روایت بانوی کارآفرین استان فارس از سختی های مسیر پر فراز و نشیب ایجاد اشتغال

به گزارش جهان بانو به نقل از فارس، آشنایی ما با مریم زارع بسیار اتفاقی بود؛ بانویی که از شهرستان خرامه و از خطه هنر دوست کربال، روستای سفلی است.

این بانوی هنرمند سال ۸۹ هنر خاتم و معرق را در فنی و حرفه ای خرامه آموخته است و از همان سال زندگی هنری خود را آغاز کرده است. وی در ارتباط با این موضوع اظهار کرد: من تا سال ۹۱ در حال آموزش و یادگیری بودم. در آن اوایل به تنهایی به فعالیت می پرداختم و کسب و کارم را با عنوان مشاغل خانگی شروع کردم.

زارع در ادامه گفت: قریب به ۷ سال تنها کار می کردم و در همان زمان شروع به بازاریابی کردم. شرایط در جذب مشتری و فروش کارهایم مطلوب بود و این موضوع به من انگیزه داد تا کسب و کارم را جدی تر پیگیری کنم و کم کم به این فکر افتادم که می توانم این کار را توسعه بدهم.

هنری که به کارآفرینی منجر شد

وی با اشاره به  بازگشت خود به روستای سفلی در حدود سال های ۹۶ بیان کرد: زمینی در روستای زادگاهم وجود داشت که متعلق به ما بود. من با ساخت دو اتاق کوچک آن جا را به کارگاه تبدیل کردم و از بانوان خودسرپرست، کودکان بی سرپرست و افرادی که وضعیت معیشتی نامطلوبی داشتند دعوت به کار کردم.

این بانوی هنرمند خاطرنشان کرد: در آن زمان از هیچ پشتوانه مالی برخوردار نبودم. برای گرفتن وام و کمک نیز اقدام کردم، اما به هر کجا که مراجعه می کردم، دست خالی بر می گشتم. با این وجود همیشه به خداوند امید و توکل داشتم و هیچ گاه از کاری که می خواستم انجام بدهم مایوس و سرخورده نبودم.

زارع اضافه کرد: زمانی که  از اهالی روستا دعوت به همکاری کردم، برای هر رشته هنری سه شاگرد می گرفتم. همه وسایل مورد نیاز شاگردان را تهیه کردم. آموزش این شاگردان سه ماه زمان برد و در طول این ماه ها تمام زیر وبم کار را یاد گرفتند.

وی افزود: پس از اتمام آموزش ها هر کدام از این هنرجویان در منزل خود شروع به کار کردند و من تنها مواد اولیه را در اختیارشان قرار می دادم. به این ترتیب محصولات هنری آن ها را برای فروش به جشنواره ها و بازارهای مختلف می بردم و به واسطه بازاریابی مشتری های خوبی برای فروش محصولات پیدا می کردم و یا گاهی سفارش کار به ما داده می شد.

کسب درآمد از هنر سر پنجه‌های زنان خانه‌دار 

این بانوی کارآفرین بیان کرد: تقریبا تا سال ۹۷، ۱۸ شاگرد و در واقع  18هنرمند داشتم که با علاقه بسیار به این کار می پرداختند. پس از آن فرصت چندانی برای فعالیت خودم نداشتم، چرا که همزمان با این فعالیت ها در این فکر بودم که یک کارگاه قالی بافی ایجاد کنم و توانستم به وسیله وام گرفتن حدود ۶ کارگاه قالی بافی تهیه کنم و آن ها را برای اشتغال در اختیار بانوان خانه دار قرار دهم.

زارع با بیان اینکه در جشنواره های مختلفی شرکت کرده است، خاطر نشان کرد: نمایشگاه صنایع دستی کرمانشاه اولین نمایشگاهی بود که در آن شرکت کردم. پس از آن در نمایشگاه های متعددی که درنقاط مختلف شیراز برگزار می شد و به خصوص در نمایشگاه های پیش از عید نوروز در حافظیه شرکت می کردم. همچنین حدود یک سال و نیم پیش در نمایشگاهی در سلیمانیه عراق به صورت آزاد شرکت کردم که خدا را شکر استقبال خوبی هم از کارهایم شد.

وی در ارتباط با خسارت های کرونا به کسب و کار خود تشریح کرد: با شیوع بیماری کرونا بازارهای روز و جشنواره ها رو به تعطیلی رفت و کسب و کار ما هم کاملا کساد شد. شرایط به گونه ای بود که بیشتر چک هایی که برای خرید مواد اولیه داده بودیم، در حال برگشت خوردن بود و چنین مسئله ای بسیار به اعتبار کاری ما آسیب می زد. متاسفانه به هر اداره و مکانی که برای کمک گرفتن مراجعه کردیم، هیچ کدام به ما کمک نکردند.

زنانی که تسلیم سختی نمی‌شوند

این بانوی هنرمند افزود: برای نجات کسب و کارمان به بسته‌بندی خوراکی‌ها روی آوردیم. برای این کار شهرهای اطراف روستایمان را که به کشت لوبیا، عدس و کنجد و سبزیجات مختلف اقدام می کردند، مورد شناسایی قرار دادیم و همگی با هم شروع به کار تمیز کردن و بسته بندی این موارد خوراکی کردیم و توانستیم از این بحران به سلامت عبور کنیم.

زارع اضافه کرد: پس از مدتی در قسمتی از زمین خانه ام که بدون استفاده مانده بود، به صورت کاملا ارگانیک سبزی کاشتیم. ما این مواد خوراکی را خشک و بسته‌بندی می کردیم و کم کم در کنار این کارها کارهای دیگری مانند گرفتن عرقیجات مختلف ، درست کردن انواع مرباها و انواع ترشیجات را هم کلید زدیم.

اراده و پشتکاری که پشت مشکلات را خم می‌کند

وی بیان کرد: تهیه رب انار و سُس گوجه فرنگی را هم به کارهایمان اضافه کردیم. این دو محصول در مقدار و حجم زیاد تولید می شد. به عنوان مثال اواخر تابستان امسال بیشتر از یک و نیم تن گوجه خریداری کردیم و پس از رسیدن انارها، ۵ تن انار خریداری کردیم. برای فراهم آوردن این دو محصول حدود ۳۰ نفر فعالیت کردند.

این بانوی کارآفرین خاطر نشان کرد: پس از اینکه کسب و کارمان رونق گرفت، تصمیم گرفتیم برای تاسیس شرکت تولیدی اقدام کنیم تا همه این تولیدات با برند خودمان به بازار عرضه شود. ما توانستیم با دوندگی‌های بسیار شرکت تعاونی گنج پارسی را راه اندازی کنیم؛ شرکتی که تمامی اعضای آن بانوان خودسرپرست، بچه های بدسرپرست و بی‌سرپرست بودند.

زارع با بیان اینکه این گروه تمایل نداشتند تا تنها به صنایع دستی اکتفا کنند، در ادامه گفت: در حال حاضر بیشتر مشتریان ما فروشگاه‌های زنجیره‌ای هستند و به همین دلیل به تهیه مواد غذایی روی آورده ایم. ما در تلاش هستیم تا برندسازی کنیم و مجوزهای لازم را اخذ کنیم. خوشبختانه تا کنون موفق بوده ایم و به زودی سیب سلامت تولیداتمان را کسب می‌کنیم.

صادرات هنر به کشورهای عربی

وی در ارتباط با سختی‌های کسب و کار خود اینگونه توضیح داد: به خاطر می‌آورم که موعد چک ها فرا رسیده بود، اما نتوانسته بودم تولیدات هنری خودمان را به فروش برسانم. به همین خاطر تصمیم گرفتم به نمایشگاهی در سلیمانیه عراق بروم تا شاید در کسب و کارمان گشایشی ایجاد شود.

این بانوی هنرمند اضافه کرد: همه تولیداتمان را با مشکلات بسیار جمع آوری کردیم، اما به دلیل نداشتن کارت بازرگانی با هزینه بسیار زیاد گمرگ مواجه شدم. در هر صورت با هر سختی که بود در نمایشگاه سلیمانیه عراق شرکت کردم و توانستم مقداری از محصولات را به فروش برسانم و مشتری جذب کنم. به این ترتیب چک های ما پاس شد.

زارع تصریح کرد: برای یک خانم مثل بنده که بدون داشتن سرمایه شروع به کسب و کار کرده بودم، چک های سنگین ۱۰۰ یا ۱۵۰ میلیون تومانی بسیار زیاد است. با این وجود هیچ ارگان و مسئولی حتی برای دل‌گرمی هم که شده به ما کمک نکردند و اگر نیت بچه های یتیم و بانوان زحمت کش روستا نبود، هیچ گاه چنین موفقیت هایی را کسب نمی کردیم.

وی افزود: یکی از اقداماتی که مهر ماه امسال با شروع مدارس انجام دادم، خرید تلفن همراه برای ۹ نفر از دانش آموزان روستا بود. انجام این کار برای این بود که مادران این دانش آموزان با خاطری آسوده کار کنند و برای تحصیل فرزندانشان دغدغه نداشته باشند. من هزینه این تلفن همراه ها را به مرور و به صورت قسطی از دستمزد آنها کسر کردم.

این بانوی کارآفرین بیان کرد: البته به جز خرید تلفن همراه اگر فردی نیاز به وسایل خانه داشته باشد برای وی تهیه می کنیم و به مرور از دستمزد او برای پرداخت قسط ها کسر می کنیم. با به کار گرفتن این روش همه راضی هستند و هیچ کس سختی هزینه ها و خرید را حس نمی کند. اینکه این افراد از دسترنج زحمات خودشان این وسایل را خریداری می کنند، بیشتر به دلشان می نشیند.

نمی دانم از کدام مشکلات بگویم

زارع با اشاره به مشکلات بسیاری که بر سر راه چنین کسب و کارهایی قرار دارد، تشریح کرد: ما برای طرح های مینا کاری تولیداتمان به کوره ای در شهر اصفهان مراجعه می کنیم. برخی اوقات تولیدات ما در راه رفت و آمد آسیب می بینند و ناکارآمد می شوند. به همین دلیل تصمیم داشتم تا کوره کوچکی در کنار همین کارگاه درست کنم، اما هزینه های خرید کوره بسیار زیاد است و به همین علت به مشکلاتی برخوردم و از این کار منصرف شدم.

وی اضافه کرد: من برای کمک گرفتن به اداره میراث فرهنگی، تمام ارگان ها و ادارت مربوطه و همه اشخاصی که می توانستند در این راه به من کمک کنند مراجعه کردم و حتی سال پیش به استانداری فارس رفتم. با این وجود هیچ یک از آن ها به من کمک نکردند و با همه این تلاش ها حتی یک ذره هم از مشکلات ما کاسته نشد.

بیمه های بینامی که محافظ هنرمندان بی نام است

زارع با بیان اینکه سه بیمه بی نام، برای  افرادی که زیر نظر خودم کار می کنند تهیه کردم گفت: اگر اداره میراث فرهنگی از هنر جوها که الان می شود گفت درکارشان استاد هستند امتحان می گرفت و به آنها مدرک می داد، می توانستم همه آنها را بیمه کنم تا با خیال راحت کار کنند و نگران این نباشند که حین کار اتفاقی برایشان بیافتد.

وی ادامه داد: ولی متاسفانه اداره میراث فرهنگی در این زمینه با من همکاری نکرد و فقط توانستم  سه بیمه بی نام را تهیه کنم که اگر خدای نکرده در کارگاه و یا حتی خانه برای کسی اتفاقی افتاد از بابت کارهای درمان دغدغه ای نداشته باشیم.

این کارآفرین خستگی ناپذیر از نداشتن کارت بازرگانی گفت و توضیح داد: بارها درخواست کارت بازرگانی کرده ام تا بتوانم محصولاتمان را با هزینه کمتر به کشورهای دیگر صادر کنم ولی با مخالفت هایی رو به رو شدم، مثلا یک دفعه حدود ۴۸ قالی ابریشم که خانم ها در خانه بافته بودند را جمع آوری کردم، که به کویت ارسال کنم، چون باید برای ارسال آنها هزینه زیادی می پرداختم که درآخر چیزی نصیبمان نمی شد، مجبور شدم از راه های غیر قانونی فرش ها را به دست مشتری مان در کویت برسانم که فشار و استرس بسیار زیادی از این بابت تحمل کردم.

کارهای جانبی که به کسب وکار رونق می دهد

زارع از کارهای جانبی درآمدزا در کنار کارهای هنریش صحبت کرد و گفت: در حیاط کارگاه استخری به ابعاد ۱۶ در ۸ متر درست کردیم و حدود ۵۰۰ عدد ماهی در آن ریختیم  و در کنار استخر ۵ هکتار ینجه کاشتیم که آب استخر را که کود و املاح دارد به پای ینجه ها می ریزیم که هم از هدر رفت آب استخر جلوگیری می شود و هم زمین های اطراف بلا استفاده نمی ماند.

وی تنها رئیس اداره ای که با آنها همکاری کرد را رئیس اداره برق منطقه، پسر شهید فعال  معرفی کرد و افزود: وقتی درخواست برق سه فاز دادیم و متوجه شدیم که باید برای خرید اشتراک حدود ۱۷ میلیون تومان پول پرداخت کنیم، رئیس اداره برق منطقه با دیدن وضعیت و نوع فعالیت ما این مقدار پول را فراهم کرد و این هدیه را به کارگاه ما داد.

مریم زارع که این روزها در حال تحصیل در دانشگاه صنایع دستی شیراز است از نحوه درس خواندنش گفت: برای گرفتن کارت صادرات نیاز به لیسانس داشتم و شروع به ادامه تحصیل کردم که اساتید بسیار به من لطف دارند و چون می دانند من مشغله زیادی دارم گاهی کلاس های ضبط شده را  برایم می فرستند یا هر وقت مشکل و ایرادی داشتم، با صبر و حوصله برایم رفع اشکال می کنند و نمی گذارند سختی درس خواندن باری شود به روی همه گرفتاری هایم.

به بودن خانواده در کنارم، بسیار دلگرمم

مریم که مادر دو فرزند است و به غیر از همه این فعالیت ها وظیفه مادری و همسری را نیز بر دوش دارد، عنوان کرد: همه این موفقیت ها را مدیون حمایت های خانواده ام هستم که همیشه مثل کوه پشتم بودند و درک و همکاری همسر و فرزندانم بسیار بالاست و باعث دلگرمی ام می شوند و هر وقت از خانه بیرون می روم خیالم از بابت خانه راحت است.

وی گفت: دلگرمی و پشتوانه من به غیر از همسر و فرزندان، مادرم و مخصوصا برادرهایم هستند که شرایطی را برایم فراهم می کنند تا با خیال راحت به جشنواره یا شهر های مختلف بروم بدون اینکه از بابت فرزندانم نگرانی داشته باشم و الان که حدود ۵ روز است در جشنوارد لامرد هستم با خیال راحت اینجا مانده ام.

از گام های کوچک، تا فتح قله های بلند 

زارع از همکاری دخترش برای ساخت صفحه در فضای مجازی گفت و ادامه داد: به کمک دخترم به غیر از تبلیغ در صفحات مجازی در حال راه اندازی سایتی با دامنه دات کام هستیم که محصولات خودمان را با برند و مجوز های رسمی در سایت تبلیغ کنیم و امید داریم که این محصولات را جهانی کنیم و به راحتی به دست همه مصرف کنند گان در هرجایی از دنیا برسانیم.

منبع: فارس