تجارت زنان متکدی با کودکان همیشه در خواب

هر روز در معابر مترو زنانی بالای پنجاه سالی می‌بینم که در قالب یک تشکیلات منظم حرفه‌ای که با نوزادان و کودکان بعضاً زیر دو سالی است که این‌ها را که هیچ نسبتی با هم ندارند تکدی گری میکنند

به گزارش جهان بانو، دلش می‌سوزد، نگاه آرمانی دارد و می‌خواهد شهر تمیزتر از آنچه هست باشد، مادر است و نیم نگاهی به کودکان شهر دارد، کودکانی که طفل‌های معصوم شهرند اما در بند گره‌های کور متکدیانی که راه گدایی را برای آن‌ها باز کرده‌اند. با این حال آمده و پویشی برای نجات نوزدان از دامان زنان متکدی در فارس من ثبت کرده، امیدی که در دل او روشن شده و حالا می‌خواهد مقامات مسئول مشکلات این طیف از جامعه را پیگیری کنند.

یک مادر تهرانی از تغییر نگاه‌ها و بی توجهی به ساماندهی متکدیان تهرانی گلایه دارد و می‌گوید: «هر روز در معابر مترو زنانی بالای پنجاه سالی می‌بینم که در قالب یک تشکیلات منظم حرفه‌ای و تبهکاری در جای جای تهران مشغول تکدی‌گری هستند، اما مهمترین مساله‌ای که روح و روانم را درنوردیده نوزادان و کودکان بعضاً زیر دو سالی است که این‌ها را که هیچ نسبتی با هم ندارند  برای کاسبی تکدی‌گری و درگیر کردن احساسات کمک کننده‌ها با خود به معابر می‌برند و برای اینکه آن طفل معصوم بی‌قراری یا گریه و اذیت نکند به آن‌ها قرص خواب و آرامبخش‌های قوی می‌خورانند تا کودک همیشه یا خواب باشد یا به شدت بی‌حال.»

او در ادامه این گفت‌وگو، از مسئولان خواست با عاملان تکدی‌گری کودکان در تهران برخورد جدی کنند و اذعان کرد: گاهاً در خیابان‌ها و اماکن عمومی می‌بینیم که زنی که مشخص است در سنین فرزندآوری نیست  فرزند کوچکی را در آغوش دارد و در محل های عمومی رفت و آمد و تردد می‌کند، ما مادر هستیم و می دانیم این فرزندان کوچک روزانه بسیار گریه و زاری می‌کنند اما این بچه ها را می بینیم که اغلب اوقات در حال خواب هستند، مشخص است خواب مصنوعی دارند و آن زن نمی‌تواند فرزند یکساله ای داشته باشد چرا که در سنین ۶۰ سال قرار دارد.

 وی افزود: هیچ نهاد و سازمانی سوال نمی‌پرسد این کودک از کجا آمده یا آن کودک چه نسبتی با این زن دارد و چرا آن کودک همیشه در حال خواب است؟ چرا که این کودکان بزرگ می‌شوند و تبدیل به کودکان کارتن خواب و زباله گرد می‌شوند.

مدیر این پویش، با بیان اینکه باید نهادها و سازمان‌ها در قبال کودکان متکدی فعال باشند، ابراز کرد: باید از همان دوران طفولیت مقابل این تکدی‌گری‌ها ایستاد، نهادی بیاید و این موضوعات را رسیدگی کند تا نگذارند این سطح از بی نظمی به جامعه برسد.

وی اضافه کرد: اگر این کودکان متکدی در جامعه خارجی هستند، باید پرسید چگونه وارد کشور شده‌اند؟ مگر می شود به راحتی از چنین موضوعاتی در مرزها چشم پوشی کرد؟

 او اظهار کرد: مساله بسیار مهم دیگر ناقل بودن چنین افرادی است، اگر همین افرادی که روزانه با بسیاری از مردم در ارتباط هستند، یک بیماری عفونی یا صعب العلاج داشته باشند، چگونه می‌توان با آن مقابله کرد؟ آیا  سیستم های نظارت بهداشتی و درمانی بر متکدیان نظارت دارند؟ باید این مسائل بررسی و تحلیل شود.

وی تصریح کرد: البته که شنیده ام مافیا و گروه‌هایی پشت پرده حضور همین گروه‌های متکدی در کلانشهر تهران هستند، مگر نمی‌توان با این مافیای کودک و متکدی‌گری در تهران ایستاد؟ سازمان‌های دولتی و حمایتی بسیاری داریم، اعم از دولتی و خصوصی و مردم نهاد  که کمک های بسیاری به افراد نیازمند می‌کنند، مطمئنا فرزندان متعلق به خودشان نیست چرا که امروز نهادهای حمایتی از این خانواده ها حمایت می کنند.