زنان در هالیوود امنیت ندارند؛ تجاوز به دختر نوجوان، اتهام تازه علیه تهیه‌کننده بدنام هالیوودی

بعد از آنکه محکومیت جنجالی هاروی واینستین در پرونده آزار و تجاوز جنسی، سال گذشته لغو شد، حال دادگاه تجدیدنظر او برگزار می‌شود؛ دادگاهی که نه‌تنها بار دیگر اتهامات او را مورد بررسی قرار می‌دهد، بلکه ادعایی تازه و تکان‌دهنده را مطرح می‌کند: تعرض جنسی به یک دختر نوجوان در سال ۲۰۰۲.

دادستان‌ها برای اولین بار هویت کایا سوکولا، مدل سابق لهستانی را به طور رسمی افشا کردند و روایت او از آنچه در اوایل دهه ۲۰۰۰ میلادی بین او و تهیه‌کننده برنده اسکار اتفاق افتاده بود، برای دادگاه شرح دادند.

براساس کیفرخواست، واینستین در سال ۲۰۰۶ او را مجبور به رابطه جنسی کرده است. همچنین سوکولا در دادخواست حقوقی خود، به واینستین اتهام زده بود که چهار سال قبل، زمانی که فقط ۱۶ سال داشت، او را برخلاف میلش لمس کرده و مورد آزار جنسی قرار داده است.

سوکولا، مانند دو شاکی دیگر پرونده، علی‌رغم آنکه از واینستین می‌ترسیده، اما به دلیل نفوذ بالای او در سینما و چشم‌اندازی که رابطه با این تهیه‌کننده پرسابقه جلوی پای وی قرار می‌داده، تلاش کرده روابط را در سطح مطلوبی نگه دارد.

دادستان شَنِن لوسی در بیانیه شروع دادگاه گفت: چرا این متهم چنین کنترل و قدرتی بر این سه زن داشت؟ چون هاروی واینستین خود این موقعیت را تعریف کرده بود. او می‌دانست وعده موفقیت تا چه اندازه افراد را تحت تاثیر قرار می‌دهد.

واینستین اتهامات را رد کرده و وکیل‌مدافعش، آرتور آیدالا، در پاسخ تلاش کرد شاکیان را به‌عنوان طرف‌هایی در یک معامله دو سَر سود در فضای صنعت سرگرمی معرفی کند.

آیدالا هیئت‌منصفه‌ را که اغلب اعضایش زن بودند، خطاب قرار داد و گفت: کَستینگ‌کاوچ [اصطلاحی درباره سوءاستفاده جنسی از بازیگران زن تازه‌کار در برابر وعده نقش] صحنه جرم نیست. او اتهامات دادستانی را به «پیش‌پرده‌ای از فیلمی که در نهایت شکست می‌خورد»، تشبیه کرد.

این دادگاه تجدیدنظر بعد از آن برگزار می‌شود که بالاترین دادگاه ایالت نیویورک سال گذشته محکومیت سال ۲۰۲۰ واینستین را که لحظه‌ای مهم برای جنبش «می‌توو» بود، لغو کرد. این دادگاه اعلام کرده بود قاضی پرونده اولیه اجازه داده شهادت‌هایی که به اتهامات رسمی پرونده ارتباط نداشتند، در دادگاه شنیده شوند که این موضوع دادرسی منصفانه را خدشه‌دار کرده بود.

این بار، دادگاه در شرایط فرهنگی متفاوتی در مقایسه با دادگاه اول برگزار می‌شود. جنبش «می‌توو» که در سال ۲۰۱۷ با اتهاماتی علیه واینستین منفجر شد، از آن زمان مسیر پیچیده‌تری را پشت سر گذاشته و دوران اوج خود را از دست داده است. برخلاف دادگاه قبلی که در بیرون از آن معترضان فریاد «متجاوز» سر می‌دادند، این بار اعتراضات خیابانی در کار نبود.

هرچند هیئت منصفه درخصوص اتهاماتی که باعث محکومیت قبلی واینستین شدند، چیزی نخواهد شنید، اما قرار است به صحبت‌های سوکولا گوش دهد. بعد از آنکه دادگاه عالی ایالت پرونده را به دادگاه بدوی برگرداند، دادستان‌ها اتهام جدیدی بر پایه ادعاهای او به کیفرخواست افزودند.

به گفته دادستان‌ها، سوکولا در ۱۶ سالگی برای یک سفر کاری تنها به نیویورک رفت و در همان زمان با واینستین آشنا شد. او می‌گوید واینستین ابتدا او را به‌صرف ناهار دعوت کرد تا در مورد نقش‌های آینده بازیگری صحبت کنند، اما در میانه راه به سمت آپارتمانش تغییر مسیر داد و به او گفت اگر می‌خواهد در سینما به موفقیت برسد، باید خواسته‌های او را قبول کند. سوکولا ادعا می‌کند واینستین او را مورد آزار جنسی قرار داده و مجبورش کرده کاری انجام دهد که به آن رضایت نداشته است.

براساس اظهارات دادستان، واینستین برای سوکولا این امکان را فراهم کرد تا در فیلم «خاطرات دایه» (٢٠٠٧) نقش سیاهی‌لشکر را ایفا کند و با نقش‌های اول فیلم صحبت کند!

واینستین بعد از فراهم ‌کردن این نقش برای سوکولا باز هم به او تعرض کرد، «درحالی‌که سوکولا با التماس از او می‌خواست که این کار را انجام ندهد».

در هفته‌های بعد، تصویری از واینستین، سوکولا و شخص سومی در یک رویداد منتشر شد و شرکت واینستین برای این دختر نامه معرفی به مدرسه بازیگری تنظیم کرد. دادستان گفت این رفتارها ممکن است برای مردم عادی عجیب به نظر برسد، اما نابرابری قدرت اغلب قربانیان را به واکنش‌هایی وادار می‌کند که ممکن است منطقی و عاقلانه نباشد.

بعد از انتشار گسترده اتهامات علیه واینستین در سال ۲۰۱۷، سوکولا هم از او شکایت کرد. دادستان‌ها اعلام کردند که او ۳.۵ میلیون دلار غرامت دریافت کرده است.

علاوه بر اتهام مربوط به سوکولا، واینستین در این دادگاه برای دو اتهام دیگر نیز مورد محاکمه قرار می‌گیرد: یک مورد تجاوز از نوع جنسی کیفری مربوط به میریام هیلی، دستیار تولید در سال ۲۰۰۶ و یک مورد تجاوز درجه سه مربوط به جسیکا مان، بازیگر تازه‌کار در سال ۲۰۱۳.

علاوه بر این، واینستین در لس‌آنجلس نیز به جرم تجاوز محکوم شده که آن حکم را نیز به دلیل ارائه شهادت‌هایی شبیه شهادت زنانی که اتهام رسمی علیه او نداشتند، از اعتبار ساقط کرده است.

اما همه پرونده‌های حقوقی از شرایط اجتماعی و زمانی خود تأثیر می‌گیرند. در حال حاضر تیم حقوقی واینستین امیدوار است که با گذشت پنج سال از دادگاه اول و تقریباً هشت سال از شروع جنبش «می‌توو» بعد از گزارش جنجالی رانان فارو در نشریه نیویورکر، نگرش عمومی آمریکا در برابر چنین پرونده‌هایی تغییر کرده باشد.

فارس