روز جهانی زن تبریک دارد؟

در روزهای اخیر ممکن است در فضای مجازی مشاهده کرده باشید که روز جهانی زن را تبریک می‌گویند و یا سلبریتی‌های ایرانی این روز را گرامی می‌دارند بدون آنکه تاریخچه آن را بدانند.

از اعتصاب تا آتش‌سوزی

تاریخچه ۸ مارس که به‌عنوان روز جهانی زن شناخته می‌شود و به‌منظور بزرگداشت دستاوردهای فرهنگی، سیاسی، اجتماعی و اقتصادی زنان جشن گرفته می‌شود، هیچ ارتباطی به مقام و جایگاه زنان ندارد.

ماجرای آن به سال ۱۸۷۵ میلادی برمی‌گردد که زنان کارگر نساجی کتان در نیویورک به دلیل شرایط سخت‌کار، دستمزد پایین و نیاز به کار در کنار مردان، دست به اعتصاب زدند، اما اعتراض‌شان تأثیر چندانی نداشت. پنجاه سال بعد، یعنی در سال ۱۹۰۸، کارگران زن همان کارخانه به دلیل ظلم در محیط کار، تبعیض، محرومیت، فشار کاری زیاد و حقوق اندک دوباره اعتصاب کردند.

برای جلوگیری از گسترش این اعتراض و سرکوب اعتصاب‌کنندگان، صاحب کارخانه به همراه نگهبانان، زنان را در همان بخش کارخانه محبوس کردند و چند ساعت بعد به دلایل نامشخص، کارخانه دچار آتش‌سوزی شد و ۱۲۹ زن زنده‌زنده در آتش سوختند.

چالش ادامه‌دار نابرابری

سال‌ها گذشت و هر ساله زنان از کشورهای مختلف در ۸ مارس به نابرابری‌ها و تبعیض‌هایی که در حق‌شان می‌شود اعتراض می‌کردند، اما بااین‌حال هنوز هم زنان در غرب و آمریکا از حقوق برابر برخوردار نیستند. توسعه صنایع در آمریکا و انقلاب صنعتی در قرن هجدهم، زنان و کودکان را نیز به کار در کارخانه‌هایی با شرایط دشوار، ساعات کار طولانی، عدم استانداردهای ایمنی، حقوق پایین و عدم حمایت قانونی از کارگران کشاند.

با آغاز جنگ جهانی اول (۱۹۱۴-۱۹۱۸) و اعزام مردان به جبهه‌ها، زنان بیشتری به بازار کار جذب شدند و مشاغل جدیدی به آنها سپرده شد، مانند کار در کارخانه‌های مهمات‌سازی و سلاح‌های جنگی. به‌طوری‌که بخش زیادی از نیروی کار این کارخانه‌ها و حتی کارفرماهایشان زنان شدند.

دولت نیز با تبلیغات بیشتری به حضور زنان در مشاغلی مانند نگهبانی راه‌آهن و فروش بلیت در وسایل حمل‌ونقل عمومی پرداخت، اما با وجود اینکه مردان در جنگ بودند، زنان همچنان دستمزد کمتری نسبت به مردان دریافت می‌کردند. زنان در ۸ مارس‌های مختلف جنبش‌های متعددی مانند «نان و صلح» را برگزار کردند.

بااین‌حال، زنان در غرب به‌ویژه در آمریکا همچنان از حقوق و دستمزد کمتری نسبت به مردان برخوردارند و به‌عنوان نیروی کار ارزان محسوب می‌شوند. علاوه بر این، تبعیض‌های زیادی علیه آنها وجود دارد. به‌عنوان‌مثال، به نقل از نشریه «ماریا کلاور»، نرخ مالیات برای اقلام و کالاهای زنانه حتی برای سالمندان بالا است.

علاوه بر این، زنان بازنشسته در ایالات متحده فقر بیشتری نسبت به مردان هم‌رده خود دارند و فقر در آمریکا بیشتر مختص زنان است. زنان و مادران به‌ویژه در هر سنی بیشتر از مردان در وضعیت فقر قرار دارند. بودجه کمی به مشاغل زنانه و زنان کارآفرین تعلق می‌گیرد و در پرداخت دستمزد تبعیض‌های زیادی وجود دارد، به‌طوری‌که گاهی تا ۳۰ درصد کمتر از مردان حقوق می‌گیرند، درحالی‌که بر اساس گزارش سازمان بین‌المللی کار سازمان ملل، زنان به‌طورکلی ۲۰ درصد کمتر از مردان دستمزد دریافت می‌کنند.

نابرابری مضاعف!

بر اساس گزارش پی‌ای او، زنان و دختران در آمریکا با اشکال مختلفی از تبعیض مواجه هستند، اما این تبعیض برای اقلیت‌های قومی و نژادی چندین برابر است. به گزارش نهادهای متخصص مانند سازمان ملل، نژادهای مختلف در آمریکا در زمینه‌های اشتغال، مسکن و فقر دچار تبعیض هستند.

بر اساس گزارشی از سایت Business Insider که به بررسی سالانه زنان در محل کار بر اساس جنسیت پرداخته است، در ۲۷۶ سازمان و بیش از ۱۰ میلیون کارمند، این تحقیقات نشان می‌دهد که به‌ازای هر ۱۰۰ مردی که ارتقا می‌یابند، ۸۷ زن می‌توانند ارتقا پیدا کنند و مردان ۶۰ درصد از پست‌های مدیریتی را در یک شرکت به دست می‌آورند درحالی‌که زنان تنها ۴۰ درصد را اشغال می‌کنند.

همچنین دستمزد زنان به‌ازای هر یک‌دلاری که مردان دریافت می‌کنند، ۸۳ سنت است. علاوه بر این، زنانی که فرزند دارند هیچ افزایش حقوقی نمی‌گیرند درحالی‌که مردان دارای فرزند از مزایای مالی برخوردارند.

باتوجه‌به این آمار که بر اساس پژوهش‌ها و تحقیقات خودشان است، هنوز هم در کشوری که پرچم عدالت‌خواهی زنان را به دوش می‌کشد و خود را پیشگام برابری می‌داند، نتوانسته‌اند برابری در شغل و دستمزد زنان و مردان را پس از ۱۵۰ سال تحقق بخشند.

فارس