خانه‌ای که هنوز شهدا به آن سر می‌زنند؛ داستان مادری با سه شهید در خانواده

مادر شهید «محمود حسن‌زاده»، با شجاعت و بصیرت مثال‌زدنی، نه تنها از فرستادن فرزندش به جبهه ابراز پشیمانی نکرد، بلکه همواره یاد و نام او را زنده نگه داشت. زندگی و رفتار این مادر، الگویی از صبر و فداکاری بود که تاثیر عمیقی بر اطرافیانش گذاشت و موجب اعزام بسیاری از جوانان به جبهه شد. امروز، عطر و صدای شهدا همچنان در خانهٔ او در رفسنجان جاری است.

آقا محمود ۲۱ ساله و معلم بود که در راه دفاع از کشور شهید شد. مادرش برای وداع با پسر، لباس نو برای همهٔ اعضای خانواده دوخت و هنگام دیدار با پیکر شهید گفت: «خدایا؛ این قربانی را از من قبول کن.»

رهبر انقلاب در سومین نشست اندیشه‌های راهبردی در ۱۴ دی ۱۳۹۰ بیان کردند: «اگر مادران شهدا در آن زمان، هنگام دریافت جنازهٔ فرزندان‌شان آه و ناله می‌کردند یا اعتراض می‌کردند، جنگ در مراحل ابتدایی زمینگیر می‌شد.» این بیانات نشان‌دهندهٔ نقش شاخص و تأثیرگذار مادران شهداست.

نمونهٔ شاخص آن، «بی‌بی صدیقه هاشمی» است که نوه‌ها او را «مادری» صدا می‌زنند. او مادر شهید «محمود حسن‌زاده» است که مهر ۱۳۵۹ به شهادت رسید؛ همچنین مادربزرگ شهید «مصطفی ابوالقاسمی» از شهدای غدیر و دامادش سردار شهید «حسن کبیریان» از یاران سردار سلیمانی است.

تمام مردان نزدیک به مادری یا شهید، آزاده یا رزمنده هستند و خود او در طول سال‌های جنگ به تنهایی پایگاهی تبلیغی محسوب می‌شد. حضور و رفتار این مادر در مراسم وداع با پسرش، باعث شد بسیاری از دانش‌آموزانش به جبهه اعزام شوند و ۱۳ نفر از آن‌ها به شهادت برسند.

خانواده در مراسم عمومی گریه نکردند و اشک‌هایشان را برای شب نگه داشتند. مادری هیچگاه از فرستادن فرزندانش به جبهه ابراز پشیمانی نکرد و حتی در نماز شب‌ها، اندوه خود را به‌صورت خصوصی تجربه می‌کرد. او باور داشت که اگر گریه می‌کرد، مردم از فرستادن فرزندان و همسران خود به جبهه می‌ترسیدند.

بصیرت مادری از ویژگی‌های شاخص اوست. با سواد مکتب‌خانه‌ای و شش کلاس تحصیل پس از انقلاب، توانسته دوست و دشمن انقلاب را به‌خوبی شناسایی کند. نوه‌ها او را انسانی حق‌گو، با شجاعت و صاحب تقوا می‌دانند. سفره‌داری و بذل و بخشش این مادر زبانزد همگان است و به خانواده نیز منتقل شده است.

مادری با وجود پیر شدن، همچنان به امور خیریه و کمک به مردم ادامه می‌دهد، از جمله تأمین جهیزیه و سیسمونی و واسطه‌گری در ازدواج. او همواره یاد فرزند شهیدش را در دل زنده نگه داشته است و هیچ‌گاه از شهادت فرزندان و دامادش ابراز پشیمانی نکرده است.

در خانهٔ او در رفسنجان، دیوار به دیوار با خانهٔ داماد شهیدش زندگی می‌کند و فرزندان و نوه‌ها دور او می‌چرخند. حضور معنوی آقا محمود شهید در زندگی و امور روزمرهٔ خانواده کاملاً محسوس است. نمونه‌ای از این حضور، شفای مادر از بیماری زونا بود؛ فرزندان و نوه‌ها با توسل به شهید، در عرض یک شب شاهد بهبود وضعیت مادر شدند.

چند روز پیش، پیکر شهید گمنامی به رفسنجان آوردند و با درخواست خواهر آقا محمود، شهید به دیدار مادری آمد؛ نشان‌دهندهٔ تاثیر معنوی و برکات حضور مادری در خانه‌ای که هنوز عطر و صدای شهدا در آن جاری است.

خبرگزاری فارس