زنان در بیانیه اصلاحات

در میان بیانیهٔ یازده بندی که این روزها سردست گرفته شده، بند هفتم چشم ما را به خود جلب می‌کند:
«تغییر در قوانین مربوط به حقوق زنان که نیمی از جامعه را در معرض تبعیض سیستماتیک و خشونت قرار داده است».

تبعیض سیستماتیک علیه زنان پرده از چه برمی‌دارد؟
آیا ما را در کنار سیاست‌های طالبانیسم در حوزهٔ زنان قرار می‌دهد؟
آیا در حال مرور دوبارهٔ محکومیت پارلمان اروپا هستیم؟
آیا محکومیت ایران به دلیل تبعیض سیستماتیک علیه زنان و صدور قطعنامه را دوباره خاطرنشان می‌کند؟

یازده بند با دال مرکزی تسلیم؛ تسلیم در حوزهٔ سیاست، در حوزهٔ دیپلماسی و حتی تسلیم در مسئلهٔ زن…

چرا تغییر پارادایم، بین این همه متغیر، دست از سر زنان در ایران اسلامی برنمی‌دارد؟
چرا غربگراها با نمادهای رنگی منتسب به بانوان، عملیات‌های خود را شروع می‌کند؟

شاید به همین علت است که هشدارهای رهبر حکیممان در حوزهٔ زن فراوان است؛ چون می‌داند غرب و غرب‌گرا دست‌بردار این مسئله نیست. شاید اگر بتواند ایران عزیز را در این حوزه به تسلیم وادار کند، به جای تهاجم به غرب در مسئلهٔ زن، انفعال تسلیم‌وار در مقابل آن از خود نشان دهد، دیگر چیزی از عزیزمان نماند…

مامِ وطن، بانوان ایران عزیز، این رنگ‌ها را از قبل باخته می‌دانند و این انگ‌های «تبعیض سیستماتیک» را روتوشی برای تکه‌پاره کردن فرزند عزیزشان -وطن- می‌دانند و اجازه نمی‌دهند با این شعارهای کادوپیچ شده، وطنشان مسموم به سمّ مهلکی شود.

کانال راه سوم