ارتقا فعالیت‌های سازمان‌یافته برای جهانی‌سازی گفتمان زنان مسلمان

تصاویر زنان و کودکان غرق به خون غزه در رسانه ها و شبکه های اجتماعی دست به دست می شود، فیلم های رجزخوانی زنان غزه، لبنان و سوریه در رسانه ها منتشر می شود و تحسین زنان سراسر دنیا را بر می انگیزد اما در همین سطح باقی می ماند. اگر این اتفاق در کشوری مسیحی و غربی رخ داده بود، انجمن های مختلف فعال حوزه زنان، به ویژه در عرصه های بین المللی و فمینیست ها نسبت به آن واکنشی جدی نشان می دادند. حتی در سطحی پایین تر، در مقابل سخنان ترامپ، بسیاری از نهادهای فعال حقوق زنان بیانیه دادند و جمع قابل توجهی از زنان آمریکا را به خیابان کشاندند اما به نظر می رسد مسلمانان با وجود بیش از یک میلیارد جمعیت در سراسر جهان و در حالی که تقریبا نیمی از این جمعیت را زنان تشکیل می دهند، خبری از فعالیت منسجم آنها در عرصه بین الملل و در دفاع از حقوق زنان مسلمان و در وضعیت کنونی، حقوق زنان غزه، نیست!

نگاهی کوتاه به جریان های جعلی ظاهرا فعال در عرصه های زنان نشان می دهد برنامه ریزی برای فعالیت زنان مسلمان در قالب مخالفت و اعتراض به سبک زندگی اسلامی، یکی از روش های ایجاد جریان های اجتماعی بر علیه جریان های اصلی کشورهای مسلمان از جمله مقاومت و مخالفت در برابر جریان سلطه و آمریکاست. به عنوان نمونه، وقتی زنانی مانند نرگس محمدی، برنده جایزه صلح نوبل اعلام می شود، انجمن های مختلفی که مشخص نیست اعضایشان چه کسانی هستند و فعالیتشان در چه عرصه ای است، بیانیه می دهند و از چنین اتفاقات و انتخاب هایی حمایت می کنند تا جریان ضددینی در قالب دین، مانند موریانه در بدنه جوامع اسلامی به رشد خود ادامه دهد. همین مساله در جوامع غربی نیز به وفور یافت می شود اما در مقابل، هنگامی که زنان محجبه در فرانسه از تحصیل یا ورزش حرفه ای منع می شوند، هیچ جریان مشخصی برای استیفای حقوق آنها در عرصه بین الملل وجود ندارد. هیچ انجمن فعالی در مجموعه های بین المللی و حتی سازمان کنفرانس اسلامی حتی در حد بیانیه، نمی تواند رسانه ها را متوجه خود سازد تا نشان دهد زنان مسلمان می توانند در قالب گروه های منسجم بین المللی، یاور یکدیگر در جهان باشند.

در دنیایی که غرب با حمایت از جریان های فمینیستی و در قالب انجمن های حمایت از زنان در عرصه های مختلف، می کوشد زن غربی را نماد تمدن و غایت دستیابی به سعادت نشان دهد، جای بسی سوال است که چرا زنان مسلمان صاحب انجمن های فعال و صاحب نفوذ در جهان نیستند. اگر فقط ۱۰ هزار از زنان فعال مسلمان در عرصه بین الملل می توانستند به شکلی منسجم فعالیت های خود را شکل دهند، نه تنها سازمان های بین المللی مجبور به توجه و حمایت از آنها می شدند، بلکه تصویر سیاهی که از زن مسلمان سال ها در رسانه ها شکل گرفته بود، تغییر می کرد و جهان به فهم متفاوتی از زن مسلمان می رسید.

به نظر می رسد با توجه به ارتقاء فعالیت زنان مسلمان در عرصه رسانه ای و دانشگاهی، وقت آن رسیده که فعالیت های سازمان یافته این جمعیت قابل توجه با محوریت جهانی سازی گفتمان زنان مسلمان شکلی منسجم و قوی به خود گیرد و انجمن های موضوعی تشکیل شده و با استفاده از ظرفیتی که در قالب کنفرانس بین المللی زنان تاثیرگذار و جشنواره بین المللی رسانه ای خورشید در شناخت و تقریب زنان فعال در کشورهای اسلامی به دست آمده، نهضت مقاومت بتواند جهان را با حمایت های مناسب به سوی حق رهنمون سازد.

راحیل فیاضی I کارشناس علوم سیاسی