جنایی فدرال آلمان (BKA)، برده‌داری مدرن در این کشور عمدتاً پیرامون مهاجرانی شکل گرفته که در بخش صنایع خدماتی و ساخت و ساز مشغول به کار هستند. با این وجود موارد متعدد از بهره‌کشی و کار اجباری در رابطه با اتباع آلمانی گزارش شده است، به ویژه در بخش ترابری و فراورده‌های گوشتی و کشاورزی.

از تبعات رواج تجارت جنسی در آلمان می‌توان به از بین رفتن امنیت بصری برای ساکنان شهرهایی مانند برلین اشاره کرد. آمارهای رسمی نشان دهنده آن است که در برلین حدود ۲۰۰۰ روسپی غیرقانونی در تمام ساعات شبانه روز، در کنار خیابان‌ها خدمات عرضه می‌کنند. این روسپی‌ها که زیر مجموعه گروه‌های تبهکاری محسوب می‌شوند، حتی در نزدیکی مدارس بدون هیچ مزاحمتی به فعالیت خود ادامه می‌دهند. علی رغم اعتراض ها و شکایت ساکنین محلات مختلف برلین و با وجود فاحشه‌خانه‌های فراوان در سطح این شهر، تعداد زیادی از روسپی‌ ها در کنار خیابان و در انظار عمومی مشغول و یا وادار به کار می‌شوند. ساکنین برلین مدعی هستند که حاضرند در ساعات مشخصی از شبانه‌روز با فعالیت این روسپی‌ها در مکان های عمومی کنار بیایند و در ساعات دیگر، به خصوص هنگام تردد کودکان‌شان بین مدرسه و خانه این فعالیت‌ها تعطیل شود؛ با این وجود مقامات و مسئولین شهر به این اعتراضات واکنش خاصی نشان نمی‌دهند و به لیبرال بودن سیاست‌ها و کشور خود افتخار می‌کنند.

آلمان؛ فاحشه‌خانه کشورهای اروپایی

تجارت سکس در آلمان بسیار گسترده و رایج است. دیتمار رولر (Dietmar Roller)، رئیس دفتر گروه عدالت بین‌المللی (IJM) در آلمان مدعی است که «آلمان فاحشه‌خانه کشورهای اروپایی است». بنا بر آمار رسمی پلیس فدرال در سال ۲۰۱۷، ۵۰۰ پرونده خشونت جنسی و ۳۲۷ پرونده قربانیان روسپی گری اجباری به ثبت رسیده است. این قربانیان عمدتاً از اتباع کشورهای رومانی، آلمان و بلغارستان هستند. بر اساس اظهارات پلیس فدرال در سال های اخیر تعداد زیادی از دختران و زنان نیجریایی نیز به این کشور قاچاق می‌شوند.

نکته مهم در مورد زنان و دختران جوان قاچاق شده به این کشور این است که بیشتر آن ها فریب می‌خورند و هرگز این احتمال را نمی‌دهند که قرار است به عنوان روسپی مشغول به کار شوند.

بر اساس اظهارات پلیس فدرال «روش قوادها» به خوبی عمل می‌کند؛ آن ها زنان جوان را اغوا کرده و با آن‌ها رابطه برقرار می‌کنند. این زنان از نظر عاطفی به این افراد وابسته شده و سپس به عنوان برده جنسی وادار به روسپی‌گری می‌شوند.

در اکثر موارد قوادها به زنان مبالغ سنگینی را به عنوان بدهی تحمیل می‌کنند و آن ها برای بازپرداخت آن مجبور به روسپی‌گری می‌شوند.

رواج بهره‌کشی و برده‌داری جنسی از طریق اینترنت در آلمان

رولر در رابطه با یکی از انواع کمتر شناخته شده برده‌داری مدرن در آلمان می‌گوید که با گسترش اینترنت در سراسر جهان، رایج شده است؛ وی می‌گوید: «این امکان در اختیار مشتریان آلمانی قرار داده شده است که کودکی را در فیلیپین به مدت یک ساعت اجاره کنند؛ این کودک مجبور است جلوی وب‌کم هر آنچه که مشتری آلمانی می‌خواهد، انجام دهد».

شیوع تجارت جنسی با استفاده از اینترنت در آلمان بسیار قابل توجه است و قربانیان آن تنها اتباع کشورهای دیگر نیستند.

برای مثال یک زن آلمانی به همراه شریک جنسی خود، فرزند خردسالش را در دارک‌نت به عنوان برده جنسی در قبال دریافت وجه مالی، فروخت. پلیس فدرال اعلام کرده است که هر سال حدود ۵۰ تا ۶۰ مورد ازدواج اجباری کودکان در آلمان کشف و ثبت می‌شود.

همچنین باید به نرم‌افزاری به نام «پپر» (Peppr) اشاره کرد که کاربرد آن مانند نرم‌افزار اوبر است. با استفاده از این نرم‌افزار که از سال ۲۰۱۴ شروع به فعالیت کرد، مشتری می‌تواند نزدیک‌ترین روسپی به مکان حضور خود را پیدا کرده و از خدمات جنسی استفاده کند. این نرم‌افزار توسط یک اتریشی طراحی و تولید شده است و ابتدا در برلین، استفاده از آن آغاز شد و اکنون در سراسر آلمان از آن استفاده می‌شود.

قانونی شدن روسپی‌گری در آلمان؛ ۹۰ درصد روسپی‌ها در آلمان، برده جنسی هستند

آلمان از سال ۲۰۱۶ قانون حمایت از روسپی را تصویب کرد. مراجع دولتی آلمان مدعی هستند که با این کار تلاش می‌کنند تا از زنان و دختران آسیب‌پذیر حمایت کنند!

بر اساس آمار رسمی در سال ۲۰۱۹، تعداد ۴۰ هزار روسپی در آلمان به صورت قانونی و تحت پوشش قانون حمایت از روسپی‌گری فعالیت می‌کردند؛ اما آمار غیررسمی تعداد واقعی روسپی های فعال در آلمان را بیش از ۴۰۰ هزار نفر نشان می‌دهد؛ این بدان معناست که ۹۰ درصد از روسپی‌ ها در آلمان ثبت نام نشده و به صورت غیرقانونی! فعالیت می‌کنند.

اکثر این روسپی‌های غیرقانونی! در فاحشه‌خانه‌ها، منازل، آپارتمان‌ها و خیابان‌ها، تحت مدیریت گروه‌های تبهکاری و قاچاقچی انسان فعالیت می‌کنند.

اقدامات دولت مرکل و گسترش هر چه بیشتر برده‌داری جنسی

با آغاز همه‌گیری کرونا در سراسر جهان و اعمال مقررات فاصله اجتماعی، فعالیت روسپی‌ها و فاحشه‌خانه‌ها با محدودیت مواجه شد و دولت مرکل به زعم خود تلاش کرد تا فعالیت فاحشه‌خانه‌ها را تعطیل کند. راهکار ایشان استفاده از مدلی موسوم به مدل نوردیک (Nordic model) بود که بر اساس آن، پرداخت هزینه برای رابطه جنسی ممنوع اما عرضه خدمات جنسی قانونی بود؛ به عبارت دیگر تلاش کردند تا تقاضا برای خدمات جنسی را محدود سازند اما از سوی دیگر اجازه فعالیت فاحشه‌خانه‌های مجاز را صادر کردند.

این مدل نه تنها باعث کاهش فعالیت‌های مذکور نشد بلکه سبب شد تا بهره‌کشی جنسی از زنان پیش از پیش شیوع پیدا کند و قوادها، فاحشه‌خانه‌های خود را با استفاده از برده‌های جنسی بیشتر، توسعه دهند؛ چرا که متقاضی دریافت خدمات جنسی باید به صورت غیرقانونی به خواسته خود برسد.

محدودیت‌های کرونایی، در نهایت به دلیل فشار فاحشه‌خانه‌های بزرگ آلمان که در واقع بزرگ‌ترین مراکز اینچنینی در اروپا و حتی جهان تلقی می‌گردند، برداشته شد.

یکی از این فاحشه‌خانه‌ها، فاحشه‌خانه «پاشا» (Pasha) در کلن است. این فاحشه‌خانه بزرگ‌ترین فاحشه‌خانه اروپا است که پس از اعمال محدودیت‌های کرونایی تا مرز ورشکستگی پیش رفت. پس از چند ماه تعطیلی در سال ۲۰۲۰، با کمک بانک‌ها و برخی نهادهای دولتی، از سال ۲۰۲۱ این مجموعه فعالیت خود را از سر گرفت.

فارس