دزفول؛ شهری که ایستاده زندگی می‌کرد

در روزهایی که صدای آژیر خطر پرتکرارتر از همیشه بود، دزفول ماند و مقاومت کرد. مقاومت دزفول با حضور رزمندگان و زنان و مردانی همراه بود که ایستادند و زندگی را هر روز از زیر آوارهای هزاران توپ و راکت و صدها موشک بیرون کشیدند. این مقاومت آن‌چنان درخشان بود که دزفول در تاریخ چهارم خرداد ۱۳۶۶ لقب پایتخت مقاومت ایران را متعلق به خود کرد.

این موشک‌باران‌ها به اندازه‌ای شدید بود که عراقی‌ها در طول هشت سال دفاع مقدس به دزفول لقب «شهر موشک‌ها» داده بودند. دزفول در طول جنگ تحمیلی ۱۷۲ بار توسط انواع موشک‌های ۳ و ۹ متری ساخت اتحاد جماهیر شوروی مورد تجاوز قرار گرفت. اما مردم شهر را ترک نکردند و در خانه‌های خود ماندند، خانه‌هایشان خراب شد، اما از نو آن‌ها را ساختند و مقاومت کردند.

عبدالامیر ابیض‌نژاد، معلم و معاون پرورشی اداره آموزش و پرورش دزفول که در آن دوران ۹ ساله بود، درباره آن روزها می‌گوید: در سال ۱۳۵۹ زمانی که جنگ شروع شد، کلاس سوم دبستان بودم. برادرانم در جبهه‌ها بودند و ما در پشت جبهه در شهر دزفول با خواهرها و برادرانم در مسجد فعالیت‌های پشتیبانی را انجام می‌دادیم.

هشت سال ماندن زیر حملات دشمن، همان دشمنی که از همه سلاح‌های جنگی برخوردار بود، مگر می‌شود بی‌خاطره باشد. چه شب‌هایی که با لباس کامل و چاقو در دست جلوی خانه می‌خوابیدیم و از ترس اینکه ناموسمان توسط دشمن اسیر شود، خواب به چشمانمان نمی‌آمد. مادران و خواهرانمان با چادر، مانتو و جوراب می‌خوابیدند تا اگر زیر آوارها ماندند، نگاه نامحرم به آن‌ها نیفتد.

روزی با دوستان در حال بازی هفت سنگ بودیم که اعلام کردند سهمیه نفت رسیده و ما به طرف محل توزیع نفت رفتیم. صدای برخورد گلوله توپ میخکوب‌مان کرد. برگشتیم و دیدیم که زمین بازی ما مورد اصابت توپ قرار گرفته و چندین نفر از اهالی با دست و سرهای بریده به شهادت رسیده بودند و ما هم اگر آنجا می‌ماندیم، تعداد شهدای آن روز بیش از ۳۰ نفر می‌شد.

از توزیع چای و ناهار صلواتی که بعد از نماز جمعه بین رزمنده‌ها انجام می‌شد، خاطرات زیادی وجود دارد و وصف حال و هوای آن دوران به ساعت‌ها زمان نیاز دارد.

مردم دزفول با ایمان، ایثار و ولایت‌مداری و با همراهی یار امام خمینی(ره)، آیت‌الله سیدمجدالدین قاضی دزفولی(ره) به‌عنوان نماد ایستادگی و مقاومت، در میدان ماندند و اجازه ندادند شور و شوق زندگی از بین برود.

چهارم خرداد روزی برای بزرگداشت مقاومت مردم دزفول است. روزی برای زنده نگه‌داشتن یاد زنان و مردانی که با ایمان و پایداری زیر آتش ماندند و در این جنگ نابرابر ۲۶۰۰ شهید تقدیم نظام جمهوری اسلامی کردند که ۷۱۲ تن از آن‌ها دانش‌آموزانی بودند که مظلومانه به شهادت رسیدند.

ایکنا