زنانه‌شدن سالمندی؛ چالش نوین برای سیاست‌گذاران اجتماعی

مژگان رضازاده، رئیس دبیرخانه شورای سالمندان کشور، اعلام کرد: «ایران مانند بسیاری از کشورها با پدیده فمینیزه‌شدن سالمندی یا همان زنانه‌شدن سالمندی مواجه است؛ به این معنا که نسبت زنان در گروه‌های سنی بالا از مردان بیشتر است و سالمندان زن سهمی بیش از نیمی از جمعیت سالمند دارند».

به گفته او، دلایلی مانند امید به زندگی بالاتر در زنان، مرگ‌ومیر بیشتر مردان در سنین میانسالی و عوامل اجتماعی-اقتصادی، باعث غلبه جمعیتی زنان در دوران سالمندی شده است.

رضازاده با اشاره به پیامدهای این پدیده توضیح داد: «زنانه‌شدن سالمندی نیازمند سیاست‌های حمایتی ویژه است؛ از جمله بازنگری در نظام بازنشستگی و درآمد پایدار، دسترسی به مراقبت‌های بهداشتی متناسب با نیازهای زنان، مقابله با فقر در میان زنان تنها و توسعه خدماتی مانند مراکز روزانه، مراقبت‌های خانگی حساس به جنسیت و حمایت در برابر خشونت و آسیب‌پذیری‌های خاص سالمندان زن».

او همچنین درباره آمار پوشش سالمندان توسط سازمان بهزیستی گفت: «اگرچه بخش قابل توجهی از مددجویان بهزیستی را سالمندان تشکیل می‌دهند، اما هنوز آمار واحد و شفافی از میزان پوشش همه سالمندان کشور وجود ندارد و بسیاری از سالمندان نیازمند خارج از شبکه حمایتی رسمی هستند».

به گفته رئیس دبیرخانه شورای سالمندان، استان‌های شمالی و مرکزی بیشترین سهم جمعیت سالمند را دارند، اما ضعف زیرساخت‌های مراقبتی و بهداشتی در همین مناطق، زنگ خطر بحران سالمندی را به صدا درآورده است.

رضازاده در ادامه روند کلی در ایران را نگران‌کننده دانست و افزود: «سهم جمعیت بالای ۶۵ سال کشور در سال‌های اخیر به حدود ۱۲ درصد رسیده است و پیش‌بینی‌ها نشان می‌دهد در یک تا دو نسل آینده، این سهم به طور چشمگیر افزایش خواهد یافت».

پایگاه خبری فرارو