در استرالیا زنان هیچ ارثی از خانواده نمی‌برند!

خبر اصلی:

«خبرگزاری phys چنین مطرح نمود که در استرالیا زنان علیرغم آنکه نقش مهمی را در کشاورزی ایفا می‌کنند، از مالکیت زمین کشاورزی در این کشور غالبا محروم هستند. در خانواده وقتی نوبت به این می‌رسد که چه کسی مزرعه‌ی خانوادگی را بدست می‌آورد؛ دختران، مادران و عروس‌ها همگی نادیده گرفته می‌شوند. داده‌های جدید نشان دهنده‌ی این است که زنان استرالیایی تنها ۱۰%‌ از موارد مزرعه‌ی خانوادگی را بدست می‌آورند درحالی که زنان استرالیایی پررنگ‌ترین نقش را در کشاورزی ایفا می‌کنند.»


تحلیل خبر:

شاید بارها و بارها شنیده باشید که در اسلام مردان دوبرابر سهم زنان از اموال پدر ارث می‌برند و یا زن از همسر خود در صورت نداشتن اولاد یک چهارم و در صورت داشتن اولاد یک هشتم ارث می‌برد. شاید شما نیز ذهن‌تان درگیر این موضوع شده باشد که چرا زنان نباید برابر با مردان ارث ببرند و در نهایت احساس بی عدالتی ناشی از نابرابری مشخص در سهم ارث زن و مرد در اسلام را پیدا کردید.

این حس با بررسی کشورهای مختلف دنیا و وضعیت‌شان شاید کمی تا نسبتی رفع و کاسته شود. برای مثال در همین خبر در رابطه با زنان استرالیایی گزارشی ارائه شده است که علیرغم مشارکت فعالانه‌ای که در بخش کشاورزی دارند اما در مالکیت آن هیچ سهمی ندارند و این امر معمول نیست.

حقیقت این است که از قبل از بعثت پیامبر اکرم(ص) نیز چنین بود. در ملت‌های مختلف دنیا آنچه بسیار باب بود ارث نبردن زن از خانواده‌اش بود. گاها حتی زن نیز چون کالایی میراثی به دیگران ارث می‌رسید اما با ظهور اسلام زن شخصیت انسانی‌اش با امر الهی بر پیامبراکرم(ص)، در طی مراحل مختلف و به طور دائم احیا شد.

یکی از مراحل احیای شخصیت زن در اسلام اعطای حق مالکیت زن بود. زن مدتها بود که از مرتبه‌ی فاعلیتش دور افتاده بود و اسلام این مرتبه را برای او احیا نمود و او را از حقوق اقتصادی انسانی بهره‌مند نمود که یک وجه آن «ارث» بوده است. وجوه دیگر آن «نفقه»، «مهریه» و «متعلق بودن دارایی، اموال و درآمدی است که بدست می‌آورد».

جاانداختن این فاعلیت زنانه و به رسمیت شناختن آن توسط جامعه‌ای که مردسالاری در آن بیداد می‌کند زمان بسیاری برد. اما امروزه آنقدر این مسئله برای جوامع اسلامی عادی و قابل پذیرش قرار گرفته است که تنها مشکل‌شان برابر نبودن ارثیه‌ی تقسیم شده میان خواهر و برادر است

این درحالی است که فاعلیت اقتصادی زن در خانواده امری مقطعی و راکد نیست که منحصرا در تقسیم ارث باشد، بلکه امری سیال و دائمی است که در بحث نفقه، مسکن، اسباب زندگی، اسباب آسایش زن، مهریه و… نیز منعکس می‌شود.

 یقینا در پسِ احکام الهی حقیقت‌هایی نهفته است که انسان کنجکاو و تیزبین نتوانسته به فهم آنان دست یابد.

لکن با خواندن آنچه در جوامع مختلف پیرامون حقوق اقتصادی زن و مبحث ارث رخ می‌دهد، می‎‌تواند نشانگر خوبی از واقعیت‌های رخ داده در جوامعِ مختلف حال حاضر در نسبت با زنان باشد تا سیاه‌نمایی‌های به وقوع پیوسته، نتوانند سبب سرخوردگی و انزوای زنان مسلمان گردند.

جهان‌بانو