ترجمه اختصاصی؛

خشونت جنسی، کابوس زنان و دختران روهینگیا در اردوگاه‌های بنگلادش

یک مطالعه که توسط سازمان «اکشن‌اید» (ActionAid) تهیه شده، نشان می‌دهد که خشونت جنسی همچنان بزرگترین ترس زنان و دختران روهینگیا است که در اردوگاه‌های پناهندگی نامناسب در کاکس بازار بنگلادش زندگی می‌کنند. این منطقه میزبان حدود یک میلیون نفر از اقلیت مسلمان روهینگیا است که در ایالت راخین میانمار با اکثریت بودایی مورد آزار و اذیت قرار گرفته‌اند. بسیاری از روهینگیایی‌ها در پی سرکوب نظامی که در سال ۲۰۱۷ آغاز شد، فرار کرده‌اند.

«اکشن‌اید»، یکی از بزرگترین سازمان‌های غیرانتفاعی که از زمان آمدن پناهندگان در سال ۲۰۱۷ در اردوگاه‌ها فعالیت می‌کند، مصاحبه‌هایی انجام داده که چالش‌های بی‌شماری را که زنان و دختران با آن روبرو هستند، آشکار کرده است. طمازیر احمد، مسئول سیاست‌گذاری، تحقیقات و تلاش‌های حمایتی در این سازمان، گفت که «آزار و اذیت جنسی دغدغه اصلی» زنان و دختران است. او اشاره کرد که «ازدواج زودهنگام و ازدواج‌های متعدد به طور گسترده‌ای رایج شده است و ۹۳ درصد از زنان مصاحبه‌شده از کمک‌های قضایی محروم هستند».

به گزارش روزنامه العربی الجدید، شرکت‌کنندگان در این مطالعه که بر اساس ۶۶ مصاحبه انجام شد، فاش کردند که اقدامات خشونت‌آمیز نه تنها توسط مردان شناخته‌شده در محیط‌های خانوادگی زنان، بلکه توسط اعضای واحد پلیس مسلح که دولت بنگلادش به اردوگاه‌ها اعزام کرده است نیز مرتکب می‌شوند. احمد افزود: «زنان و دختران نوجوان روهینگیا اغلب قربانی تجاوز جنسی، تجاوز، قاچاق، فقر و محرومیت از تحصیل می‌شوند و حتی کشته می‌شوند».

شدت خشونت جنسی بر روی دختران ۶ تا ۱۵ ساله بیشتر است. بیشتر این اقدامات در اطراف سرویس‌های بهداشتی، نقاط جمع‌آوری آب، مراکز توزیع کمک‌ها، بیمارستان‌ها، مؤسسات آموزشی و مدارس قرآنی یا حتی در خانه‌های اقوام رخ می‌دهد. فرح کبیر، مدیر اجرایی سازمان «اکشن‌اید»، گفت که «ذهنیت مردسالارانه در میان روهینگیا عمیقاً ریشه‌دار است». زنان شرکت‌کننده در این مطالعه خواستار بهبود سیستم‌های روشنایی در اماکن عمومی و تغییر اعضای پلیس مسلح شدند.

فرمانده واحد پلیس گفت که از ادعاهای اینچنینی علیه اعضای خود اطلاعی ندارد. از سال ۲۰۲۴، بنگلادش موج جدیدی از پناهندگان را از میانمار پذیرفته است که تعداد آنها به ۱۵۰ هزار نفر می‌رسد.