تأثیرات تخت مشترک مادر و نوزاد در رشد عاطفی

تجربه پیچیده و چالش‌برانگیز پدر و مادر شدن، علاوه بر مسئولیت آشکار مراقبت از نوزاد، خواب کودک و والدین را به‌شدت تحت‌تأثیر قرار می‌دهد.

اهمیت خواب کافی برای رشد نوزاد

تأکید تحقیقات بر اهمیت خواب کافی برای رشد نوزادان بوده و بر مبنای مطالعات، نتایج بهتری در زمینه‌های شناختی و عاطفی برای نوزادانی که به‌اندازه کافی می‌خوابند نشان‌داده‌شده است. خواب به رشد مغز، تسهیل تثبیت حافظه و تنظیم خلق‌وخو کمک نموده و تأمین خواب کافی و باکیفیت برای سلامت و رشد کلی نوزادان، با کاهش خطر ابتلا به اختلالات خواب در مراحل بعدی زندگی مرتبط است.علاوه بر این، خوابیدن در تخت مشترک با نوزاد، موضوعی است که برخی از والدین از آن حمایت و دیگران هم مخالف‌اند.

پدیدآمدن صنعت نوظهور در برخی کشورهای غربی که منجر به فعالیت افرادی با شغل مربی و مشاور خواب شده، موجب کمک به والدین برای تنها خواباندن کودک و پشت سر گذاشتن شب آرام است.

تغییرات تاریخی در الگوهای خواب؛ اشتراک تخت تا استقلال

در بخش عمده‌ای از تاریخ بشر و همچنان در بسیاری از کشورها اشتراک تخت نوزاد و والدین رایج است و تا قبل از قرن نوزدهم در بریتانیا، نگرانی زیادی درباره محل خواب نوزاد وجود نداشت؛ اما بااهمیت یافتن مفهوم استقلال به‌ویژه امروزه، تأکید توصیه‌های تربیتی بر خوابیدن نوزاد به‌تنهایی، برای ترویج استقلال وجود دارد.

بنا بر تحقیقات جدید انجام شده برای پاسخ به تأثیرات تخت مشترک مادر و نوزاد در رشد عاطفی بر رشد روانی آنها، وضعیت ۱۶۵۹۹ کودک از ۹ ماهگی تا ۱۱ سالگی به جهت تأثیر متغیرهای استرس روانی مادر، وضعیت اجتماعی – اقتصادی والدین، باورهای تربیتی شیردهی و میزان بیداری شبانه نوزاد، بررسی شده و یافته‌ها هیچ ارتباط معناداری میان استفاده از تخت مشترک در ۹ ماهگی و تغییرات علائم درونی یا بیرونی مرتبط با وضعیت روانی، در دوران کودکی را نشان نداد.

درعین‌حال، ارتباط تغییرات در این علائم با ویژگی‌هایی نظیر: تحصیلات پایین والدین و استرس روانی مادر وجود داشت.

تأثیرات عاطفی و روانی

نتایج تحقیق مشابه دیگر تأثیر خوابیدن مشترک والدین با نوزادان بر رشد عاطفی و رفتاری کودکان نشان داد که: تقویت اثرات حضور در تخت مشترک، با افزایش دسترسی عاطفی مادرانه به نوزاد ایجاد می‌شود. تخت مشترک نوزاد و والد با دسترسی عاطفی زیاد مادران، منجر به بهبود روابط والد و کودک و کاهش مشکلات رفتاری در کودکان می‌شود. تأثیرات خوابیدن نوزاد کنار والدین، بستگی به عواملی مانند کیفیت روابط والدین و شرایط خانوادگی دارد.

در پژوهشی دیگر، به بررسی تأثیرات تخت مشترک نوزاد و والد بر کیفیت خواب و رشد شناختی آنها پرداخته شده که این نتایج را در برداشته:

تخت مشترک به‌تنهایی موجب تأثیر منفی بر رشد شناختی نوزادان نشده و بهبود کیفیت خواب آنها، به شرطی که از روش‌های ایمن برای استفاده از تخت مشترک مادر و نوزاد کمک بگیرند، اتفاق خواهد افتاد. والدین با پاسخ راحت‌تر به نیازهای شبانه نوزادان، به کاهش اضطراب آنان کمک می‌کنند.

بررسی دیگر روش‌های مختلف خواب نوزادان نشان می‌دهد: تفاوت قابل‌توجهی در مشکلات رفتاری هر دودسته وجود نداشته و چه‌بسا تأثیرگذاری استرس والدین و حمایت اجتماعی، به‌جای روش خوابیدن، بیشتر است.

تخت مشترک‌؛ آری یا خیر؟

باتوجه‌به نتیجه مباحث قبلی، داشتن تحت مشترک مادر و نوزاد، به‌اندازه توجه والدین و محبت مادر به نوزاد، تأثیر مثبت یا منفی بر رشد روانی کودکان نداشته و تنها برای والدینی که نگران تأثیر استفاده از تخت مشترک بر رشد روانی فرزندشان هستند، اطمینان‌بخش است.

میگنا