روایت زنان با دوربین شهید انس الشریف

۱. زنان؛ قربانیان خاموش گرسنگی

در یکی از گزارش‌های تکان‌دهنده‌ی او، زنی در برابر دوربین به دلیل گرسنگی از حال رفت. این لحظه، نه صرفاً یک تصویر خبری، بلکه سندی زنده از فروپاشی اجتماعی زنان و مادرانی بود که خود و کودکانشان به مرز مرگ رسیده‌اند. روایت انس با اشک و بغض، این تصویر را به رسانه‌های جهان رساند؛ تصویری که بارها در بی‌بی‌سی، سی‌ان‌ان و دیگر رسانه‌ها بازنشر شد.

۲. تصویر اجساد زنان و کودکان در بیمارستان‌ها

انس الشریف بارها گزارش داد که «بیش از ۵۰ جسد، عمدتاً زنان و کودکان» تنها در یک حمله به بیمارستان اندونزی منتقل شد. این گزارش‌ها نشان دادند که زنان، نه در حاشیه، بلکه در کانون تلفات انسانی جنگ قرار دارند.

۳. پیوند درد شخصی با روایت جمعی

دسامبر ۲۰۲۳، پدر انس در یکی از بمباران‌های جبالیا کشته شد. با وجود این فقدان سنگین، او گزارشگری را متوقف نکرد. بلکه با صدایی محزون‌تر ادامه داد: «این حادثه مصمم‌ترم کرد تا روایت رنج مردمم را بازگو کنم.» همین پیوند میان تجربه شخصی و روایت زنان و کودکان، اعتبار گزارش‌های او را دوچندان ساخت.

۴. بازتاب تبعیض علیه خبرنگاران زن

اگرچه انس خود مرد بود، اما در گزارش‌هایش بارها به دشواری‌های خبرنگاران زن در غزه اشاره شد. از تبعیض در پرداخت دستمزد تا فشارهای اجتماعی و امنیتی. او با به تصویر کشیدن این واقعیت، نشان داد که زنان نه‌تنها به‌عنوان مادر و قربانی جنگ، بلکه به‌عنوان صدای روایتگر جنگ نیز تحت فشار مضاعف قرار دارند.

گزارش‌های انس الشریف درباره‌ی زنان در غزه فراتر از خبرهای روزمره بودند. او از زنان گرسنه، مادران داغ‌دیده، دختران قربانی خشونت و حتی خبرنگاران زنِ تحت فشار روایت کرد. میراث خبری او نشان می‌دهد که در میان خاکستر جنگ، زنان همواره در خط مقدم رنج، و همزمان در خط مقدم مقاومت قرار دارند.

مهتا صانعی