آمستردام چه بلایی بر سر زنان هلندی آورده است

بیشتر زنان هلندی شاغل در خیابان رد لایت آمستردام، با مشکلات روحی روانی و البته اجتماعی ناشی از آن دوره فعالیت، دست‌وپنجه نرم می‌کنند، حتی پس از کنار رفتن از این فعالیت‌ها. در محله (red light ) رد لایت هلند مراکز تفریحات جنسی فراوانی که عمدتا از زنان تشکیل شده است.

در محله رد لایت (چراغ سرخ) آمستردام، پایتخت هلند، یک جاذبه بسیار مناقشه‌برانگیز توریستی وجود دارد. مراکز تفریحات جنسی فراوان در این محله با ویترین‌های مزین به چراغ‌های سرخ، با قرار دادن روسپی‌ها در ویترین و وادار کردن ایشان به انجام حرکات تحریک کننده، به یکی از جاذبه‌های بسیار پررنگ آمستردام تبدیل شده‌اند.

این مراکز با حمایت دولت از سال ۲۰۰۰، به‌صورت قانونی فعالیت می‌کنند و در حال ترویج برده‌داری مدرن جنسی به نحو غیرقابل کنترل هستند. بیشتر قربانیان این برده‌داری مدرن، زنان و دختران کم سن و سال هلندی هستند.

حضور چنین خیابانی در آمستردام هلند، در حالی است که در موضوع فوت مهسا امینی، هلند و نهادهای به ظاهر حقوق بشری در این کشور که ماهیت ضد انقلابی علیه ایران دارند، مدعی بودند که همراه «شعار زن، زندگی و آزادی»، به دنبال احقاق حقوق زنان در ایران هستند تا جایی که شهرداری آمستردام، پایتخت هلند، با انتشار تصاویری از به نمایش درآمدن تصویر مهسا امینی بر روی ساختمان موزه فیلم به نام «چشم» در این شهر نوشت: شهر ما در همبستگی با زنان ایران و سایر زنانی که برای آزادی و حقوق برابر خود می‌جنگند، ایستاده است. حال باید دید که در هلند زن آزادی دارد یا تبدیل به برده جنسی شده است؟

کمک دولت هلند به آزادی بردگی جنسی در این کشور

از سال ۲۰۰۰ روسپیگری در هلند قانونی شد. تجارت سکس و تفریحات جنسی در هلند، منافع اقتصادی قابل‌توجهی برای سازمان‌های تبهکاری و نهادهای دولتی در این کشور به دنبال دارد.

قوادها (مالکان روسپی‌خانه‌ها) می‌توانند پس از کسب مجوزهای لازم، اقدام به استخدام روسپی کنند که باید حداقل ۲۱ سال سن داشته باشند. نکته قابل تأمل در رابطه با قانونی بودن این تجارت در هلند آن است که انجام معاینات پزشکی ادواری برای روسپی‌ها به هیچ وجه اجباری نیست، زیرا دولت نمی‌خواهد به این ترس دامن بزند که تفریحات جنسی در این کشور ممکن است باعث انتقال بیماری به مشتریان شود. لازم به ذکر است که از سال ۲۰۱۱ مالکان این کسب و کارها و البته روسپی‌ها ملزم به پرداخت مالیات فعالیت کاری خود نیز شده‌اند.

به‌رغم برخی تلاش‌ها و فشارها از جانب سازمان‌های مردم نهاد و فعالان حقوق بشری برای مقابله با این وضعیت، دولت هلند هیچ قانونی در جهت کنترل و یا محدود کردن روسپی‌گری و تجارت سکس وضع نکرده است و انجام این فعالیت‌ها به امری عادی و مورد پذیرش در هلند تبدیل شده است. این روزها هر کسی که بخواهد به‌راحتی می‌تواند وارد صنعت و تجارت سکس در این کشور شود.

روسپی‌های پشت ویترین در محله رد لایت آمستردام

بر اساس گزارش مرکز تحقیقاتی اسکپتیکس چیزی بین ۵۰ تا ۹۰ درصد از روسپی‌های هلند، در واقع برده‌های جنسی هستند و به‌اجبار وادار به فعالیت در این عرصه هستند. همچنین با توجه به بالا بودن درآمد خودفروشی در این محله آمستردام، تعداد زیادی از دانشجویان دختر محصل در دیگر شهرهای هلند، در روزهای تعطیل به آمستردام عزیمت کرده و از طریق عرضه کنندگان خدمات جنسی، اقدام به خودفروشی و روسپی‌گری می‌کنند.

تفریحات جنسی یکی از جاذبه‌های اصلی محله رد لایت در آمستردام؛ (محل تفریح جنسی زوج‌ها که می‌توانند به نحو دلخواه رابطه جنسی داشته باشند)

گزارشات وزارت خارجه آمریکا از قاچاق انسان و بردگی جنسی در هلند

بر اساس آمار و اطلاعات وزارت امور خارجه آمریکا، قاچاق انسان در هلند یکی از مسائلی است که به طور خاص زنان و دختران را تحت تأثیر قرار داده است که غالباً به فعالیت در صنعت جنسی وادار می‌شوند. (از تمام کسانی که قربانی قاچاق انسان هستند، تقریباً ۶۰ درصد وارد عرصه روسپی‌گری می‌شوند.)

در سال ۲۰۰۹ تعداد ۹۰۹ مورد قربانی قاچاق انسان ثبت شد. دفتر رصد و مبارزه با قاچاق انسان در وزارت امور خارجه آمریکا در سال ۲۰۱۷ هلند را در «دسته اول» کشورهای مبتلا به معضل قاچاق انسان قرار داد.

در سال ۲۰۱۷ ناظر ملی قاچاق انسان و خشونت جنسی علیه کودکان در هلند گزارش کرد که سالانه بیش از ۶.۰۰۰ نفر در هلند قربانی قاچاق انسان می‌شوند. دوسوم از افرادی که قاچاق شدند، نزدیک به ۴.۰۰۰ نفر سالانه قاچاق بردگی جنسی و سوءاستفاده می‌شوند.

بخش قابل‌توجهی از این گروه، زنان هلندی هستند ازجمله افراد کم سن و سال (۱۳۲۰ دختربچه در هر سال) که طعمه افرادی می‌شوند که «قواد» نامیده می‌شوند. ۲۰۰۰ قربانی دیگر قاچاق انسان، عمدتاً اتباع خارجی هستند که توسط سازمان‌های تبهکار، به فعالیت در این بخش وادار می‌شوند.

بر اساس اطلاعات و گزارش وزارت خارجه آمریکا، هلند هم منبع و هم کشور مقصد برای مردان، زنان و کودکانی است که موضوع قاچاق انسان می‌شوند؛ به ویژه به منظور روسپی‌گری اجباری و کار اجباری و به میزان کمتری، کشور ترانزیت برای قاچاق اینچنینی است. هلند در زمره پنج کشور نخستی قرار می‌گیرد که قربانیان قاچاق انسان، از آن نشأت می‌گیرند

هلند پیشگام بردگی مدرن در تمام بخش‌ها ازجمله روسپی‌گری

بر اساس گزارشی دیگر، نزدیک به ۱۷.۵۰۰ نفر در هلند قربانی پدیده «بردگی مدرن» هستند؛ این افراد یا به کار اجباری وادار می‌شوند یا قربانی بهره‌کشی جنسی هستند.

نمایه برده‌داری جهانی که در بنیاد واک فری،سازمان حقوق بشری استرالیایی تهیه می‌شود مدعی شده است که در جهان امروز، ۸/۴۵ میلیون در سراسر جهان قربانی برده‌داری مدرن هستند. این نمایه ۱۶۷ کشور را بر اساس گستردگی برده‌داری در آن‌ها تقسیم بندی کرده و در میان ۵۲ کشور با بالاترین سطح برده‌داری، هلند را در جایگاه ۵۰ ام قرار داده است. برده عبارت است از افرادی که مورد سوءاستفاده قرار می‌گیرند و به دلیل وجود تهدید، خشونت، اجبار یا سوءاستفاده از قدرت، نمی‌توانند دست از فعالیت جاری خود بکشند.

استفاده از رنگ قرمز در دکوراسیون داخلی روسپی‌خانه‌های محله رد لایت

در حال حاضر هلند در بخش‌های ساخت و ساز، کشاورزی، ترابری، صنایع جنسی و تأمین خدمات و تکدی‌گری اجباری سازماندهی شده، گرفتار برده‌داری مدرن است. تقریباً ۱ درصد از کل جمعیت هلند درگیر این ماجرا هستند. روزنامه تلگراف گزارش کرد که ناطر ملی قاچاق انسان در هلند اعلام کرده است که «شمار زیادی از مردم به نحوی گرفتار این معضل هستند. این مسئله به‌شدت جامعه هلندی را دچار بحران کرده، در حالی که مقامات کشوری کاملاً از آن مطلع هستند.»

خیابان رد لایت در دهه ۶۰ و ۷۰ میلادی

آمار هولناک بهره‌کشی جنسی از دختران کم سن و سال هلندی

بر اساس گزارش دیگری، مقامات هلندی هشدار دادند که سالانه قریب به ۱۴۰۰ دختر کم سن و سال هلندی و دیگر کشورهای اروپایی به انحاء مختلف توسط مردان غیرهلندی، وارد عرصه بردگی جنسی می‌شوند. بر اساس این گزارش این مردان غالباً مراکشی، ترک، کارائیبی و ایتالیایی هستند. این افراد به‌صورت سازماندهی شده از کودکان بهره‌برداری جنسی کرده و نیروهای امنیتی و پلیس را تطمیع می‌کنند.

این گزارش دریکی از روزنامه‌های هلند توضیح می‌دهد که دختران کم سن و سال با استفاده از مواد مخدر، الکل و هدایای مختلف توسط «قوادها» فریب داده شده و سپس وارد فعالیت روسپی‌گری می‌شوند. این افراد روزانه از هر دختر تقریباً ۸۰۰ یورو درآمد دارند و همچنین به طرق مختلف درگیر قاچاق مواد مخدر و اسلحه نیز می‌شوند.

نکته مهم در این گزارش آن است که بزرگ‌ترین معضل در ایالات‌متحده یا اروپا دراین‌باره آن است که بردگی جنسی در این مناطق درنتیجه ثروت آفرینی و تقاضای زیاد، بسیار شایع است. سازمان‌های تبهکاری در اروپا و آمریکا چندان نیازمند «واردات» انسان نیستند چراکه حجم انبوهی از کودکان آسیب‌پذیر در این مناطق یافتند می‌شوند که به‌راحتی می‌توان از آن‌ها سوءاستفاده کرد. این کودکان به‌شدت نیازمند محبت و همراهی هستند و زمانی که مفقود شوند هیچ‌کس به دنبال آن‌ها نخواهد بود.

دو روسپی (یک زن و یک مرد) دریکی از مراکز روسپی‌گری محله رد لایت؛ این افراد کمتر از سن به‌اصطلاح قانونی ۲۱ سال، سن دارند

به‌رغم برخی تلاش‌های پراکنده برای نجات این دختران کم سن و سال، از هر ۱۰ مورد فقط یک مورد از کمک نهادهای ذی‌ربط ازجمله پلیس بهره‌مند می‌شود. دولت هلند برای کم کردن بار گناه خود، انگشت اتهام خود را به‌سوی ایتالیا و یونان گرفته است و مدعی است که این دو کشور دوسوم از جمعیت پناهنده خود را از خاک خود خارج کرده و روانه کشورهای اروپایی همچون هلند می‌کنند. اما همان‌طور که ذکر شد، حجم انبوهی از دختران و زنانی که در هلند به بردگی جنسی گرفته می‌شوند، اتباع همین کشور هستند.

وقتی‌که روسپی‌ها از ادامه فعالیت خود حمایت می‌کنند!

از سال ۲۰۱۷ با افزایش فشار افکار عمومی و جامعه مدنی در هلند، دولت این کشور اقداماتی را در بخش قانون‌گذاری برای محدود کردن روسپی‌گری در پیش گرفت. تا کنون دولت هلند اقدام برجسته و تأثیرگذاری در این عرصه ترتیب نداده است و یکی از دلایل مهم آن، حمایت بسیار جدی و گسترده روسپی‌ها از فعالیت خود در هلند است. هرچند بخش قابل‌توجهی از این افراد به‌اجبار تن‌فروشی را آغاز کرده‌اند، اما پس از گذشت مدتی به دلیل مطرود شدن از جامعه و نبود فرصت‌های شغلی مناسب برای اکثر ایشان، این برده‌های جنسی مجبور به ادامه فعالیت در این بخش هستند.

اعتراض روسپی‌ها به اقدامات دولت در جهت ممنوع کردن روسپی‌گری، ترجمه روی پلاکارد: روسپی‌گری هم یک شغل است.

بااین‌حال روسپی‌ها به‌شدت به لحاظ اجتماعی منفور و مطرود هستند. تمام زنانی که در محله رد لایت آمستردام فعالیت می‌کنند، همواره با رفتارهای نا محترمانه مواجه هستند. بیشتر روسپی‌ها حداقل در چندین نوبت قربانی خشونت جنسی، فیزیکی و روانی و البته سوءاستفاده بوده‌اند. این حتی در مورد زنانی صدق می‌کند که به‌صورت داوطلبانه و قانونی روسپی هستند. بیشتر این زنان حتی پس از کنار رفتن از این فعالیت‌ها و دوری از آن، با مشکلات روحی روانی و البته اجتماعی ناشی از آن دوره فعالیت در آمستردام، دست‌وپنجه نرم می‌کنند.

فارس