رفاقت میان مردان رو به کاهش است

در دنیای امروز که سرعت زندگی افزایش یافته و شبکه‌های اجتماعی گاهی به جای تقویت پیوندها، فاصله و انزوا ایجاد می‌کنند، مردان بیش از پیش با تنهایی روبه‌رو هستند. پژوهش‌های بین‌المللی نشان می‌دهد که طی سه دهه اخیر، تعداد دوستان صمیمی مردان در آمریکای شمالی، اروپا و دیگر مناطق جهان کاهش یافته است، در حالی که زنان توانسته‌اند شبکه‌های پایدار و متنوع دوستی خود را حفظ کنند.

بر اساس یک نظرسنجی معتبر در آمریکا، اکنون ۱۵ درصد مردان هیچ دوست نزدیکی ندارند که این رقم نسبت به سال ۱۹۹۰ پنج برابر شده است. شرایط در بریتانیا نیز مشابه است؛ یک‌سوم مردان این کشور دیگر از رفاقت‌های عمیق گذشته بی‌بهره‌اند. این پدیده که با عنوان «رکود دوستی» شناخته می‌شود، سلامت روان مردان را تهدید کرده و بر روابط عاطفی آنان تأثیر می‌گذارد؛ چراکه زنان ناگزیر به تحمل بار سنگین حمایت عاطفی می‌شوند.

مارکوس تونرت، کارشناس جنسیت و مسائل مردان در سوئیس، می‌گوید که پسران و مردان جوان پیام‌های سنتی و محدودکننده از مفهوم مردانگی را درونی می‌کنند؛ از جمله پنهان کردن ضعف، حل مشکلات به تنهایی و پرهیز از کمک گرفتن. به همین دلیل، با پایان یافتن یک رابطه عاشقانه، مردان نه تنها شریک زندگی خود را از دست می‌دهند، بلکه تکیه‌گاه عاطفی‌شان نیز کاهش می‌یابد.

آمارها نشان می‌دهد زنان به طور متوسط دو ساعت بیشتر از مردان کار بدون دستمزد در خانه انجام می‌دهند و بخشی از این کار مربوط به «مدیریت عاطفی» خانواده است. در محیط کار نیز، زنان غالباً در مشاغل مرتبط با مراقبت و آموزش فعال هستند که بار عاطفی مضاعفی بر دوش آن‌ها می‌گذارد. این نابرابری عاطفی در نسل جوان آشکارتر بوده و نظرسنجی‌ها نشان می‌دهد که حدود ۴۰ درصد مردان جوان دیدگاه‌های پدرسالارانه دارند، در حالی که تنها ۲۰ درصد زنان چنین دیدگاهی دارند.

کارشناسان معتقدند که امید برای تغییر وجود دارد. آموزش از کودکی به پسران درباره انعطاف‌پذیری هویت جنسیتی، تعیین مرزهای روشن توسط زنان و تشویق مردان به پرورش دوستی‌های عمیق با هم‌جنس، می‌تواند به کاهش تنهایی، سلامت روان و تعادل روابط عاطفی کمک کند و روابط انسانی را در مسیر سالم‌تری قرار دهد.

خبرگزاری هفت صبح