تجربه خشونت در اروپا، از هر سه زن یک نفر

از هر سه زن ساکن اتحادیه اروپا یک نفر در طول زندگی خود، نوعی خشونت جنسی یا جسمی را تجربه کرده است.

با این وجود، فقط ۱۳.۹ درصد از قربانیان، تهدید توأم با خشونت یا اعمال خشونت‌آمیز را به پلیس گزارش داده‌اند.

۶۳.۷ درصد از زنان ماجرای این حادثه تلخ را به یک دوست یا یکی از نزدیکانشان اطلاع دادند و ۲۰.۵ درصد نیز با کادرهای بهداشتی یا مددکاران اجتماعی تماس گرفتند.

کارشناسان مؤسسه اروپایی برابری جنسیتی معتقدند از آنجاکه هنگام ثبت داده‌ها به عواملی مانند سن، شکل خشونت، جنسیت و رابطه قربانی با متجاوز همیشه توجه نمی‌شود، بسیاری از موارد خشونت مبتنی بر جنسیت ممکن است در داده‌ها پنهان بمانند.

در این گزارش آمده است: «در آخرین اقدام برای جمع آوری داده‌های رسمی، ۲۶ کشور از ۲۷ کشور عضو اتحادیه اروپا توانستند داده‌های مربوط به خشونت‌های خانگی و خشونت توسط شریک زندگی را ارائه دهند. با این وجود همه آنها نمی‌توانستند که آمار تفکیک شده‌ای را در صورت درخواست شاخص‌ها ارائه کنند. این موضوع نشان‌دهنده آن است که حتی اگر خشونت‌های اعمال شده علیه زنان گزارش شود، به طور دقیق و کامل ثبت نمی‌شود.»

گزارش‌های دریافت شده از برخی از کشورهای اتحادیه اروپا که داده‌های تفکیک جنسی را ارائه داده‌اند، نشان می‌دهد که زنان ۸۵ درصد قربانیان خشونت‌ توسط شریک زندگی را در ۱۲ کشور عضو، ۷۶ درصد قربانیان خشونت‌های خانگی را در ۲۰ کشور عضو و ۴۷ درصد قربانیان خشونت به هر دلیلی را در ۱۳ کشور عضو تشکیل می‌دهند.

همچنین به دلیل عدم تفکیک داده‌ها طبق شاخص‌های مختلف، به این واقعیت نیز اشاره نمی‌شود که بسیاری از حوادث خشونت‌آمیز، رویدادهایی جدا از دیگر آسیب‌های اجتماعی نیستند.

در اتحادیه اروپا ۳۱.۸ درصد از زنان در طول زندگی خود تهدید، خشونت جنسی و یا خشونت فیزیکی را از سوی شریک زندگی خود تجربه کرده‌اند.

برای بیشتر آنها این خشونت‌ها «بارها» تکرار شده است (۱۴.۶ درصد) و فقط ۳.۵ درصد از این زنان گفته‌اند که فقط «یک بار» مورد خشونت قرار گرفته‌اند.

کارلین شیله، مدیر مؤسسه اروپایی برابری جنسیتی می‌گوید: «داده‌های موجود، تنها نوک کوه یخ را نشان می‌دهند.»

اتحادیه اروپا برای مقابله با این مشکل چه می‌کند؟

برخی از کشورهای اتحادیه اروپا از روش‌های خوبی برای جمع‌آوری داده‌ها استفاده می‌کنند.

به‌عنوان مثال، گزارش‌های سالانه‌ای که آلمان در مورد وضعیت خشونت خانگی منتشر می‌کند، حاوی داده‌های دقیق‌تری در مورد قربانیان انواع خشونت‌ها و عاملان آنها است. اطلاعات موجود در این گزارش‌ها با توجه به جنس، سن و جرم تفکیک می‌شوند.

لوکزامبورگ نیز آمارهای سالانه را براساس سن، رابطه بین متجاوز و قربانی و جنسیت جمع‌آوری می‌کند.

با این وجود، مشکل کمبود تعاریف استاندارد و متفاوت بودند. روش‌های جمع آوری داده‌ها همچنان در سراسر اتحادیه اروپا وجود دارد، به همین دلیل از سال ۲۰۲۷ میلادی جمع آوری اطلاعات به صورت سالانه طبق استانداردهای یکسان، برای کشورهای عضو اجباری خواهد شد.

هدف از این ابتکار، رسیدن به مداخلات موثرتر و برنامه‌های دقیق‌تر برای حمایت از قربانیان و مبارزه با انواع خشونت‌ها علیه زنان است.

کارلین شیله اضافه می‌کند: «داده‌ها، نقطه ورود ما برای درک بهتر ماهیت و چگونگی گسترش خشونت مبتنی بر جنسیت در اتحادیه اروپا است. ارزیابی داده‌ها همچنین می‌تواند به ما این بینش را بدهد که چرا قربانیان معمولا با پلیس یا دستگاه عدالت ارتباط برقرار نمی‌کنند. به کمک داده‌ها میتوان پرونده‌های گزارش نشده را فاش کرد و موانعی را که بسیاری از زنان در راه اجرای عدالت رسما با آنها روبرو هستند، برجسته کند. ما نباید این زنان را فراموش کنیم.»

یورونیوز