خشونت موجب بی‌خانمانی زنان در ایرلند

تحقیق جدیدی که در ایرلند شمالی انجام شده، نشان می‌دهد که خشونت به‌ویژه از سوی شرکای عاطفی و اعضای خانواده، به‌طور قابل توجهی باعث می‌شود تا بسیاری از زنان خانه‌های خود را ترک کنند و در نهایت به چرخه‌ای از آسیب و بی‌خانمانی گرفتار شوند.

خشونت خانگی و ترک خانه‌ها

یکی از اصلی‌ترین عواملی که زنان را به ترک خانه‌هایشان وادار می‌کند، خشونت خانگی است. این خشونت می‌تواند شامل سوءاستفاده جسمی، روانی و یا جنسی باشد که توسط شرکای عاطفی، همسران یا حتی اعضای خانواده به وقوع می‌پیوندد. بسیاری از زنان که از این نوع خشونت رنج می‌برند، به دلیل ترس از آسیب‌های بیشتر و همچنین نبود حمایت‌های کافی، تصمیم به ترک خانه‌های خود می‌گیرند. در بسیاری از موارد، این زنان قادر به بازگشت به خانه‌هایشان نیستند و مجبور می‌شوند به مکان‌های موقت پناه ببرند که در آنجا نیز با خطرات و آسیب‌های بیشتری روبرو می‌شوند.

چالش‌های زنان در مناطق روستایی

یکی از ویژگی‌های قابل توجه تحقیق مذکور این است که زنان در مناطق روستایی ایرلند شمالی با مشکلات خاصی مواجه هستند. این زنان به‌دلیل فاصله‌های زیاد جغرافیایی و محدودیت‌های دسترسی به خدمات حمایتی، در وضعیت دشواری قرار دارند. کمبود منابع و خدمات حمایتی در مناطق دورافتاده، به‌ویژه در زمینه پناهگاه‌های اضطراری و خدمات مشاوره‌ای، باعث می‌شود که این زنان با مشکلات بیشتری در مسیر یافتن حمایت‌های لازم روبرو شوند. انزوا و عدم دسترسی به شبکه‌های اجتماعی و حمایتی نیز فشار روانی بیشتری بر آن‌ها وارد می‌کند.

آسیب‌های بیشتر در محل‌های اقامت موقت

زنان آسیب‌دیده از خشونت، پس از ترک خانه، اغلب به پناهگاه‌های موقت می‌روند تا از خطرات بیشتری جلوگیری کنند. اما این پناهگاه‌ها نیز می‌توانند خطرات جدیدی را برای آن‌ها به همراه داشته باشند. مشکلات امنیتی، شرایط زندگی غیرمناسب و حتی خشونت‌های جدید از سوی دیگر ساکنان این مکان‌ها، می‌تواند آسیب‌های روانی و جسمی آن‌ها را تشدید کند. بسیاری از این زنان در پناهگاه‌ها همچنان با تهدیدهای جدی روبرو هستند و به دلیل کمبود منابع حمایتی و امکانات بهداشتی، از رسیدگی مناسب بی‌بهره می‌مانند.

مشکلات در واکنش پلیس و چالش‌های قانونی

یکی دیگر از چالش‌های عمده زنان آسیب‌دیده از خشونت، عدم پاسخگویی مناسب از سوی نهادهای قانونی و پلیس است. در بسیاری از موارد، این زنان گزارش‌هایی را به پلیس ارائه می‌دهند، اما پاسخ‌های نامنظم و دیرهنگام باعث می‌شود که احساس امنیت نداشته باشند. این عدم پاسخگویی می‌تواند ناشی از نقص در سیستم قضائی، مشکلات مربوط به تأمین امنیت و همچنین ترس از مواجهه با انتقام‌جویی از سوی عاملان خشونت باشد. این شرایط، تلاش‌های زنان برای یافتن عدالت و حفاظت را تضعیف می‌کند و آن‌ها را در موقعیت‌های آسیب‌پذیرتری قرار می‌دهد.

نقش مصرف مواد مخدر به‌عنوان مکانیزم مقابله‌ای

 برخی از زنان برای مقابله با درد و رنج ناشی از خشونت، به مصرف مواد مخدر روی می‌آورند. این رفتار ممکن است به‌عنوان یک مکانیزم مقابله‌ای برای کاهش اضطراب، افسردگی و آسیب‌های روانی ناشی از خشونت باشد، اما در واقع باعث تشدید مشکلات اجتماعی و روانی می‌شود. مصرف مواد مخدر به‌ویژه در شرایطی که دسترسی به خدمات درمانی و حمایتی محدود است، می‌تواند به افزایش مشکلات قانونی و اجتماعی زنان منجر شود و در نهایت دسترسی به حمایت‌های مورد نیاز را پیچیده‌تر کند.

لزوم بهبود سیستم‌های حمایتی

نتایج این تحقیق به‌طور واضح بر لزوم بهبود سیستم‌های حمایتی و خدمات اجتماعی تأکید دارد. در شرایطی که خشونت خانگی یکی از دلایل اصلی بی‌خانمانی زنان است، باید توجه ویژه‌ای به نیازهای خاص این زنان در سیستم‌های پناهگاهی و حمایتی صورت گیرد. همچنین، ضرورت دارد که خدمات مشاوره‌ای، روان‌شناختی و قانونی به‌طور خاص برای زنان آسیب‌دیده از خشونت فراهم شود تا آنان بتوانند در مسیر بازسازی زندگی خود با چالش‌های کمتری روبرو شوند.

خشونت علیه زنان نه تنها بر زندگی آن‌ها تأثیرات مخرب می‌گذارد، بلکه می‌تواند آنان را وارد چرخه‌ای از بی‌خانمانی و آسیب‌های اجتماعی کند. برای کاهش اثرات منفی خشونت و پیشگیری از بی‌خانمانی، نیاز است که اقدامات مؤثری در زمینه افزایش حمایت‌های اجتماعی، بهبود پاسخ‌های پلیس، تأمین منابع پناهگاهی و ایجاد برنامه‌های آموزشی و پیشگیرانه صورت گیرد.

Phys