توصیه‌هایی برای والدین؛ اشتباهات فرزندان پلی برای ساختن آینده

خانم و آقای جوانی که به تازگی فرزند دار شدید، تصور نکنید که بچه‌دار شدن به همان لحظات خوش و شیرین کاری سال‌های اول زندگی فرزندتان ختم می‌شود، بلکه چشم بر هم زدنی بچه‌ها بزرگ می‌شوند و به سنی می‌رسند که برای پدر و مادر پر از چالش‌ها و مشکلات است. والدین باید تلاش کنند آگاهی‌های خود را افزایش دهند تا بتوانند با یک تربیت درست فردی مفید را به جامعه تحویل دهند. حتی در بعضی از احادیث و روایات هم آمده است که تربیت فرزند از همان لحظه‌های اول بارداری شروع می‌شود و به مراقبت‌های خاص خود نیاز دارد.

انتظار بیش از حد از فرزندتان نداشته باشید

«خودم دکتر نشدم ولی بچم باید رشته پزشکی قبول بشه که آرزو به دل نشم» جمله‌ای که برخی از والدین به فرزند خود می‌گویند و مدام به آن‌ها یادآوری می‌کنند که من را به آرزویم برسان! می‌خواهم به این گروه از والدین بگویم که «لطفاً انتظارات برآورده نشده خود را به فرزندتان تحمیل نکنید. اجبار و تحمیل خواسته‌های شما به فرزندتان باعث طی کردن راه اشتباه، شکست، از دست رفتن عمر و از همه مهم‌تر  صرف نظر کردن از خواسته‌های درونی خود می‌شود. به این موضوع توجه کنید که اگر فرزندتان در جهت هدف و خواسته شما هم تلاش کند احتمال شکست خوردنش بسیار بالاست. پس این اجبار شما هیچ فایده‌ای نخواهد داشت جز اینکه فرزندتان شما را مسبب تمام ناکامی‌های زندگی‌اش بداند.»

لزوم اعتماد به فرزندان

همه ما این را می‌دانیم که فرزندان بخش بزرگی از اعتماد به نفس خود را از والدینشان دریافت می‌کنند و والدینی که فرزندشان را جدی نمی‌گیرند و در امورات خانواده با آن‌ها مشورت نمی‌کنند، نوعی احساس بی‌ارزشی را به فرزندشان انتقال می‌دهند و این به مرور موجب از بین رفتن اعتماد بنفس در فرزندان می‌شود. والدین باید بدانند که خود را دانای کل ندانند. با پیشرفت روزافزون تکنولوژی، ممکن است فرزندتان در برخی زمینه‌ها از شما اطلاعات بیشتری داشته باشد. با زیر سوال بردن دانش و تجربه اش، او را تحقیر نکنید، اعتماد به نفسش را از بین نبرید و او را از خود نرانید.

سرزنش کردن ممنوع

شماتت و سرزنش بزرگترین مانع ایجاد صمیمت بین شما و فرزندتان است. او نیز مانند شما که زمانی کم تجربه بودی و ممکن بود مرتکب اشتباه شوید، حق تجربه و امتحان کردن را دارد. با سرزنش کردن باعث می‌شوید فرزندتان از خودش بیزار و از شما ناراحت شود. این کار شما اثری ندارد جز اینکه تمام راه‌های ارتباط بین شما و فرزندتاناز بین برود، همچنین ممکن است فرزندتان دیگر شما را حامی و دلسوز خود نداند.

به درد و دل‌های فرزندتان توجه کنید

برخی فرزندان  نمی‌توانند به راحتی با پدر و مادر خود دردودل کنند چون می‌ترسند از طرف پدر و مادر خود قضاوت شوند، نکته ای که اینجا می‌خواهم به والدین بگویم این است که به احساسات و نگرانی‌های فرزندشان برچسب نزنند. دغدغه‌های متفاوت هیجانات متفاوت را به همراه می‌آورد. با تمسخر، زیر سوال بردن و بی‌ارزش کردن احساسات فرزندتان به جنگ صمیمیت‌تان با او می‌روید. اگر نمی‌توانید تاییدش کنید حداقل شنونده خوبی باشید. به حرفهایش گوش کنید تا دردودل‌هایش را پیش شما که فرد مطمئن زندگی‌اش هستید بازگو کند نه غریبه‌های سو استفاده گر. با فراهم کردن محیطی امن و دور از قضاوت مسیر را برای مطرح کردن مسائل از طرف فرزندتان باز بگذارید.

لزوم احترام به حریم شخصی‌ فرزند

در سوال پرسیدن زیاده روی نکنید. هیچ کس از مورد استنطاق قرار گرفتن خوشش نمی‌آید. بی‌تفاوت هم نباشید بالاخره این حق شماست که از زندگی فرزندتان باخبر باشید اما به حریم شخصی‌اش هم احترام بگذارید. البته در مواردی که احساس کردید که خطر جدی در انتظار فرزندتان است و او ندانسته مرتکب اشتباه بزرگی می‌شود در این صورت حتما سوال کردن در مورد آن اتفاق را از فرزندتان را داشته باشید.

اعتدال رفتاری را فراموش نکنید

مهربانی بیش از حد نداشته باشید و در همه امور اعتدال را رعایت کنید. به نحوی رفتار نکنید که در فرزندتان این نگرش به وجود آید که وظیفه انجام تمام کارهایش به عهده پدر و مادر است و از کوچکترین وظایف خودش شانه خالی‌کند و مسئولیت اشتباهش را بر عهده نگیرد.

فارس