تابوت‌های کوچک، جنایت‌های بزرگ

از سید علی ساداتی ‌ارمکی پنج ‌ساله که پدرش از نخبگان علمی کشور بود گرفته تا زهرا برزگر، دختر سه ‌ساله‌ای که به همراه مادرش، دکتر مرضیه عسکری، پزشک فوق‌ تخصص کودکان در حملات رژیم صهیونسیتی، به شهادت رسیدند. رژیمی که ادعا می‌کرد هدفش فقط مناطق و افراد نظامی است، اما برخلاف ادعاهایش بیمارستان‌ها، خودروهای امدادی، منازل مسکونی و رویاهای مردمان بی‌‌گناه را هم هدف حمله قرار داد.

ویرانه‌های باقی مانده از شهرک شهید چمران با ۶۰ شهید، اصابت پرتابه به بیمارستان کودکان حکیم، شهادت ۱۲عضو از یک خانواده در آستانه‌ اشرفیه و چندین زن بارداری که منتظر تولد فرزندشان بودند، تنها بخشی از جنایت‌های رژیم صهیونسیتی بود. براساس اظهارات فاطمه مهاجرانی، سخنگوی دولت، ۷۲ زن و کودک در این حملات جان خود را از دست دادند، از جمله چهار مادر باردار که به همراه جنین خود به شهادت رسیدند. البته در جدیدترین آمار که توسط اصغر جهانگیر، سخنگوی قوه قضاییه اعلام شد، در این جنگ، ۹۳۵ تن از شهدا شناسایی شدند که ۳۸ نفر از آن‌ها کودک و ۱۰۲نفر از آنها را زنان تشکیل می‌دهند که تعدادی از آن‌ها باردار بوده‌اند.

وقتی که نقاب دروغ از چهره جنایتکاران می‌افتد

«۷۹شهید در پی حمله صهیونیست‌ها به زندان ‌اوین»، «آسیب ‌به هفت بیمارستان به صورت غیرمستقیم توسط رژیم غاصب»، «هدف قرار گرفتن ۱۱ آمبولانس و شش پایگاه سلامت»، «جراحت ۱۸۵نفر از زنان در پی حملات این رژیم» درحالی‌که رژیم صهیونیستی در بیانیه‌های خود ادعا داشت که حملاتش علیه اهداف ‌نظامیان است، این موارد نمونه‌هایی آشکار از تجاوز این رژیم به افراد غیرنظامی است. البته کنوانسیون چهارم ژنو که از آن با نام «کنوانسیون ژنو درخصوص حفاظت ازاشخاص غیرنظامی درزمان جنگ» نیز یاد می‌شود، یکی ازمهم‌‌ترین اسناد حقوق بین‌الملل بشردوستانه است.

مریم اشرفی ‌گودرزی، فعال حوزه زن و خانواده با اشاره به کنوانسیون ژنو عنوان می‌کند: «در کنوانسیون چهارم ژنو، با هدف رعایت امنیت اجتماعی، قوانینی تعیین شده است. این قوانین تصریح می‌کنند که غیرنظامیان باید به صورت ویژه مورد حمایت قرار گیرند و هرگز نباید در منازعات و جنگ‌ها مورد تعدی قرار گیرند. با این‌ وجود، متاسفانه شاهد آن هستیم که اسرائیل هرگز به این اصول پایبند نیست.»

اصولی که نه فقط نقض آشکار قوانین بین‌المللی، بلکه نشانه‌‌ای از بی‌توجهی اسرائیل به بدیهی‌ترین اصول انسانی است. اشرفی‌ گودرزی ادامه می‌دهد: «ما مشاهده می‌کنیم که در همین جنگ، زمانی که از خود دفاع کردیم، اهداف و حملات ما کاملا قاعده‌‌مند بود و مناطق استراتژیک و حساس دشمن را در چارچوب تقابل و دفاع مورد هدف قرار دادیم. قبل از آن هم بارها اعلام کردیم که ساکنان سرزمین‌های اشغالی این مناطق را ترک کنند. این اقدامات نشان‌دهنده آن است که ما اصول جنگ را رعایت کرده‌‌ایم.»

جنایات رژیم صهیونسیتی ادعاهای مقامات آن را زیر سوال می‌برد

اصل تفکیک که در ماده ۴۸ پروتکل اول الحاقی کنوانسیون‌های ژنو به آن اشاره شد، یکی از اصول اساسی حقوق بشردوستانه بین‌المللی است. این اصل تاکید می‌‌کند که طرفین درگیری‌ها باید در همه اقدامات نظامی خود، بین اهداف و افراد نظامی از یک طرف و افراد و اهداف غیرنظامی تمایز قائل شوند. اشرفی ‌گودرزی نیز تاکید می‌کند که زنان و کودکان آسیب‌‌پذیرترین اقشار جامعه محسوب می‌شوند و وقتی از آسیب‌‌پذیری آن‌ سخن می‌‌گوییم، منظور این است که در هنگام درگیری‌های سیاسی، این اقشار باید از جنگ‌ها دور نگه داشته شوند. او تاکید می‌کند که اسرائیل در گذشته نیز به معادلات اخلاقی پایبند نبوده است؛ چراکه در غزه بدترین جنایات را علیه آسیب‌‌پذیرترین اقشار جامعه انجام داده است.

سکوت در برابر قتل ‌‌عام آسیب‌پذیرترین افراد

اسرائیل که سال‌‌ها است به‌عنوان نماد آشکار کودک‌کشی در جهان شناخته می‌شود، در این جنگ ۱۲ روزه بی‌گناه‌ترین و بی‌پناه‌ترین انسان‌ها را هدف حمله خود قرار داد. فاجعه‌‌ای که سکوت نهادهای بین‌المللی را به ‌دنبال ‌داشته است. مریم اشرفی‌ گودرزی نیز با تاکید بر این موضوع می‌گوید: «در حال حاضر، نظام بین‌الملل نسبت به موضوعاتی مانند کارگران جنسی که از نظر ما اساسا موضوعی غیراخلاقی است، حساسیت بالایی دارد و در این خصوص با قاطعیت از مواضع خود دفاع می‌‌کند. با این‌ وجود، در مواجهه با این جنگ‌‌ سکوت اختیار کرده است؛ سکوتی که در قبال مردم غزه نیز شاهد آن هستیم.»

وب گاه خبری جام جم آنلاین