روایت زنانی که در ایام جنگ سرپرستی کودکان را به عهده گرفتند

ماریا ماوتی، مستندساز درباره تولید یک مستند کوتاه درباره مقاومت  جنگ ۱۲ روزه ایران در برابر تجاوز رژیم صهیونسیتی اظهار کرد: در روزهایی که تهران زیر سایه تهدید قرار داشت و بیشتر خانواده‌ها شهر را ترک می‌کردند، با تصویری تکان‌دهنده مواجه شدم؛ شیرخوارگاه آمنه که در حال تخلیه بود و ده‌ها نوزادی که باید به جایی دیگر منتقل می‌شدند. همان روز برایم این سوال به وجود آمد که این کودکان بی‌سرپرست به کجا خواهند رفت؟

وی افزود: درست در همین لحظه، شجاعت و فداکاری زنانی مانند دکتر امان‌آبادی و تیم همراهش جلوه‌گر شد. آنها بدون هیچ قرابت خونی، مانند خانواده این کودکان رفتار کردند. همین نگاه انسانی بود که من را به سمت روایت این قصه کشاند. در این فیلم، اتفاقات از زاویه‌ نگاه مهدیه دختر جوانی که در شیرخوارگاه شبیر کار می‌کند، روایت می‌شود و او پلی بین مخاطب و جهان پر بیم و امید این کودکان می‌شود.

کارگردان «پورزال» با اشاره به رویکرد این مستند نسبت به جنگ خاطرنشان کرد: جنگ در این فیلم فقط یک پس‌زمینه است؛ روایت اصلی درباره فداکاری و عشق زنانی است که در دل ناامنی، کودکان را مثل فرزندشان در آغوش گرفتند. نمی‌خواستم این فیلم گزارشی از جنگ باشد، بلکه جنگ برای من بستری بود برای آشکار شدن ارزش‌های انسانی، به همین خاطر نگاه فیلم نیز اجتماعی و انسانی است.

وی با اشاره به روایت دراماتیک در این مستند تصریح کرد: تلاش کردم روایت این مستند فراتر از نمایش روزمرگی‌ها باشد. حضور این زنان فضایی دراماتیک به اثر بخشیده است؛ در کل خواستم مخاطب به واسطه این زنان شریک این تجربه انسانی و عاطفی شود.

ماوتی گفت که ساخت این مستند کوتاه در مراحل پایانی است و در حال حاضر در مرحله تدوین قرار دارد.

خبرگزاری مهر