حمله به الناز شاکردوست به خاطر حمایت از مادران فلسطینی

سال قبل بود که سه نفر از زنان بازیگر از فضای دیکتاتورمآبانه سلبریتی‌ها صحبت کردند. لیندا کیانی‌‌ این فضای خفقان آور را اینگونه توصیف کرده بود که «عده زیادی هستند که سازماندهی شده میان زیر پست‌های من و همکارانم و یا دیگر چهره‌های شناخته شده با هجمه سنگین کامنتی سعی دارن که جلوی حق گویی ماهارو بگیرن هدفشونم اینه که ما رو اسیر مارپیچ سکوت کنند.»

پس از آن بود که الهام حمیدی،‌ دیگر بازیگر شناخته شده از تحمیل دو سکوت (حمایت از تیم فوتبال ایران در جام جهانی و عدم اجازه به شرکت در جشنواره فیلم فجر) در سال ۱۴۰۱ یاد کرد و نوشت:‌ «اخیرا خیلى بحث توهین‌هاى کامنتى به شخصیت‌ها تو رسانه توسط افراد مختلف مطرح شده. ظاهرا اشاره به هر اتفاق امیدوارکننده‌ای سیل توهین تو کامنت‌ها و دایرکت رو به همراه داره. آیا واقعا صاحب این اکانت‌های توهین کننده مردم با فرهنگ ایرانى‌اند؟»

متین ستوده دیگر بازیگری بود که از این فضای خفقان حکایت کرد و نوشت: «دیدم بعضى از همکارهای عزیزم در رابطه با توهین‌های کامنتی به شخصیت‌ها تو فضای مجازی صحبت‌هایی کردن. راستش دلم خیلی گرفت شاید چون پارسال همین موقع‌ها خیلی‌ها سر کارشون رو می‌رفتن و زندگی‌شون بر مدار، ولی خیلییییی‌های دیگه نمیتونستن حتی به سر کار رفتن فکر کنن چون مورد اهانت و فحاشی و قضاوت قرار می‌گرفتن.»

حالا الناز شاکردوست در این فضا قرار گرفته است. وی در روز جهانی مادر پستی غمگینی از مادران فلسطینی را در صفحه اینستاگرام خود منتشر کرد که به دلیل همین توهین‌ها مجبور شد آن را پاک کند. (این تصویر که در اکتبر سال ۲۰۲۳ در بیمارستان «ناصر» در جنوب غزه گرفته شده، یک زن فلسطینی را نشان می‌دهد که جسد خواهرزاده ۵ ساله‌اش را در آغوش گرفته است.)

این پست چه از نظر حقوق بشری و چه از نظر حمایت از حقوق زنان و کودکان کاملا منطقی بود. همچنین بسیاری از سلبریتی‌های جهان و دانشجویان و مردم کشورهای غربی از جمله آمریکا در واکنش به جنایات رژیم صهیونیستی اعتراض‌ می‌کنند و‌ این پست نیز در همین روند و وموج ضد جنایات اسرائیل منتشر شده است. اما به نظر می‌رسد برخی افراد نه تنها این جنایات را نمی بینند بلکه به عنوان حامی رژیم صهیونیستی عمل می‌کنند.

ماجرای استعفای مرضیه برومند‌ از مدیرعاملی خانه سینما نیز در همین راستا قابل تفسیر است.

مدیرعامل سابق خانه سینما در بخشی از سخنان خود در مراسم تشییع «داریوش مهرجویی» کارگردان فقید گفت:« ما همه در این سرزمین مانده‌ایم برای اینکه خاک و مردمان را دوست داریم، با ما خوب باشید ما کنار شما با رژیم صهیونیستی می‌جنگیم.» همین اظهار نظر سبب شد که برخی از افراد که اتفاقا از بدنه سینما هم بودند اقدام به هو کردن مرضیه برومند کنند و این فیلم بلافاصله به دست رسانه‌های ضدانقلاب رسید.

پس از این موضوع بود که نامه استعفای برومند منتشر شد. البته نمی‌توان گفت که این حادثه به تنهایی در استعفای وی نقش داشته است اما به نظر می‌رسد این مسئله صبر این کارگردان با سابقه سینما و تلویزیون را لبریز کرد.

دروغ‌سازی علیه برخی سلبریتی‌هایی که اسیر مارپیچ سکوت نشده‌اند نیز در همین راستا انجام می‌شود به عنوان مثال در فضای مجازی فیلمی از فردی ساواکی منتشر شد که مطرح می‌شد وی پدر مهران غفوریان است. اما وی در برنامه خود در قالب یک خاطره مطرح کرده بود که پدرش در نیروی دریایی خدمت می‌کرده است.

همچنین برادر این بازیگر نیز طی پستی با انتشار تصویر پدرش این موضوع را تکذیب کرد.

با این حال به نظر می‌رسد برخی با هر تفکری که دارند در حال حمایت از اسرائیل و مقابله با هر موضوع مثبتی در فضای سلبریتی‌ها هستند.

نگاهی به عملکرد سلبریتی‌های مختلف ایرانی در موضوع غزه نشان می‌دهد که اغلب این سلبریتی‌ها سکوت اختیار کرده‌اند اما به نظر می رسد که علت این سکوت نیز فضای خفقان و دیکتاتوری است که با استفاده از اراذل و ترول‌های مجازی بوجود آمده است؛ درحالی که همین افراد در ظاهر مدعی آزادی بیان و حقوق زنان و حقوق بشر هستند اما در عمل علیه آن اقدام می‌کنند.

فارس