حرکت مؤثر اجتماعی وابسته به نقش‌آفرینی زنان

وی با بیان اینکه زن جهادگر، زنی اهل علم، خدمت، دلسوز مردم و حافظ زیبایی و لطافت زنانه خود است و در قلب تحولات اجتماعی حضور دارد، این فرهنگ را بر پایه ایمان و آگاهی بنا نهاده و زن را در آن سازنده، محور تربیت و مبدأ تحولات فرهنگی معرفی می‌کند.

فلاحی تأکید کرد که ویژگی‌های پایه‌ای این فرهنگ، تعهد (باور عمیق به هدف)، ایثار (گذشت برای دیگران، مانند مادران شهدا، پرستاران و معلمان) و تربیت (ادامه مسیر حق در نسل‌های آینده) است. وی اشاره کرد که زن جهادگر بامحبت، ایمان و عمل خالص، آینده‌ای استوار را با دستان نرم خود می‌سازد.

تفاوت جهاد زنانه با جهاد مردانه در میدان و شیوه عمل است، نه در ارزش آن. درحالی‌که جهاد مردانه بیشتر در میدان بیرونی و آشکار (جنگ، سازندگی، مدیریت) نمود پیدا می‌کند، جهاد زنانه بیشتر در میدان درونی و فرهنگی (تربیت، حفظ ایمان و اخلاق) جریان دارد. فلاحی جهاد زنانه را پشتوانه جهاد مردانه دانست و گفت که بدون آن، روح جامعه خشک می‌شود. وی همچنین معتقد است که مرد با عمل مستقیم ساختارها را تغییر می‌دهد، اما زن باتربیت، فرهنگ‌سازی و عشق، دل‌ها را متحول می‌سازد؛ یکی از بیرون و دیگری از درون که این دو مکمل یکدیگرند.

وی جهاد زنانه را صبری آگاهانه، فعال و همراه با ابتکار توصیف کرد که در فضاهای فرهنگی، آموزشی و اجتماعی با زبانی نرم‌تر و اثری عمیق‌تر ادامه می‌یابد. در نهایت، وی «جهاد زنانه» را «زیستن مؤمنانه در هر شرایط» و «تمدن‌سازی خاموش» دانست که اسلام از زن مسلمان انتظار دارد.

برای نهادینه‌سازی این فرهنگ، فلاحی بر سه حوزه تأکید کرد:

۱.  آگاهی‌بخشی فکری: بازتعریف «جهاد زنانه» به‌عنوان تلاشی پیوسته در میدان تربیت، علم، فرهنگ و خدمت اجتماعی، و معرفی الگوهای الهام‌بخش.

۲.  سامان‌دهی نهادی: ایجاد شبکه‌هایی از بانوان فرهیخته، حمایت از گروه‌های جهادی بانوان و تخصیص منابع برای طرح‌های مبتنی بر ایثار.

۳.  عینیت یافتن در سبک زندگی: نقش خانواده به‌عنوان بستر تمرین این فرهنگ و رسانه‌ها در ترسیم تصویری واقعی از زن مؤمن و کنشگر.

فلاحی نتیجه گرفت که نهادینه‌سازی فرهنگ جهادی زنانه نیازمند ترکیب ایمان، خرد و ساختار است تا زن جهادگر به شریک فعال در شکل‌دهی تمدن نوین اسلامی تبدیل شود.

خبرگزاری حوزه